Avondklok? Neem een hamster

Ik heb niets met honden. Ik weet dat ik nu veel lezers boos maak, dat spijt me. Maar ze stinken. Ze kwijlen. Ze eten heel veel vlees en dat zorgt voor ontbossing. En sommige van die stinkende, kwijlende, over-aanhankelijke milieuvervuilers, hebben baasjes die hun poep midden op straat laten liggen.

Ik heb overigens ook niet veel met katten, maar die stinken en kwijlen in elk geval niet. En ze schijnen naar konijn te smaken (maar koop dan gewoon een konijn).

Hoe dan ook, het wordt tijd om een hond aan te schaffen. Want dan mag je tijdens de avondklok nog wel naar buiten. Het beest moet namelijk ook na 20:30 uur midden op straat kunnen poepen. Niet eerlijk, want na een lange dag aan mijn proefschrift te hebben gewerkt, op zolder, tussen het drogende wasgoed, wil ik ook midden op straat poepen.

En als ik een vermoeiende dag van thuisonderwijs heb afgesloten met een lesje begrijpend lezen, waarbij ik mijn dochter van zeven heb moeten uitleggen wat ‘drugsverslaafd’ en ‘overdosis’ betekent (echt waar), dan wil ik ’s avonds gewoon even buiten gaan staan gillen.

Maar dat mag binnenkort dus allemaal alleen nog samen met je aangelijnde huisdier. Ik begrijp best dat we die illegaal feestende halvegaren aan banden moeten leggen, daar niet van. Maar moet dat nou echt door het enige moment te verbieden dat ik het huis kan ontvluchten om eindelijk even mijn eigen gedachten te denken? Toch is er een lichtpuntje: in de nieuwsberichten staat niets over de diersoort die na 20:30 uur mag worden uitgelaten.

Dus bood ik mijn buurman, die de avondklok ook met lede ogen aan ziet komen, vriendelijk aan om hem (diersoort: homo sapiens) in dat geval iedere avond, aangelijnd, een uurtje uit te laten. Sindsdien houdt hij geen 1,5 maar 150 meter afstand tot mij. Mijn dochter kwam daarom met een andere creatieve oplossing: we nemen een knaagdier dat we ‘s avonds een luchtje laten scheppen. Aangelijnd en met een wollen jasje (‘zodat ie het niet koud heeft’).

Tekst gaat verder na kader

Dat is wel een risico. In Italië zijn er in de eerste lockdown al verschillende creatievelingen beboet. Zoals een meneer die verklaarde zijn, door de lockdown geïrriteerde en licht-ontvlambare, hamster te moeten luchten. Of een 60-jarige mevrouw in Rome, die haar schildpad uitliet. De politie verklaarde dat het beest zo groot was als een pizza en niet was aangelijnd. Of ze korting heeft gekregen vanwege het pizza-formaat, weet ik niet, maar de boete was nog steeds een dikke 400 euro.

Overigens hebben die Italiaanse zestigers wel spunk. Zo verklaarde een andere zestigjarige dat hij helemaal geen kilometerslang pleziertripje op de rivier de Arno (in Florence) was gaan maken, maar dat hij gewoon boodschappen was gaan doen per kano. Ik ben geen voorstander van het schenden van lockdownregels, maar deze Italianen hebben in elk geval meer flair dan die schreeuwende complotdenkers bij ons.

Flair of niet, het uitlaten van mijn buurman, schildpad of hamster gaat dus niet werken, zelfs niet als ik gelijktijdig per kano boodschappen doe. Dan toch maar een hondje. Zo klein mogelijk: een chihuahua. Beter dat, dan torenhoge boetes. Alhoewel, volgens internet zijn Chihuahua’s speciále honden. Met een stamboom, speciáál voedsel en vier keer per jaar een bezoekje aan de trimsalon voor een knipbeurt. Kosten: 2250 euro per jaar. Een vol promovendus-maandsalaris dus. Terwijl ik zelf geen knipbeurt kan krijgen want alle kappers zijn dicht.

Nee, dan tóch maar een hamster. Met een colbertje, chique naam (‘Boudewijn-Jan’) en mooie stamboom lijkt zo’n beest precies op een baby-chihuahua.

Ik waag het erop.

_Advertentie.