Black Box: kiezen tussen SAM en Front

Universiteitstheater ‘Black Box’ was een toepasselijke plaats voor het verkiezingsdebat tussen studentenpartijen SAM en Front. Ze willen allebei heus iets anders, maar wat precies, is soms als zoeken naar de zwarte doos.

Moderator Jan Willem van Wouw deed er in elk geval alles aan om de keuze helder te maken tijdens het debat gisterenmiddag. Is het beleid voor talentvolle studenten nu echt het allerbelangrijkste wapenfeit geweest van Front? Het lijkt immers alleen voor de enkeling weggelegd. En wil SAM nu echt beweren dat het kritisch volgen van de universitaire strategie van het College van Bestuur niet ook iets is wat Front doet?

Een iPad in je gezicht

Een pittige aanpak was wel nodig, want de verkiesbare kandidaten bleken er ook zelf niet altijd van overtuigd onderscheidend genoeg zijn. Dat bleek wel tijdens de laatste stelling die aan bod kwam aan het einde van het debat. Moet de universiteit ingrijpen tijdens het verkiezingsgeweld de komende weken? Het publiek veerde op als door een wesp gestoken. Studenten gaven aan de campus te willen ontwijken wanneer de studentenpartijen strijden om zetels in de universitaire medezeggenschap door een iPad ‘in je gezicht te drukken’. Kunnen de partijen hier niet gezamenlijk iets aan doen?

Robin de Hoon van Front en Kevin de Bruijn van SAM gaven grif toe dat ze zelf ook niet gediend waren van opdringerigheid. Ze beogen allebei een ‘inhoudelijk debat’, en willen niet op een agressieve manier zieltjes winnen. SAM stelde daarom meteen voor met maximaal dertig mensen in plaats van negentig campagne te voeren, zoals eerder ook voorgesteld in een convenant. Dat moet de campus een stuk rustiger maken. Front werd hiermee voor het blok gezet. De partij ‘voor de actieve student’ vindt dat ze voldoende mensen nodig hebben om studenten te overtuigen, want de partijen lijken nu erg op elkaar: “De inhoud is nogal hetzelfde.”

Temperamentverschil

En kan het ook anders? De ene partij, Front, legt meer de nadruk op extra-curriculaire (zeg maar: buitenschoolse) activiteiten en ontwikkelingsmogelijkheden, de ander, SAM, richt zich meer op het onderwijscurriculum. Maar is een stage nu zo anders wanneer je deze schaart onder het buitengaatse of binnengaatse? En is ‘oriëntatie op de arbeidsmarkt’, waar SAM voor staat, niet ook iets wat je vooral moet ontdekken door je buiten de ivoren toren van de universiteit te begeven?

De ideologieën van de ‘actieve student’ van Front en de ‘kwaliteit van het onderwijs’ voor SAM lijken elkaar eerder aan te vullen dan uit te sluiten. Kiezers moeten het dus vooral zoeken in het temperamentverschil tussen de partijen en de concrete plannen die ze hebben voor de campus. En dan valt op dat Front het de student vooral zo gemakkelijk en leuk mogelijk wil maken. Geen verplichte colleges meer, die kunnen ook worden opgenomen en thuis afgespeeld; geen avondcolleges en wie in een bestuur zit, moet dat kunnen doen zonder collegegeld te betalen; internationale studenten mogen geen problemen meer hebben om een kamer te vinden in Tilburg en de campus moet zo ‘leefbaar’ mogelijk zijn.

SAM lijkt wat minder geïnteresseerd in het uitdelen van ‘goodies’ voor studenten en profileert zich als een plechtige bestuurderspartij. Ze houden de strategie van de universiteit en de ‘student/docent-ratio’ nauwlettend in de gaten. En als ze investeren, is dat vanuit ernstige overwegingen, bijvoorbeeld om studenten goed voor te bereiden op de arbeidsmarkt. Onlangs kwam in het nieuws dat studenten massaal depressief zijn en dat maakt het broodnodig om het aantal studentenpsychologen op peil te hebben, ook daarvoor breekt SAM een lans.

Een internationale partij?

Hierbij moet aangetekend dat de tegenpartij nooit protest aantekende bij de inhoudelijke plannen van de ander, ondanks de speldenprikken van Van Wouw. Het enige echte strijdpunt zat hem in de meta-discussie over de manier waarop campagne gevoerd moet worden.

Misschien is het tijd voor een heel nieuwe partij, eentje voor internationale studenten bijvoorbeeld? Er kwamen verschillende vragen uit de zaal van internationals die zich niet gerepresenteerd voelen door de overwegend Nederlandse kandidaten. Of wellicht een partij voor de inactieve student, want zou dat niet een hoop psychische malheur oplossen, een partij die erop toeziet dat ook de rechtsbuiten van het bierteam en de talentloze tobberaar voor vol worden aangezien?

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.