Wat moet communicatiewetenschap met neurowetenschap?
Kunnen de communicatiewetenschappen profiteren van de harde neurologische wetenschappen? Dat is de vraag die professor Rene Weber donderdagmiddag probeerde te beantwoorden. Aan hem dit jaar de eer om de keynote speech te verzorgen tijdens het etmaal van de communicatiewetenschap.
Het etmaal van de communicatiewetenschappen: het is dé conferentie onder de communicatiewetenschappers. Dit jaar is de eer aan Tilburg University om de conferentie te organiseren, in samenwerking met the Netherlands Flanders Communication Association. En dus zitten de collegezalen 26 en 27 januari vol met leergierige communicatiewetenschappers.
Weber zei een brug te willen slaan tussen communicatiewetenschappen en neurowetenschappen, zoals ook veel andere vakgebieden proberen te profiteren van de ontwikkelingen op neurologisch gebied. Toch waarschuwde Weber allereerst om niet te gemakkelijk te denken over zo’n kruisbestuiving. De neurowetenschappen zijn inmiddels namelijk zo’n hype, dat veel mensen zijn gaan geloven dat hersenen het antwoord op alles zijn: “Zolang er een plaatje met hersenen te zien is, zijn mensen geneigd zelfs complete leugens te geloven!”
Toch kan het, mits correct toegepast, een grote toevoeging zijn, zo beaamde hij. Weber pleit dan ook voor een samenvoeging van data op basis van gedrag en data op basis van hersenscans: “Menselijk gedrag valt zo vele malen betrouwbaarder te voorspellen dan op basis van communicatiewetenschappen alleen.” Hij vindt het dan ook jammer dat jonge communicatiewetenschappers vaak niet de tijd krijgen om het aflezen van hersenscans onder de knie te krijgen: “Zulke specialisaties kosten tijd, en die tijd is er niet wanneer er druk wordt gezet om te publiceren.”
Advertentie.
