Ben ik nog steeds sjaars?

Ik word binnenkort twintig, wat betekent dat ik door de corona-omstandigheden niet heel actief negentien was. Ik ben maar een half jaar eerstejaars geweest voor de universiteit en de kroegen sloten. Dit roept één vraag op waarvan ik niet weet of ik hem beantwoord wil zien: ben ik nog steeds sjaars?

We stellen hier dus dat sjaars zijn net zo werkt als jarig zijn op 29 februari. Natuurlijk heb je elk jaar op 1 maart een jaar langer geleefd, maar ben je jarig geweest? “Sjaars” zijn is meer dan alleen eerstejaars zijn. Het gaat om het onbekend zijn met de studentencultuur, naïef zijn, moeten leren door fouten te maken.

Dus als ik nog nooit bij een cantus ben geweest, mezelf nog nooit de sloot in gezopen heb en niet in mijn vrije tijd naar Guus Meeuwis luister, dan ben ik volgens deze hoogst wetenschappelijke denkwijze nog steeds sjaars.

Nu komen de huidige tweedejaars, de groep waar ik zelf toe behoor, er wellicht goed onderuit door dat halfjaar corona-vrij studentenleven dat ze nog mee konden pakken. Zij zijn dan alleen nog een beetje sjaars in hun zesde semester, wat voor de gemiddelde student de laatste is. Dan kan je je scriptiestress nog als excuus gebruiken voor je ongemakkelijke gedrag wanneer er dingen plaatsvinden die je niet gewend bent.

Alhoewel, als derdejaars voor het eerst op studiereis gaan is een beetje alsof je op je vijftigste voor het eerst belastingaangifte doet.

Maar met medelijden moet er geconcludeerd worden dat de eerstejaars van nu dus komend jaar nog evengoed een volledig jaar sjaars zijn. Ik wens ze van harte succes en ik hoop dat ze troost kunnen vinden in het idee dat er zo’n tienduizend man aan eerste-, tweede- en derdejaars met hen mee feut.

_Advertentie.