Dies Natalis 2016: Voor de inhoud, niet voor de opkomst
De universiteit vierde gisteren haar verjaardag, de Dies Natalis. Voor de 89ste keer en het was interessant, maar er was geen grote opkomst. Het was duidelijk dat er was gekozen voor een beperkt gezelschap en voor de wetenschap, niet voor een volle zaal. Weinig gewone OBP’ers, weinig studenten.
Rector magnificus Emile Aarts trapt af, met de vraag of we er nog toe doen als universiteit: “Are we relevant?” Aarts benadrukt dat voor hem die relevantie echt ligt in het niet missen van de digitale- en datarevolutie. Met verve spreekt de rector over het belang van data in de samenleving, de Bossche school JADS en Robin de Robot passeren ons op groot scherm en de rector noemt Data Scientist hèt beroep van de toekomst. Voor 2018 wil de rector een nieuw Strategisch Plan voor de universiteit om beter voorbereid te zijn op de -al weer- digitale toekomst. De toespraak van Sally Wyatt van eHumanities Maastricht sluit goed bij de rector aan. Ook zij pleit voor een digitale samenleving.
De dames van Kobra zingen a capella de sterren van de hemel tijdens de muzikale pauze. Kippenvel bij het begin met een stuk van Bártok. Daarna twee traditionele volksliederen (een Bulgaars, en een Fins), een afsluiting met een lied van de Beatles.
Hirsch Ballin krijgt een eretitel, die door veel mensen in de zaal niet begrepen werd. “Wat is dat, distinguished professor?”, gonst er door het publiek. Het antwoord vinden velen op hun telefoon: het is een speciale eretitel die in het Nederlands Universiteitshoogleraar wordt genoemd. Hirsch Ballin is de eerste die deze titel krijgt op onze universiteit: “Vanwege de bijzondere prestaties in zowel zijn wetenschappelijk werk als maatschappelijke inzet voor de ontwikkeling en het behoud van menselijke waardigheid, sociale gerechtigheid en de rol van het recht en de rechtsstaat voor het samenleven in vrede en vrijheid”, licht rector magnificus Emile Aarts toe.
Twee eredoctoraten worden uitgereikt, aan George Loewenstein (professor in economie en psychologie) en aan Benedict Kingsbury (rechten). George Loewenstein vraagt nadat hij het manteltje van het eredoctoraat om krijgt af of dit kledingstuk wel in het gewone leven gedragen kan worden. “But I’ll find a way”, grapte de man die verdacht veel op Magnum PI leek.
De toespraken zijn zwaar, in wetenschappelijk en IT-Engels, waar de digitalisten in onze samenleving graag gebruik van maken. Niet gemakkelijk te volgen. Een wat lichtere toets komt van de winnaar van de PhD-thesis prijs, Marieke Hoetjes. Zij spreekt kort over het verband tussen woorden en gebaren, het onderwerp van haar thesis. Helder.
En toen naar de borrel.
