Liever niet huilen in werktijd
Deze week begon Barack Obama ineens te snotteren tijdens een pleidooi vóór strengere wapenwetgeving. Toen hij – in het bijzijn van nabestaanden − sprak over alle gedode kinderen, hield de Amerikaanse president het niet droog. In de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws reageert hoogleraar Ad Vingerhoets (TSB) op de tranen.Psycholoog Vingerhoets onderzoekt al vijfentwintig jaar waarom mensen huilen. Volgens de ‘huilprofessor’ kan Obama zijn tranen beter uitstellen tot ná werktijd. “De manier waarop mensen reageren op iemand die weent, hangt af van verschillende factoren. De aanleiding voor het huilen speelt een grote rol. Iemand die net gehoord heeft dat z’n kind ernstig ziek is, kan op veel begrip rekenen van de omgeving. Maar iemand die tranen laat om een slechte beoordeling op het werk, zal minder sympathie mogen verwachten. Ook het beeld dat mensen vóór de huilbui van je hadden, heeft een invloed op hun oordeel achteraf. Wenen maakt je voor de ene mens aardig, warm en empathisch, voor de andere ben je al snel minder competent en onprofessioneel.”
Dat laatste betekent dus dat je beter kunt wachten tot na kantooruren, zo concludeert HLN. Vingerhoets beaamt dat: “Onderzoek wijst uit dat mensen het liefst huilen bij de moeder of de partner, tussen 18 uur en 22 uur in de avond. Ze stellen de huilbui dus bewust uit, omdat ze niet willen dat de baas het ziet.”
Op de vraag of er misschien sprake was van krokodillentranen, antwoordt Vingerhoets: “Ik denk van niet. Obama heeft binnen het wapendebat al zo veel tegenwind gekregen. Als het dan nog eens over een gevoelig onderwerp zoals kinderen gaat, kan ik me inbeelden dat zelfs mensen in zijn positie het moeilijk krijgen.”In het komende nummer van Univers (#6) een interview met Ad Vingerhoets. De nieuwe Univers verschijnt op donderdag 14 januari.
Advertentie.
