Payback time

In Den Haag buigen ze zich tot in de vroege uurtjes over het belastingstelsel dat aan een grondige herziening toe is. Topeconoom Sylvester Eijffinger adviseert de politici om nu vooral eens een duit in uw zakje te doen.

Professor Eijffinger, eindelijk komt er een nieuw en versimpeld belastingstelsel met een vlaktaks en een zogenaamde bronbelasting, iets waar u al jaren voor pleit. Toch bent u nog niet helemaal gerust op de goede afloop, begrijp ik dat goed?

“Het belastingstelsel moet gezien worden als een integraal geheel, met elementen die je niet los van elkaar kunt beschouwen. De afschaffing van de dividendbelasting op aandelen gaat niet door, maar wordt aangevuld met een bronbelasting op obligaties en royalty’s. En er komt een sociale vlaktaks met maar twee in plaats van vier schijven. Tot ongeveer een inkomen van 70.000 betaal je zo’n 35 procent belasting, daarboven wordt het zo’n 40 procent. Hier komt nog bij dat er iets moet gebeuren aan de belasting op spaartegoeden. Het ene staat niet los van het andere. De vraag is nu hoe de verdeling eruit moet komen te zien en waar wat terecht komt.”

Hoe bedoelt u dat?

“Nu de afschaffing van de dividendbelasting niet doorgaat, bespaart het kabinet twee miljard. Er is al toegezegd dat dit bedrag wordt geherinvesteerd in het bedrijfsleven. De nieuwe bronbelasting, waarmee eindelijk eens die brievenbusfirma’s worden aangepakt, gaat naar verwachting nog eens vijf miljard extra opleveren. Dat is een fiks bedrag! De vraag is of dat nu ook nog eens terug naar het bedrijfsleven moet. Ik vind van niet, we hoeven de grote bedrijven toch niet ook nog eens geld mee te geven?”

Waar moet het wat u betreft dan naartoe?

“Deels terug naar de burger en de vlaktaks zo laag mogelijk te houden. En er moet echt iets gedaan worden aan de belasting voor kleine ondernemers van het MKB en spaarders die geld wegzetten voor hun pensioen. Wat er nu gebeurt, is namelijk totaal krankjorum, de reinste diefstal. De overheid rekent nog steeds met totaal irreële, fictieve percentages om de belasting over je spaargeld te rekenen, het gaat om marges die stammen uit tijden voor de crisis. Zo kan het dat iemand met een ton spaargeld, en dat is echt niet zo veel hoor wanneer dat nodig is om je pensioen te dekken, 4 of 5 procent belasting betaalt over een winst die hij of zij helemaal niet heeft gehad. De spaarrente staat tenslotte al tijden op bijna 0 en dan heb ik het nog niet over de waardevermindering van je spaargeld door de inflatie. Moeten we dan allemaal risicovol gaan beleggen om te verdienen wat de overheid later weer afpakt? En let wel, zelfs met beleggen zijn deze marges tegenwoordig nauwelijks nog te halen.”

Wat is de oplossing?

“Simpel, niet meer rekenen met een fictief, maar met een reëel rendement. Niet meer dan logisch: waarom willens en wetens volhouden dat mensen meer overhouden aan sparen dan in werkelijkheid het geval is? Het is niet gek dat hier zaken over zijn aangespannen tegen de overheid. Ik heb ook bezwaar aangetekend in een procedure die door de Bond van Belastingbetalers collectief is aangespannen.”

Kunnen we wel rekenen op de vijf miljard? Die brievenbusfirma’s vertrekken toch gewoon naar de Kaaimaneilanden als wij ze proberen te pakken?

“Ze zitten niet voor niets bij ons, belastingparadijzen als Panama en de Bahama’s zijn ook onveilig om je geld voor lange tijd te stallen. Nee, die gaan niet zomaar weg.”

_Advertentie.