International Center Tilburg: de huiskamer voor Tilburgse internationals
Het International Center Tilburg heeft sinds de opening in 2018 een naam opgebouwd als het gezellige thuis van internationale studenten. Het is precies wat Thom Engelhart en zijn verloofde Zoë Joan Franz voor ogen hadden toen ze hun initiatief startten. “Het gaat om het creëren van een saamhorigheidsgevoel voor de mensen die nieuw zijn in Tilburg.”

“Serendipiteit,” zegt Thom. “Dat betekent iets moois vinden waar je niet naar op zoek was.” Het is het woord dat hij gebruikt om de start van hun avontuur samen te vatten. Na een half jaar uitproberen en peilen naar de behoefte van internationals in Tilburg, kregen ze het aanbod om het volledig glazen pand op de hoek van de IJzerstraat te verbouwen en te huren, en dat tot op de dag van vandaag hun thuisbasis is. Thom: “Het was een geluk dat we de kans kregen om al onze plannen tot uitvoering te brengen.”
Maar geluk kan niet zonder een goede visie. De kiem daarvoor werd gelegd tijdens hun gezamenlijke masters Culturele Antropologie aan de Universiteit Utrecht. Het was toen dat het stel elkaar vond in hun gedeelde interesse in globalisering. Het was ook de eerste keer dat ze werden geconfronteerd met de problemen waar internationals in Nederland mee te maken krijgen. “Veel van onze internationale studiegenoten vertelden ons over het gebrek aan goede huisvesting of dat ze werden opgelicht door huisbazen,” vertelt Zoë. “Daar schrokken we echt van.”
Nadat ze samen waren afgestudeerd, besloot Thom met Zoë naar haar geboortestad Tilburg te gaan, waaruit ze eerder weggegaan was omdat ze zich niet echt kon identificeren met de stad. Bij aankomst waren ze beiden positief verrast over hoe de stad ten goede was veranderd. Vooral opvallend was hoe de internationalisering in Tilburg serieus van de grond was gekomen.
De culturele verandering die nodig was om deze snelle overgang te ondersteunen, was echter nog niet tot stand gekomen. Daarom zagen zij een grote behoefte aan een internationale ontmoetingsplek waar iedereen gewoon binnen kan lopen, zich welkom voelt en waar verschillende culturen worden gevierd. Na zes maanden werd hun droom werkelijkheid en gingen de deuren van het International Center Tilburg (ICT) open.
Gevoel van erbij horen
“Ons doel is om een gevoel van saamhorigheid te creëren”, legt Zoë uit. “Vooral voor mensen die nieuw zijn in Nederland of Tilburg.” Puttend uit hun eigen reiservaringen, weten Zoë en Thom hoe het is om ergens nieuw aan te komen. Toch hebben ze zich vaak thuis gevoeld in de vele hostels die ze onderweg hebben bezocht, door de ontspannen en open sfeer die ze er aantroffen. Die sfeer proberen ze ook bij ICT te creëren.
Hoewel het ICT is opgezet voor iedereen die behoefte heeft aan goed gezelschap, richt het zich vooral op de internationale gemeenschap. Daaronder vallen alle internationale studenten, arbeidsmigranten en expats die in Tilburg wonen. “Tegenwoordig zien we twee soorten expats”, onderscheidt Thom. “Aan de ene kant heb je grote bedrijven die vanuit de hele wereld zeer gespecialiseerde expats binnenhalen die optimaal worden gefaciliteerd. Aan de andere kant hebben we oud-studenten die net zijn afgestudeerd en hier willen blijven werken – de zogenaamde young professionals. Deze groep moet alles zelf regelen, en dat is waar wij in beeld komen.”
Twee van de meest regelmatige bezoekers van ICT zijn Angel en Sabuhi, die beiden het centrum voor het eerst bezochten tijdens hun studies en daarna zijn blijven hangen. Wat maakt het centrum zo speciaal voor hen? “Het voelt eerlijk gezegd als thuis,” antwoordt Angel. “Hier kwam ik erachter dat ik niet alleen was in de stad en dat er andere mensen zijn die in dezelfde situatie zitten als ik. Dat gaf me een relaxed gevoel.” Sabuhi vult aan: “ICT is een van mijn ingangen om mensen in Tilburg te ontmoeten. Je gaat niet zomaar willekeurig de straat op om nieuwe mensen te ontmoeten. Daar heb je een platform en een omgeving voor nodig, die het ICT biedt.”
Meer te bieden
Volgens Thom en Zoë organiseert de gemeente Tilburg veel evenementen, maar worden er te veel alleen in het Nederlands aangeboden. Om die reden organiseert het ICT zelf allerlei internationals-vriendelijke evenementen. “We hebben een wekelijks potluck dinner in ons centrum, zodat mensen niet alleen hoeven te eten”, zegt Thom. “Daarnaast hebben we elke maand een community drankje in een andere bar of restaurant in de stad. Maar we hebben ook dingen als film- en comedy-avonden die vaak behoorlijk goed bezocht worden.”
Het concept van de drankjes is eenvoudig en simpel, zegt Angel. “Je komt gewoon opdagen, drinkt warme chocolademelk en praat met de persoon links en rechts van je.” Hij gaat zo veel mogelijk naar deze avonden, net als Sabuhi die tot nu toe nog geen enkele potluck dinner heeft gemist. “Iedereen brengt iets mee wat ze hebben klaargemaakt, dit kan een maaltijd, een drankje of een toetje zijn. Het is de perfecte manier om elkaar te ontmoeten.”
Maar het ICT is meer dan alleen een plek om gelijkgestemde leeftijdsgenoten te vinden. Ze bieden internationals ook hulp bij grote en kleine praktische zaken, zoals waar je een baan of een specifiek product kunt vinden. Sabuhi: “Als ik een vraag heb over de regels van dit land, weet ik wie ik moet benaderen.”

Voor internationals die zich eenzaam voelen of moeite hebben om hun comfortzone te vinden in Tilburg, organiseert het ICT inloopsessies waarbij deze groep de kans krijgt om met een professional te praten. Zoë: “Geestelijke gezondheid is een groot probleem onder internationale studenten, waar Tilburg University op heeft ingespeeld door het aanbieden van begeleiding.” Dit is echter niet altijd voldoende voor worstelende studenten, merkt Thom op. “Sommige studenten zijn huiverig om van die begeleiding gebruik te maken uit angst gezien te worden door bekenden.”
Een van de inkomstenbronnen van ICT zijn de taalcursussen Nederlands die elk semester worden aangeboden. Omdat ze willen dat de docenten hun welverdiende deel krijgen, blijft er maar een klein deel voor hen over. “Dat is niet erg,” zegt Zoë. “Zolang het maar genoeg is om onze huur te betalen en de boel draaiende te houden.” Thom vult aan: “Iemand vertelde ons eens dat zoveel mooie initiatieven in pracht en praal sneuvelen. Ze zijn zo puur en prachtig in hun ideologie, maar toch krijgen ze de zakelijke kant niet voor elkaar en sneuvelen ze. Dat willen we koste wat kost voorkomen.”
Vier jaar
Deze maand viert het International Center Tilburg haar vierde verjaardag. Veel internationals hebben in deze periode hun weg naar het centrum gevonden en zijn weer vertrokken met nieuwe contacten en vrienden. Ook Angel, die zegt dat sommige van zijn vriendschappen niet zouden hebben bestaan als het ICT er niet was geweest. “Daarom betekenen ze veel voor me.”
In de afgelopen vier jaar hebben niet alleen hun bezoekers elkaar gevonden, maar Zoë en Thom hebben ook persoonlijke relaties gesmeed die verder gaan dan het centrum. Bijvoorbeeld met Sabuhi, die een paar weken bij hen verbleef nadat hij zijn masters had afgerond. “Terwijl ik op zoek was naar een baan en een kamer,” zegt Sabuhi, “namen ze me in huis. Ik mocht blijven tot ik iets gevonden had, en ze verwachtten er niets voor terug. Voor mij zegt dat alles.”
Gevraagd naar het hoogtepunt van hun vierjarig bestaan, antwoorden Zoë en Thom synchroon: het afstuderen van Angel. Hij nodigde zijn ‘Nederlandse ouders’ uit als dank voor hoeveel zij hem hebben geholpen tijdens zijn tijd in Tilburg. De emotionele ceremonie betekende alles voor Zoë en Thom omdat het symbool staat voor hetgeen dat het centrum wil zijn. Volgens Thom zei Angel letterlijk dat het ICT de enige plek is waar hij zich thuis voelt. Trots: “Wat geweldig als je dat voor iemand kunt betekenen.”
Vertaald door Language Center, Riet Bettonviel