TiU-studenten over studeren in tijden van corona: “Ik mis de UB”

Studenten van Tilburg University zitten thuis. Zo goed en kwaad als het gaat volgen ze online college, nemen ze vakliteratuur door en werken ze aan scripties. Het is een constant gevecht tegen afleiding, wanhoop en de onzekerheid die het coronavirus met zich meebrengt.

De studententijd de beste tijd van je leven? Normaal gesproken wel, maar het zijn geen normale tijden. Het coronavirus heeft de wereld op haar knieën gedwongen. Studenten van Tilburg University zitten, net als de overgrote meerderheid in Nederland, noodgedwongen thuis. 192 van hen deelden hun zorgen en vragen met Univers via een enquête.

Het klinkt als een droom. Geen college om kwart voor negen, niet meer dringen in overvolle collegezalen en de mensa, vergeet alle medemensen om je aan te storen. Hele dagen op de bank en in bed liggen, series kijken, bier drinken en pizza’s bestellen. Een boek lezen als je er een keer de moed voor kan opbrengen.

Even helemaal niks, met de nadruk op ‘even’. Als het langer duurt, wordt het minder leuk. De overheid heeft de maatregelen om het coronavirus te beteugelen verlengd tot juni en de universiteit heeft alle fysieke colleges en tentamens tot de zomer geschrapt. De afwas stapelt zich op, kleren gaan stinken, spieren worden stijf, je hebt in dagen geen mens gezien of gesproken. Stilstand is achteruitgang, vooral als je jong bent.

Wat het coronavirus betekent voor de studie

Het drong vrij snel tot studenten door dat het virus ook de studie niet onberoerd laat. Kunnen ze hun opleiding dit jaar wel afronden, gaat de uitwisseling, stage of vervolgstudie door, hoe halen ze goede cijfers als ze een betoog moeten houden voor een webcam?

Wat te denken van experimenten waarvoor proefpersonen nodig zijn, het bestuursjaar dat stilligt. Krijgen ze het niet veel te druk wanneer de tentamens ingehaald moeten worden? Gaat de lening verder oplopen, zijn er banen als ze afstuderen? Zien ze de campus en elkaar ooit nog terug?

Studeren in een onzekere tijd

Vragen, vragen, vragen. Een enkeling ligt verlamd naar het plafond te staren. “Ik doe helemaal niks,” klinkt het een paar keer. Voor de meesten is motivatie vooral een duiveltje waar dagelijks mee gevochten moet worden. “Het is moeilijk je tot studeren te zetten in een onzekere tijd,” schrijft een student. De omstandigheden zijn verre van ideaal. De collegezaal en universiteitsbibliotheek zijn verruild voor (meestal) de slaapkamer. Ouders die binnenlopen tijdens college, huisgenoten die muziek luisteren of gewoon wat willen doen, de stoel waar je na een uur al rugpijn van krijgt. Of juist de beklemmende stilte, als er niemand om je heen is.

Een student vluchtte naar de basisschool waar hij parttime werkt. Daar zit hij in een leeg lokaal over het studiemateriaal gebogen. “Thuis geconcentreerd werken aan de studie gaat niet.”

Praktisch gezien zijn er ook andere hobbels. Niet iedereen heeft een eigen pc of laptop, en het werkt vaak minder prettig dan de dual-screens op de campus. Literatuur, data of speciale computerprogramma’s zijn voor sommigen ineens buiten bereik. “Ik mis de computers in de UB,” schrijft een student.

En dan is er nog Netflix, een van de vele verzetjes. Was het op de campus al makkelijk om wat anders te doen, nu is er niemand meer die op je let. En dat is niet alleen maar fijn.

Met anderhalve meter afstand en “huisarrest” blijft er weinig over van de sociale lijm die studenten in gewone tijden aan elkaar bindt. Een student schrijft: “Ik voel me minder verbonden met de mensen en haak dus sneller af.”

Docenten die niks laten horen

Het coronavirus brengt veel onzekerheid met zich mee. Hoe lang gaat het duren, wat betekent het voor colleges en tentamens? De universiteit heeft bekendgemaakt dat tentamens eind mei ingehaald gaan worden en werkt nog aan de vorm waarin dat gebeuren. Maar studenten willen geen algemeen bericht, ze willen van hun eigen docent horen wat het allemaal precies gaat betekenen.

Alleen laten sommige docenten niets van zich horen, ze plaatsen geen studiemateriaal online of beantwoorden geen vragen. Neem in ieder geval alle colleges op, zeggen studenten. Dan kan iedereen zo goed mogelijk door. Ook teruggereisde internationals die nu midden in de nacht een wekker zetten om een livestream te kunnen volgen. 

Even geen afleidend gedrag

Is thuis studeren de hel? Nee, dat toch niet. Hoewel er overwegend strubbelingen worden gemeld, gaan er volgens studenten ook dingen wel goed. Zo blijken colleges op Canvas goed te volgen, is er meer interactie door de chatfunctie en is er “geen getik of afleidend gedrag van anderen”. Sommigen hebben rust gevonden, zij kunnen zich nu volledig op de scriptie storten of vakken samenvatten. Online colleges? Goed te doen, merkt een student op. “Het kan op dubbele snelheid afgespeeld worden.” Dat scheelt tijd.

“Neem alle colleges op”

Voor iedere student die de communicatie niet goed vindt verlopen, is er een student die het tegendeel beweert. Sommige docenten delen PowerPoints met commentaar. “Ideaal.” Voornamelijk worden docenten geprezen die er wat van proberen te maken. Zij zitten ook thuis, hebben een volledige ommezwaai moeten maken en, wordt opgemerkt, zullen overvolle e-mailboxen hebben. Een student zegt blij te zijn “dat er een alternatief is” voor de fysieke colleges. De schade was veel groter geweest als dat niet het geval was.

Er moet nog een hoop gebeuren

Het is behelpen. Maar uiteindelijk, is de hoop, komt het voor de overgrote meerderheid wel goed. Studenten zijn geen hulpeloze vogeltjes. Hoewel deze tijd als vakantie kan aanvoelen – er is zoveel weggevallen en de zon schijnt weer – weten ze dat er nog een hoop moet gebeuren. De meesten slaan iedere dag de boeken en laptop weer open.

Wie er nog niet helemaal uitkomt, kan terecht bij medestudenten voor raad en advies. Zij hebben genoeg tips om deze tijd door te komen (zie het kader hierboven). De belangrijkste tip? Structuur. Breng het aan in je dagen, zodat je wat gedaan krijgt. “Plan in de ochtend iets in wat je leuk vindt om te doen. Dan kom je tenminste je bed uit.”

Hoe gaat het met?

Univers belde vier studenten om hun verhaal te horen

Sham Ahmed (23), master Internationaal Publiekrecht en master Rechtsgeleerdheid
“Toen het virus uitbrak dacht ik, dit is het perfecte moment om mijn scriptie af te maken. Nu kom ik mijn dagen door met een hoorcollege en Netflix. Soms lees ik wat. Nu er geen druk op me is, ervaar ik een intrinsieke druk. Ik heb geen idee wat er over twee maanden gebeurt, laat ik het nu maar doen.

“De communicatie vanuit de universiteit gaat minder goed, ik heb geen idee welke hoorcolleges worden opgenomen, welke tentamens doorgaan. Maar docenten die online colleges actief oppakken, doen dat echt goed. Dat vind ik knap. Waar ik bang voor ben, naast vertraging en een grotere studieschuld, is dat mijn diploma-uitreiking niet doorgaat. We werken ons als studenten jarenlang de pleuris in voor dat ene moment, en dat moment gaan we waarschijnlijk niet krijgen.”

Tessa Martin (22), bachelor Organisatiewetenschappen
“Een huisgenoot en ik zijn onze scripties aan het schrijven. Het is handig om dingen te bespreken en vragen te stellen. Maar een groot deel van de concentratie en sociale druk valt weg. Het is makkelijk om nu lang in bed te blijven liggen en eten te bestellen. Ik probeer toch ritme in mijn dagen te houden.

“Ik ga eerst sporten en dan met mijn thesis aan de slag tot begin van de middag. Daarna ga ik meestal met huisgenoten spelletjes doen, of de boodschappen, en ’s avonds doen we een biertje. We zijn hier met achten. Anderhalve meter afstand houden in een studentenhuis is lastig, hoewel we het wel proberen. We gaan niet gezellig naast elkaar op de bank zitten maar pakken er een eigen stoel bij.” 

Stijn de Kort (24), master Ondernemingsrecht
“Deze zomer zou ik afstuderen, ik ga ervan uit dat het lukt. Ik heb gelukkig geen vakken meer waar je colleges voor moet volgen of groepsopdrachten moet maken. Voor het vak dat ik nog volg staan de colleges online. Daarnaast schrijf ik mijn scriptie. Het contact met mijn begeleider gaat prima via e-mail.

“Ook het werk gaat gewoon door, ik zit als student-adviseur in het faculteitsbestuur. Iedere week hebben we overleg via Skype. Je hebt nu ineens veel tijd, op de universiteit ga je makkelijk koffiedrinken. Aan de andere kant is de verleiding groot om te gamen of Netflixen. Vooral het sociale contact mis ik, ik ken veel mensen en die zie ik allemaal niet meer. Maar zo slecht heb ik het als student niet. Oudere mensen, die al weinig bezoek kregen, hebben dat nu helemaal niet meer.”

Putri Heij (21), master Communicatie- en Informatiewetenschappen
“Ik had meer verwacht van mijn studententijd. Twee maanden geleden ben ik op kamers gegaan voor mijn master, ik had een ruimte voor mezelf en kookte. Nu woon ik weer bij mijn ouders. Het voelt alsof ik nooit op kamers ben gegaan. Tijdens college komt mijn moeder soms binnenlopen met fruit. Dat is fijn, maar je bent ook je concentratie kwijt.

“Online college volgen gaat best goed, wel moet ik mezelf extra hard pushen. Onbewust denk ik dat ik vakantie heb. Ik ga liever Netflixen dan studeren, maar ik ben ook aan het tekenen en lezen. Omdat tentamens niet doorgaan, ben ik bang dat ik studievertraging oploop. Al is mijn grootste zorg dat ik het coronavirus krijg en anderen aansteek.”

_Advertentie.