Op bezoek bij Vriendenclub S.O.S     

In de Leo XIII-straat te Tilburg staat een enorme studentenvilla. Het pareltje behoort tot Olofdispuut S.O.S en is één van de vele dispuutshuizen die Olof rijk is. Univers was benieuwd naar wat zich afspeelt binnen de muren van dit roemruchte huis en mocht langskomen voor een theetje.

In het oude herenhuis wonen negentien leden van het dispuut. Ik spreek Frans, Jasper, Thijs, Coen en Bastiaan. Arie komt halverwege het gesprek binnenvallen, Boud enkele minuten later. Er zouden nog meer leden van het dispuut in en uit lopen, sommige kalm, sommige met een hoop bombarie. Ik ken ze nauwelijks, maar ik krijg de indruk dat die gasten het best goed met elkaar kunnen vinden.

Voor de beeldvorming

Waar denk je aan bij een dispuutshuis? Muren besmeurd met braaksel? Een verwilderd huishouden, muizen en ratten die vrij spel hebben? Zuipende studenten, lijntjes coke die nog op de trapleuning liggen van de nacht daarvoor? Naakte vrouwen die de weg naar de voordeur nog niet gevonden hebben en verward door het huis ronddolen? Ik weet het niet. Onze fantasieën raken soms kant noch wal. Dat krijg je als je de serie Feuten voor waarheid aanneemt. In het ‘echt’ gaat het er best normaal aan toe.

Even voor de beeldvorming: de studentenvilla van S.O.S is enorm. Er wonen 19 studenten, maar het hadden er ook 35 kunnen zijn. Je stapt binnen in een grote hal met hoog plafond. De trap, gepositioneerd in het midden van de hal, krult de hoogte in langs de verschillende verdiepingen. Links en rechts zijn twee studentenkamers. De deuren staan open. Geïmproviseerde woonkamers, laat ik mij later die avond vertellen. Een gemeenschappelijke woonkamer ontbreekt namelijk. In één van die kamers hangen vijf studenten op de bank. Teevee aan, peukie erbij. Ze maken een ontspannen indruk. Één van die gasten, Bastiaan, neemt me mee voor een rondleiding.

Rondleiding

We lopen naar de keuken, waar twee man aan het koken zijn. Pasta. Ze leggen uit dat ze een beetje gezond proberen te eten. Op het vuur staat een enorme pan, waar pasta voor wel twaalf Tilburgse gezinnen in past. Maar hoe brengen ze een beetje structuur aan in dat avondeten? Hoe weten ze wie mee eet en wie niet? “Daar hebben we een inschrijfsysteem voor”, zegt Bastiaan. “Je logt in en geeft aan of je voor vandaag mee eet. Het liefst voor vijf uur laten weten. In dat systeem kan je ook aangeven dat je wilt koken, eventueel samen met iemand anders.” De tuin grenst aan de keuken. Groot genoeg om een pot te voetballen. Er staat een tafel met bankjes. “Daar wordt in de zomer gebarbecued en bier gedronken,” zegt Bastiaan. We lopen door naar boven en zetten voet in de huisbar. Een kleine, gezellige ruimte. Een soort oud bruin café. Wat moet ik hier over zeggen? Hier zuipen ze Bavaria. We lopen verder naar boven. Daar zijn allerlei studentenkamertjes. Ze zijn niet heel groot, maar er past een tweepersoonsbed in en je hebt wat loopruimte. “Hoe verder omhoog, hoe minder last je hebt van de chaos beneden,” zegt Bastiaan. Zijn kamer is te vinden op de bovenste verdieping. Heeft ie goed bekeken.

We gaan weer naar beneden en voegen ons in de geïmproviseerde woonkamer. Die gasten hangen nog steeds een beetje in de bank. En nog steeds ontspannen. Ik vraag me af hoe die student die in de ‘woonkamer’ woont, dat eigenlijk vindt. “Daar kies je zelf voor”, zegt Jasper. “Het voordeel is dat het altijd gezellig is in je kamer. Het nadeel is de troep. We hebben de regel dat je je zooi zelf moet opruimen. Dat gebeurt in de praktijk niet zo vaak. Die gast die hier woont mag de zooi die ik bijvoorbeeld achterlaat, in mijn bed flikkeren. Dat is de regel. Maar dat doet-ie gelukkig niet.”

“Afgelopen editie waren 400 man in het studentenhuis”

Huisfeest

Wie S.O.S niet kent, is misschien wel bekend met het grote huisfeest dat hier 2 keer per vijf jaar wordt gegeven: ‘Soir du peignoir’ oftewel ‘Avond van de badjas’. Een legendarisch feest binnen het verenigingsleven. Afgelopen editie waren 400 man in het studentenhuis. Er komen studenten uit Tilburg, maar ook uit bijvoorbeeld Nijmegen, Maastricht en Rotterdam. “Afgelopen keer hadden we tien verschillende soorten sterke drank en meer dan 3000 liter bier, waaronder speciaalbier,” zegt Jasper. “We hadden ook een ziek goede techno-DJ. En je krijgt een badjas bij je kaartje, wat wil je nog meer?” voegt Thijs toe. Vierhonderd man in één huis, het lijkt een onmogelijke opgave. “Alles wordt leeggehaald. Heel de benedenverdieping, elke kamer, de keuken. Iedere kamer heeft een eigen thema. We zijn dan ongeveer drie weken bezig met verbouwen. Het huis gaat ook op slot: niemand mag het van tevoren zien”, zegt Arie.

Huishouden

Op de woonkamer na, ziet het huis er best opgeruimd en schoon uit, relatief gezien dan. Hoe pakken ze dat aan? “De poetsvrouw komt twee keer in de week,” zegt Jasper. Dat vinden ze best gezellig. “We drinken wat met haar, roken een sigaretje. Onze kamers doet ze dan weer niet. Dat is jammer. Maar soms verveelt ze zich en dan ruimt ze ineens toch een kamer op. Heel random. Of ze gaat ineens samen met iemand een kast in elkaar zetten. Dat is wel lief. Ze was alleen niet zo handig,” lacht Thijs. Ook poetsen de studenten twee keer per week de bar. “Dan ben je er al bijna”, zegt Arie. “Soms zetten we ff in de app: ‘morgenavond zeven uur huis check maken.’ Dan dragen we allemaal ons steentje bij en is het binnen een kwartiertje gecheckt.”

[caption id=”attachment_109447″ align=”aligncenter” width=”100%”> De bar.

Ik vraag ze hoe ze het vinden om in een zo’n groot en chaotisch studentenhuis te wonen. “Het is gewoon echt leuk en gezellig,” zegt Jasper. “Je eet nooit alleen, er gaan altijd wel gasten stappen. Als we met zijn zessen eten denken we: ‘waar is iedereen?’” En de weken in het dispuutshuis zijn nooit saai. Vooral de woensdag is vet. Dan eet het dispuut gezamenlijk. Een driegangen diner. Daarna is vergadering of activiteit. Voetballen, unihockey, of gewoon zuipen. “We willen meestal wel iets leuks doen, en daarna pas gaan zuipen. Dat kan altijd nog.”

Vrienden

Volgens Arie is het dispuut ontzettend hecht. “Een dispuut is al hecht, laat staan als je dan ook nog met zijn allen in één huis woont. Je doet alles met elkaar. Vijf jaar lang. Je staat samen op, gaat samen studeren. We gaan bijvoorbeeld ook altijd als dispuut naar Olof. Sommige clubs meeten op Olof, wij doen hier ff met zijn allen een bakkie en gaan dan die kant op.”

_Advertentie.