Seksisme is een gedeeld probleem

Het is een rustige zondagavond en we zitten aan tafel, het laatste restje opzijgeschoven gnocchi als onze getuige. Het gesprek neemt een serieuze wending wanneer één van ons over seksuele intimidatie begint. Niet over de intimidatie zelf, maar over het adresseren ervan.

Beeld: Ton Toemen

Vaak wordt er in de context van seksisme of seksuele intimidatie een beroep gedaan op mannen en de verantwoordelijkheid om elkaar aan te spreken op bijvoorbeeld seksueel overschrijdend gedrag. Dit is terecht en broodnodig, maar wat speelt er – naast het gedrag van de man – verder mee?

We schrijven en tekenen het uit. De vrouw, de belager, de rol van andere mannen, van andere vrouwen, opvoeding, educatie. Het is een ingewikkeld onderwerp en we gaan dit niet geheel kunnen ontrafelen. We hebben ook verschillende ervaringen, hij en ik – hij als man en ik als vrouw. De kloof tussen ons resulteert in wat gekras en toevoegingen. Af en toe botsen we, maar we willen er samen uitkomen, de kloof dichten.

Sommige mannen worden afgeschrikt door de felheid of vijandigheid die gepaard kan gaan met gesprekken over onderwerpen als seksisme en seksuele intimidatie, licht hij toe. Er zijn mannen die graag mee willen praten, maar gedemotiveerd raken omdat ze het gevoel hebben constant onder vuur te liggen. Hierop volgt een botsing. Ik snap dat het ontmoedigend kan zijn, maar stel je voor hoe die vrouwen zich voelen. Stel je voor wat voor woede en gekwetstheid er in hen omgaat.

Op zijn beurt betoogt hij dat juist die boosheid resulteert in meer afstand tussen mannen en vrouwen. We wankelen even, maar waar een wil is, is een weg. De zon is al ondergegaan en terwijl donkerte de kamer vult, praten en tekenen we gestaag verder.

Tijdens het praten komt er een herinnering bovendrijven: een paper die ik moest lezen voor een vak ethiek, over de relatie tussen pornografie en seksisme. Er is een aantoonbaar verband tussen de consumptie van gewelddadige en vernederende porno en seksistische en misogyne houdingen. Meer in het algemeen wordt seksisme door pornografie genormaliseerd. Als we spreken over seksisme of seksuele intimidatie, dan is het zaak om ook kritisch te zijn op systemen die een seksistische attitude reflecteren, in stand houden of normaliseren.

De zondagavond telt haar laatste uren en we zijn na veel discussiëren, schrijven en tekenen, een paar inzichten rijker. Er zit me nog iets dwars, ook nu nog, een paar dagen later. Seksisme en seksuele intimidatie zijn gedeelde problemen, maar toch zijn het in mijn ervaring vooral de vrouwen die het onderwerp aansnijden en onderzoeken.

Je kan als man dan natuurlijk kritisch zijn op de wijze waarop de vrouwen het debat voeren, maar een man mag wat mij betreft vaker zijn eigen beschouwingen voordragen. Ondanks de ongemakkelijkheid en zelfs de emoties die het met zich mee kan brengen, is het vaker een gewin dan een verlies voor beide partijen.

Zo ook voor ons. Het laatste restje gnocchi was onze getuige.

Noot van de columnist

Bovenstaande is een gevoelig onderwerp en het is geenszins mijn bedoeling om één werkelijkheid of oplossing te schetsen. De tekst is geïnspireerd door een gesprek aan de eettafel en wil enkel aanzetten tot nadenken, zoals het gesprek ook ons prikkelde tot nadenken.

Advertentie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.