Woonopstand

Op een paar minuten lopen vanaf de Tilburg University campus, ligt een basisschool. Als je daar rond de middagpauze langsloopt of langsfietst, dan openbaart zich een wereld die vaag bekend voorkomt en tegelijkertijd erg vreemd aandoet. Je hoort de kinderen op het schoolplein al voordat je ze ziet, want het bijna oorverdovende kabaal dat ze maken is niet te missen.

Als je het schoolplein eenmaal passeert, dan aanschouw je een chaotisch spektakel. De jonge herrieschoppers rennen in het rond, gillend, achter elkaar aan, trekkend aan elkaar, struikelend over hun eigen voeten of over de kleine voeten van een ander. Een complete anarchie op het eerste gezicht.

Op het tweede gezicht valt het wel mee met dat anarchistische. Het schoolplein lijkt haast een soort micro-samenleving, met haar groeperingen en menselijke interacties. Plotseling oogt het hele gebeuren juist best herkenbaar. Bovendien is er natuurlijk altijd nog het toeziend oog van een leerkracht op het schoolplein, dus volledig uit de hand zal de wanorde niet lopen.

En als we het dan hebben over anarchisme en toeziende ogen: afgelopen zondag vond er een woonopstand plaats in Rotterdam en daar werd een groep ‘anarchistische’ demonstranten tegengehouden door de politie, aldus de publieke omroep Rijnmond. Gedurende de opstand is een handvol demonstranten gearresteerd en zijn er tientallen demonstranten afgevoerd met de tram.

Ik vind het lastig om daar veel van te vinden op basis van een paar korte nieuwsberichten, maar ik weet wel dat men daar met een belangrijke – en misschien ook noodzakelijke – reden stond te demonstreren. Het motto van de demonstratie was: ‘Huizen voor mensen, niet voor winst.’ Het tekort aan betaalbare woningen in de Randstad is nijpend.

Woningzoekenden in Tilburg ontspringen de dans overigens ook niet helemaal, zo blijkt onder meer uit dit artikel van het Brabants Dagblad. Ik ben verre van een deskundige op dit gebied, maar ik kan me zo voorstellen dat het tekort aan betaalbare koophuizen en huurwoningen ook invloed heeft op het aantal beschikbare studentenwoningen.

Want, zoals je ook kunt lezen in het artikel, blijven net afgestudeerde studenten langer zitten in hun studentenwoning. Principieel gezien kan dit tegen de borst stuiten, maar ook die afgestudeerden begrijp ik wel.

Terug naar de schoolkinderen. Dit gaat namelijk ook over hen. Ik hoop dat de woningmarkt er beter voorstaat in een toekomst waarin zij woningzoekenden zijn, zodat zij de tijd van schreeuwen en trekken achter zich kunnen laten.

_Advertentie.