Melissa Dandin: ‘Veel Turkse en Syrische studenten voelen zich schuldig, gestrest en machteloos’

Melissa Dandin: ‘Veel Turkse en Syrische studenten voelen zich schuldig, gestrest en machteloos’

De aardbeving in Turkije en Syrië heeft ook studenten van Tilburg University geraakt. Tweedejaarsstudent Melissa Dandin komt uit Turkije en verzamelde de afgelopen weken geld en goederen voor de slachtoffers van de aardbeving. “Overleden mensen liggen al dagenlang onder het puin. Turkije heeft niet genoeg doodskisten om al deze lichamen fatsoenlijk te bergen.”

Melissa Dandin. Beeld Ton Toemen

Waar was je toen je over de aardbeving hoorde?

“Ik was alleen op mijn kamer in Tilburg toen ik het nieuws ontving dat er een enorme aardbeving had plaatsgevonden in Turkije en Syrië. Voor veel Turken was dit een enorme schok, ondanks het feit dat geografen al tijden lang waarschuwden voor mogelijke aardbevingen met desastreuze gevolgen. Toch leken deze noodkreten aan dovemansoren gericht. De bedrijven die verantwoordelijk waren voor de aanbouw van huizen hebben niet de juiste aardbevingsbestendige materialen gebruikt. Zij kozen veelal voor goedkope bouwproducten om zo hogere winsten te behalen.

“Dat geldt overigens voor heel Turkije. Ook in Istanbul staan er een hoop gebouwen die niet goed bestand zijn tegen aardbevingen. Een alarmerend vooruitzicht. Geografen waarschuwen nu al voor een mogelijke aardbeving in Istanbul. Hoogstwaarschijnlijk gebeurt dit binnen twee jaar.”

Heb je vrienden of familie die getroffen zijn door de aardbeving?

“De familie van een vriendin van mij komt uit het getroffen gebied. Het huis waar haar familieleden in woonden, stond na de beving nog overeind. Hierdoor hebben zij de ramp allemaal overleefd. Maar hun huis is extreem beschadigd en er is een grote kans dat het gebouw alsnog instort. Daarom hebben haar familieleden het rampgebied verlaten en zochten ze een veilig onderkomen bij mijn vriendin in Istanbul. Ze wonen nu met meer dan dertig man samen in één woning.”

Beeld: Merve Şafak

Wat ging er door je heen toen je het nieuws hoorde?

“Ik voelde een enorme drang om mensen in Turkije te helpen. Daarom bedacht ik samen met mijn vrienden uit de Turkse gemeenschap allerlei manieren om geld en goederen in te zamelen. Hierin wilden wij Tilburg University graag betrekken en daarom vroegen we de universiteit om hulp. Helaas verliep dat contact niet soepel. Het duurde lang voordat wij een antwoord kregen van een woordvoerder. Om niet stil te zitten, organiseerden wij in de tussentijd op eigen houtje allerlei inzamelacties, zoals een tweedehandsmarkt.

“Inmiddels is het contact met de universiteit gelegd en hebben we met vice rector magnificus Jantine Schuit gesproken over de ramp. We legden aan haar uit wat de gebeurtenissen met ons doen. Veel Turkse en Syrische studenten voelen zich schuldig, gestrest en machteloos. Gelukkig geeft de universiteit aan dat zij het belangrijk vindt om er voor ons te zijn. Op dit moment zijn we in gesprek om gezamenlijk een inzamelactie te organiseren. Daarnaast wordt er gekeken of er uit het universiteitsfonds middelen vrijgemaakt kunnen worden waar Turkse studenten een beroep op kunnen doen. Veel studenten zijn financieel afhankelijk van hun ouders en kunnen daar – gezien de omstandigheden – op dit moment niet aankloppen.”

Er zijn inmiddels twee weken voorbij en de meeste reddingsoperaties zijn gestopt. Wat heeft Turkije op dit moment en in de toekomst nodig?

“De autoriteiten vragen inmiddels om andere vormen van hulp. In de getroffen gebieden overheerst de geur van dode lichamen. Overleden mensen liggen al dagenlang onder het puin. Hun lichamen verkeren al in staat van ontbinding. Turkije heeft niet genoeg doodskisten om al deze lichamen fatsoenlijk te bergen. Daarnaast is het belangrijk dat er voldoende voedsel, schoon drinkwater, sanitaire voorzieningen en hygiëne in het gebied aanwezig is. Op veel plekken is dat niet het geval waardoor mogelijke ziekte-uitbraken op de loer liggen.

“Veel steden en dorpen zijn geraakt door de aardbeving en er staan nauwelijks nog huizen overeind. Op dit moment worden daklozen en gewonden opgevangen in tentenkampen. Dat is natuurlijk een noodoplossing. Op langere termijn moeten mensen weer fatsoenlijk onderdak krijgen. Ditmaal wel aardbevingsbestendig. Ook wegen, elektriciteit en telefoonverbindingen moeten hersteld worden. Ik denk dat Turkije dit niet alleen kan en hulp nodig heeft bij de wederopbouw.”

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.