Sleepwet

Wat is het gevaar van de sleepwet? Aniek Akkermans en Dennis de Vries, twee studenten van Tilburg University, leggen het uit.

De overheid voert de vernieuwde Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdienst (Wiv), oftewel de sleepwet, in 2018 in. De veiligheidsdiensten kunnen hierdoor internet- en telefoongegevens van burgers aftappen, en zelfs geautomatiseerde apparaten hacken.

Voorstanders vinden deze uitbreiding nodig om contacten van terroristen te onderzoeken en cyberaanvallen te detecteren. Er komt een referendum over deze wet, en dat is terecht. Wij willen drie redenen aandragen waarom we niet lichtzinnig over deze wet moeten denken.

1. Bij het verkennen en zoeken naar inlichtingen over een verdacht persoon, verkrijgt de inlichtingendienst informatie over een hele straat, wijk of groep mensen. Dit betekent dat informatie van onschuldige burgers wordt ‘meegesleept’ bij deze zoektocht. Dit gaat verder dan alleen een kijkje in je smartphone. Het gaat over al je dataverkeer, zoals je e-mail en alle andere verbonden apparaten binnen je netwerk. Vervolgens mag deze data drie jaar worden bewaard, relevante informatie zelfs langer, terwijl in bijvoorbeeld Duitsland informatie maximaal 90 dagen mag worden opgeslagen. Een waarborg die onnodig tappen voorkomt, is er niet.

2. Iedereen heeft het recht bepaalde informatie voor zichzelf te houden, dit kan variëren van je bankgegevens tot die ene pikante foto. De omstreden wet waarborgt onvoldoende de mensenrechten en het recht op privacy, aldus de directeur van Amnesty International Nederland: Eduard Nazarsk. De invoer van de nieuwe wet gaat verder dan alleen de informatie die via internet- en telefoongegevens inzichtelijk wordt voor de verschillende diensten, ook bijvoorbeeld medische gegevens worden gedeeld. Dit houdt in dat de inlichtingendiensten informatie over jou in handen hebben die je misschien alleen met de mensen die je het meest dierbaar zijn wilt delen. Daarnaast lopen bepaalde burgers, zoals journalisten, die wél een goede reden hebben om naar termen als IS, jihad of terrorist te zoeken, de kans dat er extra data over hen wordt verzameld. Er is daardoor een aannemelijke kans dat je je gedrag gaat aanpassen wanneer je in de gaten wordt gehouden, wat zorgt voor een beperking van de vrijheid van meningsuiting en van informatievoorziening in de publieke ruimte.

3. Het is algemeen bekend dat geheime diensten van verschillende landen intensief met elkaar samenwerken. Omdat de Nederlandse inlichtingendiensten met de invoer van de wet, data van de kabel mogen onderscheppen, gaat ook Nederland informatie van de kabel uitwisselen met buitenlandse inlichtingendiensten. De uitwisseling geldt voor ruwe data, die nog niet door Nederlandse diensten is gefilterd. Dit houdt dus in dat ongevaarlijke en irrelevante informatie van Nederlandse inlichtingendiensten wordt uitgewisseld met buitenlandse inlichtingendiensten en dat er onnodige informatie over onschuldige burgers bij buitenlandse inlichtingendiensten komt te liggen.

En dus rest ons de vraag of in ’Politiek Den Haag’ sprake is geweest van een blinde vlek, want in hoeverre is onze privacy meegenomen bij de invoer van deze wet?

Aniek Akkermans & Dennis de Vries, studenten Strategic Management, Tilburg University

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.