Mijn docent vangt Pokémon op de campus

Raar? Nerdy? En helemaal niet meer in de mode? William Arfman (37), docent cultuurwetenschappen en onderzoeker aan de Universiteit van Tilburg, schaamt zich er niet voor. In een college bekende hij het gewoon: ‘Ik speel Pokémon Go op de campus.’ En dat is volgens hem helemaal niet vreemd.

Studenten zullen Arfman niet zomaar in de weer zien met de Pokémon op de campus. Om 8 uur ’s ochtends verzamelt hij ze al via de app, voordat hij naar kantoor gaat. Zinloos? Zeker niet. Pokémon Go is niet enkel een verzamelspel volgens hem; het valt tussen kunst én games in. Je leert er ook van. Terwijl de meeste studenten zich vrijwel niet bewust zijn van de kunstwerken op de campus, mist Arfman er geen één. ‘De maker van het spel, Niantic, heeft de belangrijke plekken in het spel gekoppeld aan interessante plaatsen in de echte wereld, zoals monumenten en kunst in de openbare ruimte,’ legt hij uit. Hierdoor heeft hij een bovengemiddeld besef van de vele kunstwerken die de campus te bieden heeft.

Ook gebruikt Arfman de app geregeld als reisgids. In Maastricht liep hij samen met zijn partner van PokéStop naar PokéStop (een plek waar je als speler items kan verzamelen), waardoor ze zowel langs toeristische hotspots kwamen als interessante gevelkunst die verder niemand eigenlijk opvalt. Zelfs tijdens hun vakantie in Bogota in Colombia bleek dit een succes: ‘Daar bleek Pokémon Go een stuk meer van de lokale graffiti te weten dan onze Lonely Planet.’

Normaal

Mensen kijken hem wel eens vreemd aan wanneer hij met Pokémon in de weer is. Ondanks dat er veel veranderd is in wat we als ‘normaal’ of ‘abnormaal’ zien, merkt Arfman op dat zelfs binnen een universitaire setting nog steeds een stigma blijft rusten op bepaald cultureel gedrag. Vreemd eigenlijk, want cultuurstudenten worden opgeleid om culturele diversiteit te begrijpen, respecteren en omarmen. Ze worden opgeleid tot culturele omnivoren, die zowel kennis hebben van kunst maar ook populaire cultuur. Volgens Jan Blommaert, collega van Arfman en hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg, heeft het stigma rondom Pokémon Go vooral te maken met het zichtbaar worden van een subcultuur. Ineens zitten gamers niet meer binnen, maar maken zij gebruik van dezelfde publieke ruimte als jij om daar Pokémon te gaan vangen die alleen zij kunnen zien op hun mobiel. Hierdoor wordt de afstand tussen de ‘virtuele’ wereld en de ‘echte’ wereld kleiner en komen verschillende ‘groepen’ in elkaars vaarwater terecht.

Hoe ‘raar’ Pokémon Go dan ook mag lijken voor sommigen, het is nodig om dit soort culturele ontwikkelingen te kunnen begrijpen en dat kan alleen door ze te gebruiken, zegt Arfman: ‘Nu is een spel als dit nog een beetje vreemd, maar het soort technologische ontwikkelingen dat er aan ten grondslag ligt gaat voor fundamentele verschuivingen zorgen. Het is niet voor niets dat wij ons hier in Tilburg zo richten op verhoudingen tussen online- en offline cultuur. Dat is namelijk waar het spannend is, waar de toekomst wordt gemaakt.’  Het is een van de eerste stappen op het gebied van ‘augmented reality’ en het duurt niet lang meer voor we Michelangelo levensecht aan het werk zien in de Sixtijnse Kapel, of de Zonnekoning paradeert door de tuinen van Versailles. 

En vind je Pokémon nu net zo leuk als Arfman dat vindt, geneer je dan vooral niet: ‘Geniet van wat je leuk vindt en leg anderen uit waarom dat jouw passie is. Veel van ons geaccepteerde culturele gedrag is echt niet vreemder dan jouw hobby. Weet je hoe ‘raar’ voetbal eigenlijk is?’

_Advertentie.