Freek van Litsenburg: ‘Ik droom van drie wereldgoals scoren in het Philips Stadion’

Nachtmerries, dagdromen en onvervulde wensen: in de rubriek ‘13 vragen aan’ laten bekende gezichten op de campus zichzelf van een andere kant zien. Deze keer: Freek van Litsenburg (23), winnaar van de Tilburg University Challenge met zijn kledinglabel Bigger Picture Clothing.

1. Als je geen masterstudent was, wat zou je dan doen?

“Het is grappig dat je dat vraagt, want ik voel me in de eerste plaats ondernemer en geen student. Mijn masterstudie Strategic Management is een bijzaak, dat zie ik als iets dat ik ernaast doe. Vorig jaar heb ik, om mijn bedrijf Bigger Picture Clothing van de grond te krijgen, mijn studie op pauze gezet. Inmiddels zijn de twee goed met elkaar te combineren. Sterker nog, ik ben een effectievere ondernemer omdat ik de uren waarin ik werk en studeer strak moet plannen.

“Er is best veel interactie tussen de studie die ik volg en mijn bedrijf. Als ondernemer leer ik de tastbare dingen. Ik ontwerp de kleding zelf, beheer de sociale media en onderhoud de website, die ik ook zelf heb gebouwd. Uit mijn master neem ik mee hoe ik grote lijnen uit moet zetten. Nadenken over hoe de markt eruitziet, bijvoorbeeld, en het aangaan van samenwerkingen en kansen zien.”

2. Ze zeggen wel eens dat je het meeste leert van je fouten. Wat is jouw beste miskleun?

“Ik heb talloze fouten gemaakt toen ik net begon. Wat me onmiddellijk te binnen schiet is de keer dat ik naar Portugal ging om daar met mogelijke leveranciers te spreken. Ik zie het nog voor me: ik had mezelf netjes aangekleed, om te doen alsof ik niet pas 21 was en al heel veel van ondernemen wist. De leveranciers beloofden me dat ze de kleding binnen een bepaald aantal maanden klaar zouden hebben.

“Die datum heb ik toen meteen gecommuniceerd op de sociale media van mijn bedrijf en naar klanten. Toen de productie in Portugal uitliep, werden de mensen ongeduldig. ‘Waar blijven die shirts?’ Ik heb toen geleerd dat ik niet alleen leveranciers niet op hun woord moet vertrouwen, maar ook dat haastige spoed het bedrijf niet ten goede komt.”

3. Welk aspect vind je lastig aan je werk of studie?

“Het jaar waarin ik van start ging was heel druk, maar inmiddels lukt het goed om mijn bedrijf in mijn eentje te runnen. Maar ik ben wel verantwoordelijk voor alles, van het ontwerp tot de verzendingen. Alles bij elkaar opgeteld liggen er veel eindverantwoordelijkheden bij mij. Soms denk ik: ‘Was ik maar met een ander gestart, dan had ik de helft minder zorgen’. Natuurlijk juicht of baalt mijn omgeving met me mee, maar soms mis ik eigenlijk gewoon een collega.”

4. Wat moet er echt veranderen in de maatschappij?

“Volgens mij moeten we als maatschappij naar een andere definitie van het woord ‘succes’. Mensen zien succes als iets dat je uit kunt drukken in geld, in plaats van in een goed gevoel. In het verlengde daarvan zou er ook aan de universiteit iets kunnen veranderen. Van mij mag er best in het curriculum geïmplementeerd worden dat je mag falen. Er is te veel aandacht voor excellentie en uitblinken, en te weinig voor leren door te doen en weerbaarheid.”

5. Wat zou algemene kennis moeten zijn? 

“Dat je moet weten wie je bent voordat je ergens aan begint. Stel jezelf eens de vraag: wie ben ik? Als je dan antwoorden als ’23 jaar’ en ‘ik woon in Tilburg’ weglaat, wat blijft er dan nog over? Ik denk dat het antwoord op die vraag van dag tot dag mag veranderen, maar dat het belangrijk is om voor jezelf je eigen kernwaarden vast te stellen en vanuit daar te handelen.

“Voor mij zijn die kernwaarden vooruitgang, verbinding en dankbaarheid. Die zijn ook terug te zien in mijn kledingmerk. Met de kleding wil ik anderen een positief gevoel bezorgen en, ook al klinkt dat misschien cliché, de maatschappij wat minder negatief maken. Zo staat er op het kaartje aan de kledingstukken altijd een complimentje.”

6. Wie is je grote voorbeeld, en waarom?

“Dat is mijn vader, omdat hij degene is die mij dankbaarheid en zelfreflectie heeft geleerd. Ik spar veel met hem over mijn bedrijf. Ik denk dat hij wel eens gek van me wordt, al mijn vragen en problemen richt ik op hem. Dan spiegelt hij me, en door mijn zorgen tegen hem uit te spreken vind ik vaak al een oplossing. Het is ook fijn dat hij me regelmatig laat reflecteren op wat ik al bereikt heb, zodat ik niet automatisch constant streef naar meer, maar ook af en toe stil sta.”

7. Wat is je grootste angst?

“Ik weet niet wat er vroeger allemaal gebeurd is, maar zowel ik als mijn broers zijn enorm bang voor wespen. Mijn grootste angst is om te worden aangevallen door een boze zwerm wespen. Mijn middelste broer heeft wel een keer zijn arm in een jas gestoken die een winter lang op zolder had gelegen. Daar hadden ze toen een nest in gebouwd, en hij zat onder de wespensteken.”

8. Wat is je grootste bron van jaloezie?

“Zoals veel mensen van mijn leeftijd heb ik heftig last van fear of missing out. Ik ben altijd bang dat ik dingen mis door de keuzes die ik maak, en dan ben ik jaloers op wat ik niet meemaak, als je snapt wat ik bedoel. Het is trouwens meestal zo onnodig. ‘Je mist meer dan je meemaakt’, zegt mijn moeder altijd, en ze heeft gelijk.”

9. Wat weten maar weinig mensen over je?

“Ik denk dat ik best spiritueel ben. Niet in de zin van horoscopen en dat soort dingen, ik heb ook geen maankalender. Dat woord klinkt zweverig als ik het zo uitspreek, ik ben ook maar een 23-jarige jongen die op voetbal zit. Maar ik denk wel dat sommige dingen met een reden verlopen. Zaken staan met elkaar in verbinding, en het is pas achteraf mogelijk om de samenhang te zien.” 

10. Waar dagdroom je over?

“Het overkomt me wel eens dat ik aan het wandelen ben en dan twintig minuten later ‘wakker’ word op een totaal andere plek, omdat ik zo in gedachten verzeild was. Het is fijn om goede herinneringen te visualiseren, of mijlpalen die ik wil bereiken. Maar ik dagdroom ook wel eens dat ik in het Philips Stadion drie wereldgoals maak.”

11. Farrato (Gambia) of Tilburg?

“Tien procent van de opbrengst van mijn bedrijf gaat standaard naar sociaal-maatschappelijke doeleinden. Zo werk ik samen met een project dat het regenwoud in Costa Rica beschermt, heb ik een project gedaan in het dorpje Farrato in Gambia, en ondersteun ik met Bigger Picture de watervoorziening in Ethiopië en Tanzania. Voor het initiatief in Gambia ben ik twee weken ter plekke geweest.

“De manier waarop mensen daar in het leven staan heeft diepe indruk op me gemaakt. Hoe zij in het moment leven, daar zouden we in Nederland wat van kunnen leren. Wij zijn alleen maar bezig met de toekomst en met verwachtingen. Maar de toekomst is niet echt, dat is alleen maar iets wat je in je hoofd bedenkt. Ieder moment dat je daar mee bezig bent, ben je niet echt aan het leven.”

12. Schoenen of kleding?

“Hoewel ik een schoenendozenactie heb gedaan in Gambia kies ik voor kleding. Kleding is gewoon een heel fijne manier om jezelf uit te drukken. Toen ik net was begonnen met mijn bedrijf kreeg ik echt een boost van het dragen van mijn eigen shirts. Dan was ik meteen een stuk zelfverzekerder. Op een klotedag draag ik lekker een oversized trui, een trainingsbroek en mijn Schultenbrau-sokken van de Aldi.”

13. Engels of Nederlands?

“Het zal wel komen doordat ik eraan gewend ben, maar ik vind Nederlands echt een botte taal. Engels is mooier, daar kun je producten ook veel romantischer in beschrijven. De slogan van Bigger Picture is ‘Spread joy and inspire others’, dat klinkt toch veel mooier dan ‘Verspreid vreugde en inspireer anderen’?”

_Advertentie.