Klaas Dijkhoff: ‘Sneu als je studententijd de mooiste tijd van je leven is’

Klaas Dijkhoff was rechtenstudent, bestuurslid, promovendus en docent bij Tilburg University. Bij Fractie SAM en Vrijspraak legde hij de basis voor zijn politieke carrière. Dijkhoff was een kritische student: ‘Ik denk dat sommige docenten mij irritant vonden.’

Klaas Dijkhoff (1981) is een drukbezet man. Onze interviewafspraak wordt een paar keer verzet, maar nadat we ons dan toch in zijn industriële Bredase kantoorpand melden, neemt hij ruim de tijd. De oud VVD-politicus is tegenwoordig onder andere podcastmaker en ondernemer. Zijn bedrijf, SUE & The Alchemists, houdt zich bezig met gedragsbeïnvloeding.

De toon op zijn persoonlijke website zegt veel over Dijkhoff: Klaas Dijkhoff, Wie is dat ook alweer? Of: Wat heeft-ie nou weer te melden? En: Als je hem kon verstaan tenminste, met dat Brabantse accent. Gortdroog dus, maar ook toegankelijk.

Makkelijk praten

Op de vraag of hij zich voor dit interview nog verdiept heeft in zijn studententijd aan Tilburg University is het antwoord helder: ‘Nee. Ik heb er niet specifiek over nagedacht. Het was een fijne tijd, dat zeker. Ik kom wel eens mensen tegen die zeggen dat hun studietijd de mooiste tijd van hun leven was, maar dan moet je daarna nog keilang. Als de mooiste tijd van je leven rond je 24^e is afgelopen, vind ik dat wel sneu.’

Voor steeds meer studenten is hun studietijd vooral een periode waarin ze veel prestatiedruk voelen. Dijkhoff: ‘Dat heb ik zelf nooit ervaren. Eerlijk gezegd is het curriculum best prima te doen. De druk zit ‘m op sociaal vlak: dat je denkt dat je daar ook nog van alles in moet. Kijk, als je al die activiteiten gaat stapelen, dan moet je wel heel veel zelfdiscipline hebben om dat daadwerkelijk allemaal te kunnen doen.

‘Bovendien hoort het er op sociale media ook nog indrukwekkend uit te zien voor je oud-klasgenoot van de middelbare school,’ zegt Dijkhoff met gespeelde ernst. ‘Maar ik realiseer me dat ik makkelijk praten heb, want ik hoefde nooit erg op mijn tenen te lopen om vakken te halen.’

Niets met intelligentie te maken

De universiteit lijkt toegankelijker dan ooit, alsof je tegenwoordig minimaal een academische studie moet doen. Ook daar zit die toenemende prestatiedruk achter, misschien van ouders, of van de student zelf. Dijkhoff: ‘Er klopt iets niet als een steeds groter percentage mensen naar de universiteit kan. Misschien zitten daar ook studenten tussen die ergens anders veel gelukkiger zouden zijn, zoals praktisch ingestelde mensen.’

Hij vervolgt: ‘Je voelt die opwaartse druk: dat de universiteit beter zou zijn dan een hogeschool. Ik heb zowel op de universiteit als op een hogeschool lesgegeven, en ik denk dat ze allebei de beste plek kunnen zijn voor hele verschillende mensen. Dat heeft niets te maken met je intelligentie.’

‘Als student kun je fouten maken en een keer op je bek gaan’

De voormalig rechtenstudent is zelf vader van twee jonge dochters. ‘Als ouder doe je je best om je kinderen voor te bereiden op het echte leven, op zelfstandigheid. Ouders geven het natuurlijk nooit toe, maar onbewust vinden ze het toch fijner als ze kunnen zeggen dat hun kind de universiteit heeft gedaan.

‘Mijn kinderen zitten in groep één en drie. Ik kijk naar wat het beste voor ze is, wat ze nodig hebben en hoe ik daarin kan helpen. Ik hoop dat ze van mij net zo veel leren als van mijn vrouw, die veel creatiever is dan ik, en dat ze daarna hun eigen pad kiezen,’ zegt Dijkhoff gedecideerd.

Fractie SAM en Vrijspraak

Hij heeft zich dan misschien niet heel erg in zijn studententijd verdiept, toch heeft Dijkhoff in de praktijk nog steeds veel baat bij wat hij als bestuurslid van bijvoorbeeld Fractie SAM en Vrijspraak opstak. ‘Ik heb als bestuurslid veel geleerd van de universiteitsraad, faculteitsraad en studentenbesturen. Die mechanismen zijn namelijk hetzelfde als bij een politieke partij. Het is heel handig om daar tijdens je studententijd al ervaring mee op te doen. Daar kun je fouten maken, en een keer op je bek gaan.

‘Dat voelt op zo’n moment misschien zwaar en pijnlijk, maar later herken je bepaalde patronen en denk je: wacht, iets dergelijks heb ik toen al eens meegemaakt. Als je daarvan leert, is de kans groter dat het een volgende keer wel goed gaat.’

Wat hem ook aansprak was het feit dat je als bestuurslid dingen kunt veranderen en aan tafel zit als er besluiten worden genomen. ‘Ik was tijdens mijn studie al lid van de VVD, maar als je net komt kijken ben je natuurlijk niet meteen in de positie om verandering te brengen. Dat kan als bestuurslid van een vereniging wel.

‘Je moet anderen heel serieus nemen, jezelf wat minder’

‘Een beetje relativeren kan sowieso nooit kwaad,’ vervolgt Dijkhoff. ‘Er zijn mensen die na hun studie in een burn-out belanden omdat ze het allemaal veel te serieus nemen. In Tilburg heb ik onder andere veel van Wim van de Donk geleerd, die toen nog docent was.

‘Wim heeft een stijl waarbij hij dingen serieus neemt, maar ze ook altijd in een breder perspectief plaatst. Na een gesprek met hem dacht ik vaak: oké, misschien moet ik mezelf niet zo groot maken.’ Is het belangrijk dat je jezelf überhaupt niet te serieus neemt? Dijkhoff: ‘Je moet je werk en anderen heel serieus nemen, en jezelf wat minder.’

Scriptie schrijven

Een struikelpunt voor veel studenten is het schrijven van een scriptie. Dijkhoff heeft dat ‘heel erg gestructureerd’ aangepakt: ‘Bij mijn afstuderen en promoveren ben ik eerst gaan lezen over hoe je nou eigenlijk zo’n scriptie of boek schrijft. Toen heb ik gekeken naar hoelang de schrijffase duurt en hoeveel pagina’s je effectief op een dag moet schrijven. Dat blijkt dan best mee te vallen.

‘Vervolgens plande ik mijn dag gestructureerd in, inclusief een beloning voor als ik het aantal pagina’s gehaald had. Dan stopte ik ook echt en ging ik bijvoorbeeld wandelen. Tijdens het wandelen vormde zich de ruimte om de dag daarna weer verder te schrijven. Je moet jezelf dus vooral niet helemaal leeg schrijven, want dan begin je de dag erna met niets en dat is lastiger.’

Als student stoorde hij zich wel eens aan de methoden van docenten. ‘Ik lees heel graag. Voor mij is dat een goede manier om stof op te nemen. Dus dat deed ik ook voor een college. Maar dan werd die stof tijdens zo’n les herhaald. Dan dacht ik: waarom zit ik hier nou eigenlijk? Ik haakte dan echt af.

‘Of nog zoiets: dat ik vijf colleges lang een wetbundel meesleepte waar we vervolgens niets mee deden. Tijdens het zesde college liet ik dat ding thuis, maar toen werd er gecontroleerd of je die wetbundel wel bij je had. Die discussie ging ik dan met een docent aan. Ik denk dat sommige docenten mij wel irritant vonden. Ik kon ook irritant zijn.’ Daarna: ‘Toen ik zelf docent werd begreep ik het beter. Zeker als je weinig ervaring hebt, kan het rete-spannend zijn om voor zo’n groep je gezag te laten gelden.’

PSV

Dijkhoff is sinds 2021 lid van de raad van commissarissen van PSV. En aangezien Tilburgs trots Willem II op dit moment geen eredivisievoetbal speelt, is het aan de Eindhovenaren om de Brabantse eer hoog te houden. Wat zijn Dijkhoffs gedachten over de mogelijke landstitel van PSV? ‘Ik hoop natuurlijk dat ze kampioen worden, dat wil ik elk jaar wel! Het is jammer dat Xavi Simons weg is, maar ik vind Luuk de Jong ook altijd mooi om naar te kijken, hij is een frivole speler met werklust. Ja, daar kan ik wel van genieten.’

_Advertentie.