diggit magazine: een nieuwe stem in het publieke debat

Met een online magazine studenten aan het publiceren krijgen. En leesbare academische stukken met de wereld delen. Dat doet het departement Culture Studies vanaf vandaag met diggit magazine.

In januari kondigde Univers al aan dat diggit in de maak was. Sinds 14.00u vandaag is het magazine officieel online. De lancering is goed voorbereid, zegt docent New Media & Politics én hoofdredacteur Ico Maly. Het idee bestond al langer, Maly is aangesteld om het te realiseren. Hij heeft er zin in: “Het leuke deel komt er nu aan. Het drukke ook.”Er is getest, de bugs zijn eruit.

Content is er ook: “We lanceren met een dertiental artikelen en drie dossiers.” Dat gaat van analyses van het immigratiebeleid in Nederland, tot een artikel over de kapsalon döner en een paper over David Bowie. Met een journalistieke vorm wil diggit academische kwaliteit brengen naar een breder publiek.

Ico Maly

De publicaties laten zien waar het departement mee bezig is, zegt Maly. Digitale cultuur, globalisering en de kunsten. Diggit moet een integraal onderdeel worden van de bachelor Online Culture en de master Culture Studies. Studenten en docenten gaan er samenwerken. Met 10 á 15 vakken die eraan meedoen, is dat niet in de marge.

Publiceren kun je leren

Diggit is een tweetalig magazine: wekelijks moeten er drie a vier stukken verschijnen. Op termijn dagelijks een stuk. Kopij komt voor een belangrijk deel uit eigen gelederen. “Studenten schrijven papers voor vakken, dat is een stroom aan potentiele publicaties. Ook zullen onderzoekers en docenten schrijven en mensen uit ons internationale netwerk. Op termijn willen we meer externe academische auteurs een plaats geven.”

En een learning tool: papers kunnen via het magazine worden ingediend. Studenten leren toegankelijke (academische) teksten te schrijven, teksten op te maken in een content management systeem en actief te zijn in de publieke sfeer, in plaats van er alleen over te lezen. Ze doen competenties op, ook als het artikel niet wordt gepubliceerd omdat het niet goed genoeg is. Of omdat ze het zelf niet willen.

Artikelen die potentie hebben, sturen docenten door naar de editors van diggit. Deze aan het departement verbonden experts kunnen revisies voorstellen en die direct naar de student sturen. Werkt die het artikel verder uit, dan kan er gepubliceerd worden. Maly twijfelt er niet aan dat studenten vaak bereid zijn dat extra werk er nog in te steken. “Er is veel enthousiasme. En natuurlijk is er de beloning om gepubliceerd te worden. Iedereen die publiceert, krijgt bovendien een eigen profiel dat fungeert als een soort online CV.”

Een nieuwe stem in het publieke debat

Binnen de opleiding zal het magazine veel gelezen worden, denkt Maly. Ook rekent hij op lezers van buiten. “De thema’s waarmee we bezig zijn – globalisering, migratie, (digitale) cultuur, kunst en identiteit – zijn maatschappelijk zeer relevant en hot.” De Facebookpagina telt voor lancering al grofweg 900 likes, volgens Maly overwegend van geïnteresseerde buitenstaanders. Maly hoopt snel naar minimaal duizend bezoekers per dag te gaan.

Diggit wil namelijk niets minder zijn dan een nieuwe stem in het publieke debat. “De academicus moet zijn publieke rol terugnemen. Niet als technisch expert maar als geëngageerd academicus die kennis gebruikt om mee te bouwen aan een betere samenleving.”

_Advertentie.