Maaike loste haar immense studieschuld in rap tempo af: ‘Er viel een last van mijn schouders’

Maaike loste haar immense studieschuld in rap tempo af: ‘Er viel een last van mijn schouders’

Jarenlang schaamde Maaike Wind (39) zich voor haar torenhoge studieschuld. Ze loste het minimale af en probeerde er verder niet te veel over na te denken. Tot haar kinderwens de kop op stak en de schuld steeds meer op haar begon te drukken. De knop ging om. Binnen twee jaar loste ze haar schulden af. Nu blogt ze over haar belevenissen en helpt ze anderen die ook versneld willen aflossen.

Beeld: Liselotte Schüren

 “Het hebben van een flinke studieschuld is een enorm taboe. Heel lang heb ik me voor die schuld geschaamd. Vrienden wisten wel dat ik veel geleend had, maar ik noemde nooit het exacte bedrag. Zelfs mijn ouders wisten niet dat mijn schuld met een vijf begon. 51.759,61 euro, om precies te zijn.

“Vreemd genoeg is geld lenen totaal geen taboe. Hoe vaak hoor je wel niet dat een studieschuld helemaal geen erge schuld is? Dat je hem zo aflost zodra je gaat verdienen? Geen realistisch beeld, zo weet ik nu.

“Toen ik nog studeerde maakte ik me er niet heel druk om. Ik studeerde culturele antropologie in Utrecht en heb er daarna nog een journalistieke master in Groningen achteraan geplakt. Die master was zo intensief dat ik er niet meer naast kon werken. Ik leende voluit, daardoor ging het heel hard. Gelukkig vond ik na mijn studie al snel een baan, dus ik dacht: dat komt wel goed.”

Een financiële mislukkeling

“Op mijn dertigste ging mijn relatie uit. Aan het einde was die relatie voor ons beiden niet meer leuk, dus het was goed zo. Financieel was het wel heftig. We hadden samen een koophuis, dat moest midden in de financiële crisis in de verkoop. Er bleef een flinke restschuld over. Toen had ik dus een studieschuld en een schuld bij de bank. Daarop terugkijkend denk ik weleens: jeetje, dat had een reden kunnen zijn om in die relatie te blijven. Dat had ik echt niet moeten doen!

“Ik ging op zoek naar een huurappartement, begon met het aflossen van die restschuld en zette het aflossen van mijn studieschuld tijdelijk stop. Ondertussen raakte ik steeds gefrustreerder. Veel mensen om me heen gingen op zoek naar een huis met een tuintje en begonnen aan kinderen te denken.

“Ik had het gevoel dat ik vast zat. Ik wist niet hoe ik van die schuld af moest komen, nadenken over de toekomst had weinig zin. Ik voelde me financieel een mislukkeling. Toen heb ik me er eerst maar bij neergelegd. Geld maakt toch niet gelukkig, zo hield ik mezelf voor.

‘Ik loste af wat moest en de rest maakte ik op’

“Het besef dat ik heel graag een kind wilde zorgde voor de omslag. Ik ging naar een fertiliteitskliniek, want ik had besloten om het alleen te doen. Een behandeling wordt grotendeels vergoed, maar niet helemaal. Een paar duizend euro moest ik zelf inleggen. Geld dat ik niet had.

“Het was voor het eerst dat ik het hele concept van, ‘al je salaris hoeft niet op, zet een deel opzij’, begon te snappen. Want dat deed ik dus nooit. Ik loste af wat moest en de rest maakte ik op. Maar hier ging ik even mijn best voor doen. Ik had een goede reden en het ging verbazingwekkend snel. Echt, in ruim drie maanden had ik zo’n vierduizend euro bij elkaar gespaard!

“Fijn, want daardoor kon ik die behandeling doen. Maar ik dacht ook: was dit nou zo zwaar? Dat viel eigenlijk wel mee, ik had dit geld dus gewoon. Toen vroeg ik mezelf ineens af: maar waarom betaal ik dan eigenlijk die schulden zo langzaam terug? Het zaadje was geplant.”

Leven op bijstandsniveau

“Eind 2018, ik was net zwanger van mijn zoontje, bezocht ik een vriendin in Sevilla. Daar ging de knop definitief om. Al wandelend door de stad dacht ik: wat als ik nu gewoon supersnel ga aflossen? Duizend euro in de maand, plus vakantiegeld en de dertiende maand, dan kan het in twee jaar. Dan ben ik schuldenvrij als mijn kindje straks nog maar één is. Ja, dacht ik, ik ga dit gewoon doen!

“Op 1 januari 2019 ben ik begonnen. Het salaris dat ik verdiende als journalist bij Dagblad van Het Noorden, toen zo’n 2550 euro netto per maand, ging vanaf dat moment hoofdzakelijk naar mijn huur die vrij hoog is (930 euro) en naar DUO. Verder heb ik echt op bijstandsniveau geleefd, met het grote verschil dat ik er natuurlijk vrijwillig voor koos. Ik leerde mezelf budgetteren en hield me er strikt aan.

Beeld Liselotte Schüren

“Aan het begin was het wel lastig met vrienden, ik ging altijd overal mee naartoe en nu ineens niet meer. Reizen vind ik heel leuk, dus dat miste ik ook echt. Tegelijkertijd ontdekte ik onverwachte voordelen die erg hielpen. Ik kocht bijna niks meer en dat vond ik heel lekker. Alle spullen die ik voorheen kocht, een fancy koffiezetapparaat, nieuwe kleren, ze leverden me slechts kortstondige blijdschap op. Opeens voelde ik me super tevreden met de spullen die ik al had.

“De afgelopen twee jaar heb ik me veel vaker tevreden gevoeld, dan de zesendertig jaar daarvoor. Dat was een hele fijne constatering. Dit maakt mijn leven gewoon leuker! Al snel voelde ik dat er een last van mijn schouders was gevallen, ik durfde weer te fantaseren over de toekomst.”

Fuck die studieschuld

“Er ontstond ruimte voor een wens die ik al langere tijd had: een blog beginnen, maar ik wist nooit waarover. Opeens besefte ik dat dit misschien wel het onderwerp was waarnaar ik had gezocht. Want dat aflossen lekker kan zijn, dat moeten meer mensen weten.

“De aftrap was een persoonlijk verhaal in DvhN. Daarna ben ik verder gaan bloggen over mijn belevenissen onder de naam: Fuck Die Studieschuld. Het was spannend om mijn verhaal met naam en toenaam te delen, ik kreeg meteen heel veel reacties. Nog steeds eigenlijk.

“De meeste zijn gelukkig positief. Veel mensen die zeggen: oh wat fijn dat er nog iemand is zoals ik en het gewoon toegeeft. Of: ik dacht dat ik zo dom was, wat fijn om jouw verhaal te lezen. Mensen die nooit over hun schuld durfden te praten en dat nu wel gaan doen.

‘Ik heb mijn baan opgezegd’

“Het moment dat ik mijn schuld eindelijk had afgelost was best gek. Ik had verwacht dat het een soort uitbundig juichmoment zou zijn, maar het was juist heel rustig en ingetogen. Nadat ik het laatste bedrag had overgemaakt zat ik eigenlijk een beetje stil op mijn stoel van: oké, en nu? Het is best wel lekker als je een groot doel hebt waar je heel overtuigd mee bezig bent.

“Iets groots tackelen met goed resultaat, dat geeft zelfvertrouwen. Je krijgt er een lekkere energie van en zin in nieuwe dingen. Onlangs heb ik mijn baan als journalist opgezegd en ben ik als ondernemer aan de slag gegaan. Ik geef aflostrainingen en daar verdien ik mijn geld mee.

“Als ik die beslissing ruim twee jaar geleden niet had genomen, was ik tot mijn zesenveertigste aan het aflossen geweest. Dan had ik ‘no way’ mijn baan durven opzeggen om te doen wat ik echt heel graag wil. Het is spannend, maar het is lekker spannend. Het is ‘ooh boy I am alive’ spannend.”

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.