Niels: ‘Je hebt nul zekerheid in de muziek’

Hoe ziet je leven eruit sinds je bent afgestudeerd? Die vraag stelden we vier kersverse alumni van Tilburg University. Ze vertellen over hun studie en drijfveren, de laatste loodjes in coronatijd en hun toekomstplannen. Deze week: Niels de Klerk (23) accountmanager medicijntransport bij E. van Wijk. Naast zijn studie Economie en Bedrijfseconomie voltooide Niels een opleiding aan het conservatorium. Ooit hoopt hij deze beide werelden in één baan te verenigen.

“Op mijn achtste ben ik begonnen met orgel spelen. Gelijk heel fanatiek, ik ben er niet meer mee opgehouden. Vandaar de keuze om naast Economie en Bedrijfseconomie aan TiU ook naar het conservatorium in Tilburg te gaan. Daar volgde ik de klassieke bachelor met als hoofdvak orgel en daarnaast alles met toetsen, zoals klavecimbel en piano

“De liefde voor het orgel is ook weleens wat minder aanwezig, haha. Want het is eigenlijk een heel onhandig instrument. Een enorme machine die een hoop geluid voortbrengt en moeilijk is om echt muzikaal op te spelen.

“Als organist ben je bovendien veroordeeld tot hele koude kerken. Je hebt wel elektrische vervangers, dat werkt heel aardig, maar als je goed wilt oefenen dan heb je een echt orgel nodig. En dus een kerk. Dat je een hele kerk in je eentje met geluid kunt vullen, maakt alle nadelen van het orgel gelukkig weer goed. Toch vul ik orgel wel graag aan met andere instrumenten, zoals piano en klavecimbel.”

Bestaanszekerheid

“Waarom ik niet puur voor de muziek ben gegaan? Bestaanszekerheid. Je hebt gewoon nul zekerheid in die wereld. Het ging eigenlijk hartstikke goed op muzikaal gebied. Ik kreeg steeds meer werk. Een koor dirigeren, begeleidingswerk op verschillende instrumenten bij soloconcerten en ik speelde als organist vaak samen met een saxofonist. Heel leuk werk, want je ervaart het niet als werk. Door corona is dat gereduceerd tot vrijwel niks.

Ik ben blij dat ik voor twee studies heb gekozen

“Met alleen een conservatoriumdiploma was het nu dus lastig geweest. Dat zie ik terug bij klasgenoten, die zitten met de handen in het haar. De sfeer is daar nu verschrikkelijk. Het is pijnlijk om te zien. Als muzikant is het niet alleen je werk en je inkomen dat wegvalt, maar ook wie je wilde zijn.

“Ik ben dan ook blij dat ik voor twee studies heb gekozen. Ook al was de planning soms ellendig. Om halfnegen in de ochtend beginnen op het conservatorium, ‘s avonds nog tot laat college op de universiteit en tussendoor rennen en vliegen, dat was niet altijd fijn. Tijdens iedere tentamenweek dacht ik weleens: ik houd ermee op, haha, maar dat heb ik nooit serieus overwogen.”

Terug naar huis

“Er is veel veranderd in mijn leven sinds maart. Tot corona woonde ik in Tilburg, daar had ik het naar mijn zin. Toen alles tot stilstand kwam en ik niet wist wat er financieel ging gebeuren, ben ik terugverhuisd naar mijn ouders. Met frisse tegenzin. Als je twee jaar op jezelf hebt gewoond is dat aanpassen.

“Ik liet het transportbedrijf, E. van Wijk, waar ik in de vakanties op de customerservice werk, weten dat ik thuiszat. ‘Kom maar hier naartoe, er is genoeg te doen,’ was het antwoord. Zij zaten te springen om mensen, want in de logistiek was het juist ontzettend druk tijdens de lock-down. Nu werk ik daar vier dagen per week als accountmanager voor medicijntransporten.

“Het werk is weinig gerelateerd aan beide studies. Ik ben er puur ingerold, maar ben er toch heel blij mee. Zoveel goede banen zijn er nu niet. Daarnaast lijkt het me niet fijn als je ergens nieuw moet beginnen terwijl je thuis moet inwerken. Ik ken de mensen, het bedrijf, de processen, eigenlijk hoefde ik alleen deze nieuwe functie maar te leren.

Het is pijnlijk om te zien dat er steeds minder aandacht is voor cultuur in de samenleving

“Transport van medicijnen moet heel nauwkeurig en gedegen gebeuren. Het is een hoogopgeleide omgeving waarin ik me thuis voel. De werkzaamheden zijn extreem afwisselend, geen dag is hetzelfde. Je hebt veel klantcontact en bent veel onderweg. Nu natuurlijk niet, maar dat komt hopelijk weer.”

Muziekscholen weggesaneerd

“Op de korte termijn heb ik verder bar weinig plannen. Ik zit hier voorlopig best. Naast het werk volg ik de komende twee jaar nog één dag per week een master aan het conservatorium. Op de echt lange termijn hoop ik mijn achtergrond in muziek en economie te combineren in een baan bij een orkest of culturele instelling. Bijvoorbeeld als financieel manager.

“Het is pijnlijk om te zien dat er steeds minder aandacht is voor cultuur in de samenleving. Kijk eens naar de muziekscholen in Nederland, er is er geen eentje meer over, ze zijn allemaal weggesaneerd. Door flexibilisering is het steeds moeilijker om je brood in de cultuursector te verdienen. Het is een weg die we wat mij betreft niet mogen doorzetten. Als theaters, musea en concertzalen omvallen, dan krijg je die niet zomaar meer terug. In de toekomst wil ik me dan ook voor cultuurbehoud inzetten.”

Lees ook de verhalen van Nick, Fleur en Beatrix in de serie: Klaar met studeren, en dan?

_Advertentie.