Vrouwen die zich onveilig voelen in de straten van Tilburg

Vrouwen die zich onveilig voelen in de straten van Tilburg

Straatintimidatie is in 2021 nog steeds een groot probleem. Sinds juni heeft Tilburg een meldpunt waar aangifte kan worden gedaan van straatintimidatie. Uit die meldingen is tot nu toe gebleken dat het slachtoffer altijd een vrouw of lhbtiq+ persoon is, en de dader altijd mannelijk. Noëlle Zarges maakte een fotoserie van vrouwen die zich onveilig voelen in de straten van Tilburg. Van in het park tot op het station.

Carlijn

“Bij de Trouwlaan is het bijna iedere dag raak met straatintimidatie, maar wat ik de afgelopen zomer hier heb meegemaakt overtreft alles.

“Het was een zomerse namiddag en ik ging het glas wegbrengen. Ik droeg een rok tot net boven mijn knie en een zwart shirt- niet dat dat uit zou moeten maken. 

“Op het moment dat ik wilde oversteken werd mij de weg versperd door een fietsende man die expres stapvoets voor mij langs fietste zodat ik niet kon passeren. Terwijl hij dat deed nam hij eens goed de tijd om mij van top tot teen met zijn ogen uit te kleden. Hij leunde zelfs extra voorover in een poging onder mijn rok te kunnen kijken.

“Dit ging zo door totdat hij de hoek om was en zijn nek zo ver moest verdraaien dat het niet meer lukte. Ik schatte hem rond een jaar of 60. Ik was 22.

“Ik heb me nog nooit zo vies gevoeld. Zeg ik nu dat mannen niet mogen kijken? Nee. Zeg ik nu dat mannen niet de kleren van mij af moeten staren? Ja.”

Tirsa

“Af en toe maak ik overdag een wandeling door het Stadspark in Tilburg. Regelmatig zitten er ongure types die mij de kleren van het lijf kijken- ongeacht wat ik aan heb.

“Precies dit gebeurde vorig jaar toen ik naar de uitgang van het park liep om naar huis te gaan. Een man kwam naast mij lopen en vroeg waar ik naartoe ging. Negeren en stevig doorlopen werkte niet. Toen we op een drukke plek kwamen heb ik hem meerdere keren gevraagd of dat hij weg wilde gaan, hopend dat hij niet boos of agressief zou worden.

“Terwijl hij met mij mee bleef lopen kwam mijn huis steeds dichterbij. Ik wist dat ik de plek waar ik me veilig zou voelen moest gaan passeren zodat hij niet zou weten waar ik woon. Gelukkig ging hij op een gegeven moment weg en kon ik naar huis.

“Dit zijn dingen waar ik helemaal niet mee bezig wil zijn. Ik wil mannen niet moeten onderverdelen tussen waarschijnlijk ‘ongevaarlijk’ of ‘gevaarlijk’. Ik wil mensen op straat kunnen groeten zonder mogelijke consequenties. Ik wil naar een park kunnen zonder bezig te zijn met mijn veiligheid.”

Laura

“Toen ik nog in Tilburg woonde, liep ik vrijwel dagelijks langs deze parkeerplaats. Overdag zaten er  meestal dak- en thuislozen, met hun halve liters bier die naar mij riepen of mij van top tot teen bekeken. ‘s Avonds en ‘s nachts waren het meestal jongeren in hun auto’s met hun red bull, sigaretten en lachgas. Zij waren het ergst.

“Ik herinner me nog goed dat ik terug naar huis liep vanuit Poppodium 013. Ik was hier zo’n twintig weken zwanger. Vanuit een auto werd geroepen of ik in wilde stappen. Ik negeerde dit compleet en besloot om sneller te gaan lopen.

“Nog geen tien seconde later werd er weer iets groepen: ‘Ik wil jouw melk wel proeven hoor!’ Naast het feit dat ik hier ontzettend ongemakkelijk van werd, maakte het me ook heel misselijk. Wat was dit voor een vreemde opmerking?

“Sinds deze opmerking ben ik nooit meer langs die weg naar huis gegaan. In ieder geval niet alleen.”

Hsiao-Pei

“Ik zat in de trein terug naar Tilburg en het viel me op dat één man de hele tijd oogcontact probeerde te maken door mij aan te staren. Op dat moment vond ik het vooral vreemd en ongemakkelijk maar de trein zat vol wat mij een veilig gevoel gaf.

“Toen de trein rond 16.00 uur in Tilburg arriveerde, probeerde ik zo snel mogelijk uit de trein te gaan. Ik had een slecht voorgevoel. Ik ging wat sneller lopen maar ik voelde dat iemand mij achtervolgde. Om te checken of dat echt zo was, begon ik langzamer te lopen. Ik keek naar achter en zoals ik verwacht had volgde de man van de trein mij. Voor ik het wist liep hij dicht naast mij.

“‘Nice jacket you got,’ zei hij. Waarop ik hem netjes bedankte. Zijn reactie daarop was: ‘You are very beautiful, do you have a boyfriend? Where do you live?’

“Ik zei dat ik hem niet kende en dat hij mij met rust moest laten. Ik liep ondertussen verder en zei nogmaals dat ik geen interesse had, maar hij liet me niet met rust. Hij vroeg zelfs nog mijn nummer.

“Ik heb geen enkel signaal afgegeven dat ik hier behoefte aan zou hebben. Gelukkig stond mijn bus er al, dus ik kon snel instappen en ontsnappen, maar als de bus er niet stond..”

Maxime

“Ik loop vaak over de Spoorlaan. Het is een drukke straat waar veel mensen lopen, maar toch voel je je als vrouw zijnde al snel onveilig. Je kijkt vaak om of er niemand achter je loopt en je bent altijd op je hoede.

“Voor deze huidige lockdown werkte ik ook nog elke koopavond in de stad. Wanneer mijn collega’s en ik klaar waren, verzamelden wij ons altijd voor de uitgang om te voorkomen dat iemand alleen naar het station zou moeten lopen. Dit was automatisme en wij praatten dan ook vaak over ’s avonds niet alleen willen lopen over de Spoorlaan en rondom het station. Al liepen wij met een hele groep, ik voelde me vaak toch nog even kwetsbaar.

“Enerzijds vind ik het fijner om samen over straat te lopen. Anderzijds is het een kwalijke zaak dat vrouwen in een groep over straat moeten en zich dan nog onveilig en kwetsbaar voelen. Dit getuigt van de gezamenlijke ervaringen rondom straatintimidatie en je onveilig voelen op straat van vrouwen en lhbtiqa+’ers. Ik kan me er dan ook heel kwaad over maken dat dit voor het merendeel van ons de dagelijkse realiteit is.

“In mijn opinie moet iedereen gewoon veilig en zonder verveeld te worden over straat kunnen. Vraag jezelf af of jij hier aan bijdraagt en hoe, en of je dit misschien in stand houdt. Durf vrienden en kennissen aan te spreken op grensoverschrijdend gedrag. Alleen samen kunnen wij zorgen voor een klimaat op straat waarin iedereen zich veilig voelt.”

Eef

“Ik werkte hier twee jaar in een kroeg, ook met carnaval natuurlijk. Vooral dan had ik heel veel last van ongewenste intimiteiten. Er werd al snel een hand om mijn middel heen gelegd en ik ben zelfs een keer vanaf hier achtervolgd tot aan het Piusplein door twee jongens.

“Ik wilde gewoon naar huis en nam door hen al een andere route dan normaal maar ze bleven me maar achtervolgen. Toen heb ik uiteindelijk bij een kroeg daar een uitsmijter aangesproken en die heeft mij toen geholpen.

“Tijdens het werken in de kroeg had ik er altijd veel last van. Dan vraag ik gewoon ‘wat wil je drinken?’ en dan krijg je gelijk een reactie zoals ‘nou ik heb liever je telefoonnummer’.

“Ik heb ook echt een aantal keer mannen eraan moeten herinneren dat ik betaald word om aardig tegen ze te zijn, dat betekent niet dat ik iets van ze wil.

“Mijn mannelijke collega’s hadden hier nooit last van.

Sakina

“Iemand aanspreken of zeggen dat iemand er leuk uitziet kan natuurlijk altijd. Maar er is een groot verschil tussen op iemand af fietsen schreeuwend ‘Hey schatje, geile outfit’ of iemand normaal benaderen.

“Ik negeer dit (meestal) en loop door, en dat zal ik ook blijven doen. Maar het feit dat het zo vaak gebeurt dat ik het voor lief neem is precies waar het probleem ligt. Ik ken veel meisjes en vrouwen die angstig over straat lopen, zowel overdag als ‘s avonds. Maar misschien wel terecht, want er gebeurt helaas nog steeds heel veel wat niet door de beugel kan.

“Daarom blijft het belangrijk dat we hierover praten en laat ik me graag horen zodat iedereen zonder onveilig gevoel over straat kan gaan.”

Noëlle

“In de middag besloot ik een stukje te gaan rennen met mijn hond in het park. Na ongeveer 3 minuten in het park te lopen werd ik vanachter opeens aangeraakt. Een man fietste achter mij langs en greep onderweg naar mijn billen. Hij kneep mij hierbij zo hard vast dat hij zelfs door mijn joggingbroek heen nog net niet in me zat.

“Trillend van woede en angst ben ik naar huis gelopen. Wetende dat de politie bellen nutteloos was maar mijn gevoel van onveiligheid alleen maar groter.

“Ik voelde me aangerand, vies en goor. Een vreemde man had aan mijn lichaam gezeten en wie weet wat hij voor vieze dingen daarbij dacht.

“Waarom hij dit heeft gedaan zal ik nooit weten, maar ik ben sindsdien nooit meer in mijn eentje naar dat park geweest. Hij vast wel.

“Ik moet constant aanhoren dat het niet alle mannen zijn. En dat klopt, maar het zijn wel bijna alle vrouwen die hier last van hebben.

“Mogen we dan niet meer flirten? Je zou maar alle vrouwen zich onveilig laten voelen puur zodat jij nog eens kan flirten. Daarnaast weten we ook allemaal het verschil tussen een onschuldige oprechte flirt en een vieze avance.

“Wij schreeuwen ons rot op social media maar jullie zijn stil of schreeuwen tegen ons. In plaats van het probleem constant te bagatelliseren, help eens mee, en denormaliseer dit gedrag.”

Seksueel geweld

Één op de tien vrouwen is slachtoffer van seksueel geweld en elke 10 dagen komt er een vrouw om het leven door huiselijk geweld. Deze ernstige gebeurtenissen vinden meestal thuis plaats, maar op straat is het voor een vrouw niet veel veiliger.

Ben je slachtoffer? De Gemeente Tilburg heeft een meldpunt waar aangifte kan worden gedaan van straatintimidatie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.