MOOCe Jet?
Het voordeel van ouder worden is dat je weet dat heel veel dingen waar mensen zich druk om maken vanzelf voorbij gaan, luidt het motto bij de blogs van hoogleraar Harrie Verbon (Tilburg School of Economics). Gaan de Massive Online Courses ook voorbij? Waarschijnlijk niet, maar zij leveren niet de onderwijsrevolutie die sommige BN-ers ervan verwachten.
De beste herinneringen van 40 jaar les geven op de universiteit heb ik aan de colleges waarin niet ik, maar de studenten de colleges gaven. Bij dit soort colleges was mijn taak vooral de student te coachen en te helpen bij de voorbereiding, en natuurlijk kritisch te zijn bij de uitvoering. Dit was leuk omdat je (inderdaad een cliché) de student zag groeien. Studenten willen het aanvankelijk niet weten, maar als ze merken dat ze zelf kunnen ontdekken hoe ingewikkelde theorieën in elkaar zitten, worden ze enthousiast. Ik noem dit voor het gemak activerend onderwijs. Ik neem aan dat iedereen die bij het hoger onderwijs doceert, op een of andere manier de studenten poogt te activeren.
Van de Massive open online courses (MOOCs) is al vrijwel vanaf het begin (rond 2012) bekend, en de lezers van Univers weten het nu ook, dat ze de beloften van een nieuwe onderwijsfilosofie niet waarmaken. Deze online cursussen worden met alles er op en er aan aangeboden, maar blijken deelnemers nauwelijks te kunnen activeren. Toch wilde de net vertrokken minister van onderwijs, Jet Bussemaker, dat de cijfers die studenten kunnen halen bij MOOCs mee gaan tellen op de cijferlijst van studenten. Dat zei ze in een uitzending van De Wereld Draait Door van 8 januari 2014. We hebben van haar voornemen niets meer vernomen. Gelukkig maar, want als MOOCs mee mogen tellen op de cijferlijsten, zouden er binnen de kortste keren bureautjes worden opgericht die het ‘halen van MOOCs’ verkopen.
Het is trouwens aan te bevelen die uitzending van DWDD nog eens terug te zien, omdat het een demonstratie van onbegrip bevat over wat hoger onderwijs nodig heeft. Presentator Matthijs van Nieuwkerk en whizzkid Alexander Klöpping blijken te denken dat goede colleges een soort popconcerten zijn. Dit is ook het uitgangspunt van de Universiteit van Nederland die door Alexander Klöpping is opgericht. Die colleges dragen net zo veel (of net zo weinig) bij aan de academische vaardigheden als de ouderwetse hoorcolleges waar Van Nieuwkerk in de uitzending zijn staf over breekt. Minutenlang probeert hij in de uitzending de minister te verleiden tot de uitspraak dat als studenten via de MOOCs kunnen kiezen voor topdocenten van Harvard alle ‘mindere’ docenten in Nederland overbodig zijn.
Het sierde de minister dat ze zich niet in de rol van de moeder aller MOOCs liet drukken. Zij wist kennelijk ook dat de MOOCs geen noodzakelijke en zeker geen voldoende voorwaarde zijn om de ambities van het hoger onderwijs waar te maken. Moeten we daarvoor dan weer terug naar de ouderwetse hoorcolleges? Nou nee, dat nou ook weer niet. Ik geloof wel (zie boven) in ‘flipping the class room’. Zelfs mag van mij een college de allure van een popconcert hebben. Maar dan moeten de studenten de popsterren zijn en niet de docenten.
Advertentie.
