“Dyslexie komt voort uit slecht onderwijs”

Drie hoogleraren stellen in het AD dat de toename van kinderen met dyslexie of dyscalculie voortkomt uit slecht onderwijs. Anna Bosman, hoogleraar dyslexie van de Radbound Universiteit, zegt dat kinderen te weinig oefenen: “Ze moet gewoon meer stampen.”

Volgens Bosman worden kinderen te snel in het hokje van dyslexie of dyscalculie geplaatst. De hoogleraar zegt dat er te weinig geoefend wordt. Bosman: “Kinderen moeten de spellingregels goed in hun hoofd hebben. Bijvoorbeeld dat een g-klank voor een ’t’ vrijwel altijd een ‘ch’ is en geen ‘g’. ” Bosman pleit voor een dagelijks dictee voor kinderen met dyslexie.

Ook dyscalculie, een rekenstoornis, kan volgens Bosman op deze manier worden opgelost. Bijna alle kinderen zouden de basisvaardigheden moeten kunnen leren. Optellen, vermenigvuldigen, de tafels kennen. Tijdens een rekentraining van zes weken gingen de vijftig leerlingen die meededen aan het onderzoek rap vooruit, gemiddeld maakte zij een sprong van anderhalf jaar aan kennis. De oorzaak wordt vaak buiten het kind gezocht, terwijl er volgens Bosman veel meer gekeken moet worden naar de kwaliteit van het onderwijs: “Ik vraag mij zelfs af of dyslexie wel bestaat.”

Twee andere hoogleraren erkennen de klachten. Kees Vernooy, expert op het gebied van leesonderwijs: “Er is wetenschappelijk bewijs dat kinderen meer moeten oefenen. Dat herhaling nodig is. Maar dat hoort men niet graag.”  Ook Ben Maassen, hoogleraar dyslexie, vindt dat kinderen juist meer moeten oefenen. Terwijl het tegenovergestelde vaak het geval is.

De sector organisatie voor basisonderwijs, de PO-Raad, vindt dat het te ver gaat om te stellen dat dyslexie geheel is toe te schrijven aan slecht onderwijs. Wel geeft een woordvoerder in de krant aan dat het de moeite waard is om het probleem te bespreken en te kijken naar oplossingen.

_Advertentie.