David Peeters: ‘Netflix helpt alle interessante culturele diversiteit naar de vaantjes’

Nachtmerries, dagdromen en onvervulde wensen: in de rubriek ’13 vragen aan’ laten wetenschappers zichzelf van een andere kant zien. Deze keer: David Peeters, universitair docent communicatie en cognitie aan Tilburg School of Humanities and Digital Sciences.

1. Als je geen wetenschapper was, wat zou je dan doen?

“Het allerliefst zou ik enorm dikke romans schrijven en daarvan kunnen leven. Dat lijkt me het hoogst haalbare in het leven: een roman schrijven voor de eeuwigheid. Nu ik daar voorlopig geen tijd voor heb, en de halve wereld de aandachtsspanne van een gefrituurde goudvis heeft, probeer ik maar af en toe een goedgeformuleerde tweet de wereld in te gooien. Je moet ergens beginnen.”

2. Wat is je grootste bron van jaloezie?

“Volgens mij ben ik vrijwel nooit jaloers. Er zijn wel veel dingen waar anderen beter in zijn dan ik, zoals gaten boren in muren of praatjes maken met onbekenden, maar ik heb de hoop opgegeven dat ik daar ooit goed in word.

“Misschien kan ik ongemerkt wel eens jaloers worden op bepaalde sportprestaties: een pass met buitenkant rechts die een verdediging opensplijt, of het lopen van een halve marathon binnen het uur.”

3. Waar lig je wakker van?

“Het gebruik van het woord ‘entrepreneurship’ binnen een universiteit. Als ik dat woord nog één keer hoor in het Dantegebouw ga ik zo hard gillen dat meerdere ramen zullen sneuvelen en de schilderijen spontaan van de muur vallen. Dat woord moet verbannen worden: Dante kan zich namelijk niet eeuwig blijven omdraaien in zijn graf

“Los hiervan lig ik wakker door te veel ijskoffie met slagroom, maar ik ben erachter gekomen dat een pilletje melatonine voor het slapengaan daar goed tegen werkt. Tegen slaaptekort door het woord entrepreneurship is helaas geen kruid gewassen.”

4. Je hebt een onverwachte vrije middag, hoe besteed je de tijd?

“Dat is een lastige, want ik kan me niet echt meer de laatste keer herinneren dat dat het geval was. Het lijkt me op dit moment echt heerlijk om eens een hele middag te slapen na het eten van twee Bossche bollen.”

5. Beste kritiek die je ooit hebt gehad?

“Een paar jaar terug was ik in de laatste ronde beland voor een Veni-beurs en kreeg ik een presentatietraining. De kritische dame die de training verzorgde gaf als advies dat ik veel meer als een koning moest overkomen. Dat was echt een eye opener – zelfs voorafgaand aan het interview voor de beurs zat ik al als een koning in de wachtruimte te shinen tussen allerlei bibberende kandidaten.”

6. Wat zou algemene kennis moeten zijn?

“Dat je op een dartbord de beginscore van 501 met slechts negen pijlen kunt uitgooien. Darts is sowieso een enorm onderschatte sport. Ik kan weinig dingen bedenken die mooier zijn dan kijken naar professionele darters die hun sport vreselijk serieus nemen en daar dan ook nog over gaan praten. Een uurtje darts kijken, vooral in de wintermaanden, is nog nooit verloren tijd geweest.”

7. Wie is je grote voorbeeld en waarom?

“Ik kan veel bewondering hebben voor mensen die heel eloquent zijn. Dichter Amanda Gorman bij de inauguratie van Joe Biden; professor Juliette Schaafsma; schrijver Charlotte Mutsaers.

“Ik hou ook heel erg van mensen die heel intelligent zijn en tegelijkertijd zo gek als een deur. We hebben meer van dat soort gekkies nodig in dit land. Buitenbeentjes die zich niks van de hele rat race aantrekken en hun eigen plan trekken.”

8. Wat moet er echt anders aan de universiteit?

“Nou, heb je even? De basisbeurs moet terug. Het doen van twee masters moet weer betaalbaar worden. Er moet meer ruimte komen voor fundamenteel onderzoek en waarheidsvinding. Er is veel te weinig diversiteit onder het wetenschappelijk personeel. Het aantal vrouwelijke en mannelijke hoogleraren moet gelijk getrokken worden en dan dus niet in het huidige slakkentempo. We moeten af van narcistische bokito’s. Het collegejaar moet korter.”

9. Welk aspect vind je lastig aan je werk?

“Systemen en bureaucratie waar je niets tegen kunt doen. Dat het maanden duurt voordat een laptop geleverd wordt terwijl ik hem zelf binnen een dag in huis heb als ik hem zelf bestel. Door dat soort ongein eindig ik nog eens ver voor de pensioengerechtigde leeftijd in een gekkenhuis.”

10. Wat was je persoonlijke eureka-moment?

“Laatst ben ik er bij toeval achter gekomen dat het woord breakfast letterlijk inhoudt dat je (‘s ochtends) breekt met (het nachtelijk) vasten. Dat was erg fijn, dat je opeens het gevoel krijgt dat je de wereld doorschouwt als een kristal.

“Nu was dit eureka-moment niet echt mijn verdienste, want ik las het gewoon op Twitter, en ook nog eens onder werktijd, en het is eigenlijk ook helemaal geen eureka-moment, maar fijn was het wel.”

11. Beyoncé of Bach?

“Oef, lastig! Ik hou erg van depressieve singer-songwriter muziek. Elliott Smith, Nick Drake, dat genre. Het jammere is dat dit soort zangers zich vaak al redelijk snel van kant maakt. Limonadeglazen wodka van Spinvis vind ik ook een erg geslaagd nummer.

“Ik kan hier trouwens ook niet onvermeld laten dat ik de Snollebollekes-zinsnede ‘het is jammer van de zolder / maar het dak, dat gaat eraf’ poëtisch heel sterk vind. Kortom: ik ga voor Beyonce.”

12. Nooit meer werken of nooit meer vakantie?

“Het spijt me heel erg voor alle studenten, maar ik ga dan toch echt voor nooit meer werken. Het lijkt me heerlijk om altijd vakantie te hebben – ik denk dat ik me geen moment zou vervelen. Lekker in de natuur wonen en uren kijken naar foeragerende boomklevers of overtrekkende kraanvogels. Kopje thee erbij.”

13. Netflix of lezen?

“Lezen, lezen, lezen! Het is niet goed dat de hele wereld op dezelfde Ikea-bank met hetzelfde drankje dezelfde Netflix serie zit te kijken – over een tijdje blijkt alle interessante culturele diversiteit naar de vaantjes te zijn. Ik raad aan om te beginnen met het lezen van De kunst is mijn slagveld van Nanne Tepper. Eigenlijk zou iedereen dat moeten lezen, al begin ik nu mezelf wel een beetje tegen te spreken.”

_Advertentie.