Student-minister Nikki Snels wil de arbeidsmarkt in balans brengen

De arbeidsmarkt is de laatste decennia flink veranderd, maar de wet- en regelgeving loopt achter. Het is tijd om dat te veranderen, stelt TiU-studente Nikki Snels. Ze is sinds deze week student-minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het officieuze Studentenkabinet en doet een wetenschappelijk onderbouwd voorstel aan politiek Den Haag. “Het moet makkelijker worden om over te stappen naar een nieuwe baan.”

Ineens was het er: een Studentenkabinet. Terwijl er in Den Haag amper een fatsoenlijke formatie op gang komt, zitten er al veertien student-ministers op hun posten. Niet dat ze er zijn om politiek te bedrijven. En ze zijn ook geen bewindspersonen. Het zit iets anders.

“Het is een campagnestunt, waarmee we hopen een discussie op gang te brengen,” zegt TiU-studente Labour Law & Employment Relations Nikki Snels. Ze vertegenwoordigt Tilburg University als minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

De inzet van de campagne? Wetenschappelijk onderzoek en onderwijs onder de aandacht brengen van politiek Den Haag. Want daar moet de komende tijd een nieuwe regering gevormd worden, die nieuw beleid gaat vaststellen voor de komende jaren.

En daarbij zou best wat meer gekeken mogen worden naar wetenschappelijke inzichten. Om alvast een voorzet te geven, heeft iedere student-minister een (wetenschappelijk onderbouwd) plan voor de toekomst. Die zijn gebundeld in een ‘regeerakkoord’.

Jullie hebben grootse plannen. Nul uitstoot van broeikasgassen, de arbeidsmarkt in balans, alle burgers betrekken bij democratische besluitvorming. Hoe is dit te realiseren?

“De plannen zijn groot omdat het lange termijn uitdagingen zijn. We baseren ons op onderzoek en geven een richting aan. Het is een visie. We zeggen: hier kan een oplossing worden gevonden. Je kan dit niet één op één kopiëren. Uiteindelijk moet je het nog allemaal uitpluizen en gaan er heel veel kleine veranderingen aan vooraf.”

Jouw plan is om de Nederlandse arbeidsmarkt in balans te brengen. Wat gaat er nu mis?

“De arbeidsmarkt is veranderd door globalisering en technologische ontwikkelingen. Nederland kent bijvoorbeeld een recordaantal aan flexibele arbeidscontracten. We moeten het stelsel gaan aanpassen.”

Hoe zie je dat voor je?

“Er wordt veel onderzoek gedaan naar de stap van werk naar werk. Hoe houd je de periode van werkloosheid zo kort mogelijk en zorg je ervoor dat mensen makkelijk overstappen naar een nieuwe baan? En moet baanzekerheid bijvoorbeeld niet veranderen in werkzekerheid?

“Ik kijk naar transitievergoedingen en maak de vergelijking met Zweden. Daar hebben ze fondsen die werknemers begeleiden van werk naar werk. Dat begint als ze nog aan het werk zijn, maar het ontslag eraan zit te komen.

“In Zweden zijn ze veel meer georganiseerd in vakbonden. Daardoor kunnen ze dit. Ik heb onderzocht of we deze fondsen in Nederland, waar veel minder mensen bij vakbonden zijn aangesloten, ook kunnen opzetten. Door het niet op cao-niveau in te kleden, maar op wettelijk niveau. Een premie voor werkgevers en werkenden zou daarvoor een optie kunnen zijn.”

Werkenden, niet werknemers. Iedereen moet dus hulp krijgen bij de overstap naar nieuw werk, niet alleen mensen in vast dienstverband?

“Ja. De begeleiding moet los komen te staan van het type arbeidscontract en voor iedereen beschikbaar zijn. Nu zie je nog dat iemand een bepaald contract heeft, en daardoor wel of niet ergens voor in aanmerking komt. Die kloof moeten we dichten.”

Er is nu een ‘regeerakkoord’ met jullie plannen. Gaan jullie nog actievoeren, of Mark Rutte aan zijn jasje trekken?

“We moeten nog kijken wat we verder gaan doen, in samenspraak met de VSNU. We hopen Den Haag wel te bereiken. Er komen al heel veel reacties binnen. We hebben ons regeerakkoord ook overhandigd aan minister Van Engelshoven van OCW. Dat is een hele goede stap.”