Promoveren en het lekenpraatje: wat houdt het in?

Bij veel universiteiten is het al normaal: het lekenpraatje in bijzijn van de promotiecommissie. Ook in Tilburg is dit nu doorgevoerd. Maar wat is nu precies het lekenpraatje? En hoe gaat het er eigenlijk aan toe bij zo’n promotie? Wij spraken met pedel Wilko Elsinga over de verandering van de ceremonie.

Pedel Wilko Elsinga

Promoveren: slechts voor de crème de la crème onder de studenten is het weggelegd. Het is dan ook niet meer dan logisch dat dit gepaard gaat met een flinke hoeveelheid rituelen en tradities. Zo wordt de promotiecommissie, de groep mensen die uiteindelijk besluit over het al dan niet toekennen van een doctoraat, in vol ornaat de aula ingeleid door Wilko Elsinga, de pedel van Tilburg Universiteit. Vervolgens nemen alle leden van de commissie hun traditionele hoofddeksels af voor het gebed, waarna de promotie kan beginnen. 45 minuten lang wordt de promovendus ondervraagd over zijn of haar thesis, waarna de pedel de zaal betreedt en “Hora est!” roept, om aan te geven dat de tijd om is. Dat is het moment waarop de commissie in beraad gaat en een besluit neemt over de toekenning van het doctoraat.

Het lekenpraatje

Al met al dus een indrukwekkend schouwspel met hoedjes en officiële gewaden. Maar hoe moeten je arme vader en moeder de inhoud van deze Engelstalige discussie nu volgen? Dat is nu precies waarvoor het lekenpraatje in het leven geroepen is. Het lekenpraatje is een korte presentatie van maximaal 15 minuten, waarin de promovendus de gelegenheid krijgt in makkelijke taal uit te leggen waar zijn of haar thesis over gaat. Voor de leken in het publiek dus.

Aanwezigheid commissie

Voorheen werd dit gedaan in afwezigheid van de commissie. Het lekenpraatje valt namelijk niet onder de door hen te beoordelen discussie. Sinds kort vindt echter ook het lekenpraatje gewoon in bijzijn van de commissie plaats. Niet omdat de promovendus hierop beoordeeld mag worden, maar simpelweg omdat de commissieleden dat interessant vinden.

Engelstalig?

Maar wat nu als je oom Henk echt geen Engels kan? Ook dan is er geen reden tot paniek. Het lekenpraatje mag nog steeds gevoerd worden in een taal naar keuze. Wel wordt er verwacht dat Engelstalige commissieleden voorzien worden van een Engels overzicht van het lekenpraatje wanneer de promovendus ervoor kiest dit praatje in een andere taal te houden.

_Advertentie.