Fleur: ‘Over wat ik later kan gaan verdienen denk ik weinig na’

Hoe ziet je leven eruit sinds je bent afgestudeerd? Die vraag stelden we vier kersverse alumni van Tilburg University. Ze vertellen over hun studie en drijfveren, de laatste loodjes in coronatijd en hun toekomstplannen. Deze week: Fleur Hasebos (22) masterstudent Communication and Cognition. Na het behalen van haar bachelor wilde Fleur ontwikkelingswerk gaan doen in Zuid-Afrika. Toch zit ze nu weer in de collegebanken.

“Mijn interesse in ontwikkelingswerk begon op de middelbare school. Ik kreeg tweetalig onderwijs en daar hoorde in de vijfde klas een internationale stage bij. Een van oorsprong Zuid-Afrikaanse leraar wilde graag een groepje leerlingen kennis laten maken met zijn geboorteland. Er kwam een sollicitatieprocedure en tot mijn grote blijdschap mocht ik mee.

“Tijdens die reis heb ik voor het eerst echte armoede gezien, dat was heftig. Maar tegelijkertijd heb ik ook ervaren hoe oprecht mensen kunnen zijn. Als er gevraagd werd hoe het met me ging, wilden ze echt het antwoord weten. Afrika veroverde mijn hart.”

Adempauze

“Na de middelbare school ben ik als vrijwilliger teruggegaan. Mensen helpen, armoede en ongelijkheid aanpakken, ik kwam er in die maanden achter dat ik me daarvoor wilde blijven inzetten. Dus zocht ik een studie in die richting.

“Het werd de bachelor Global management of social issues aan Tilburg University. Een interessante maar ook pittige studie. Ik voelde me een stuk lichter toen ik deze zomer mijn diploma kreeg. De logische vervolgstap was een master, maar niet voor mij.

Je wordt toch een beetje gek als je de hele tijd in je eentje op een studentenkamertje zit

“Ik had behoefte aan een adempauze van de uni en wilde terug naar Zuid-Afrika om ontwikkelingswerk te gaan doen. Werken, reizen en ontdekken en daarna pas kijken welke vervolgstudie daar eventueel bij zou passen.

“Vanwege corona liep het anders. Het leek me niet slim om te gaan. Achteraf een goede keus, want het land heeft lange tijd op slot gezeten.”

Wicked problems

“Aan het begin van de coronacrisis was ik heel erg onrustig. Tijdens de bachelor hadden we het vaak over ‘wicked problems’, complexe problemen met een hoge onzekerheidsfactor. Ik dacht: dit is het moment, nu kun je iets doen!

“Via de vrijwilligersorganisatie ‘Serve the city’ kwam ik bij ‘ONS Soepje’ terecht. ONS Soepje bezorgt Tilburgers die het nodig hebben een kom soep en een maaltijd aan de deur. Ik hielp met koken en bezorgen en uiteindelijk coördineerde ik de bezorgvrijwilligers.

“Het was zo leuk om weer onder de mensen te zijn. Je wordt toch een beetje gek als je de hele tijd in je eentje op een studentenkamertje zit. Daarnaast was het mooi om me in te zetten voor mensen die het zwaar hebben in Tilburg.”

Toch weer studeren

“Aan het einde van de zomer besloot ik toch de collegebanken weer in te gaan. Door corona is werken in binnen- en buitenland ingewikkeld. Aangezien ik nog in de flow zit van veel studeren en achter een bureau zitten, is het misschien zelfs beter dat ik gelijk doorga voor een master.

“Ik koos voor Communication and Cognition. In Tilburg, want voor een jaar ergens helemaal opnieuw beginnen zag ik niet zitten. Communicatie is denk ik heel belangrijk in het veld waarin ik wil gaan werken. Bovendien mag je zelf je vakkenpakket samenstellen, waardoor ik sturing heb over mijn studie, dat vind ik prettig.

Ik dacht altijd dat ik na mijn studie in het buitenland zou wonen en werken. Nu weet ik dat niet meer zo zeker

“Zowel mijn bachelor als master heb ik vanuit interesse en gevoel gekozen. De kans op een baan was geen afweging. Ik geloof dat als je iets heel graag wilt en je daar voor inzet, je uiteindelijk wel een baan vindt die past.

“Ook over wat ik later kan gaan verdienen denk ik weinig na. Mijn leeftijdsgenoten zijn daar vaak meer mee bezig. Als je in de toekomst een huisje of gezinnetje wilt, dan is inkomen natuurlijk ook niet onbelangrijk. Dat besef begint nu wel meer te komen.”

Thuisbasis Nederland

“Ik dacht altijd dat ik na mijn studie in het buitenland zou wonen en werken. Nu weet ik dat niet meer zo zeker. Ik wil onderzoeken of ik misschien toch in Nederland een baan kan hebben, waarmee ik af en toe een paar maanden naar het buitenland kan.

“Doordat ik hier nu een master volg en wat aan het opbouwen ben, besef ik dat het ingewikkeld is om je leven in twee landen te leiden. Je plaatst jezelf in een lastige positie wanneer je een balans moet vinden tussen twee ’thuizen’.

“Hoe mijn leven er over een jaar uitziet? Dan studeer ik nog steeds. Ik ben van plan om mijn master wat langer te laten duren dan het jaar dat ervoor staat. Eerst richt ik me op het halen van alle vakken. Die zijn zo leuk dat ik er graag de tijd voor neem. Daarna hoop ik mijn thesis bij een leuke Nederlandse ontwikkelingsorganisatie te mogen schrijven.

“Ook wil ik tijd besteden aan persoonlijke ontwikkeling en loopbaanoriëntatie. De universiteit biedt heel wat aan op dat gebied, maar daar heb ik nog weinig tijd voor gehad. Die kansen wil ik benutten. Dit is het jaar waarin dat nog kan.”

Lees ook de verhalen van Nick en Beatrix in de serie: Klaar met studeren, en dan?

_Advertentie.