Op kamers bij een hospita: ‘Hier kan ik rustig studeren’

Slapen op een tochtig zolderkamertje, in huis bij een dame op leeftijd, en elke avond aanschuiven voor een maaltijd met aardappelen, boontjes en een gehaktbal met jus. Door de kamernood hebben studenten de hospita opnieuw ontdekt, maar klopt dat ouderwetse beeld van een hospita nog wel?

We schuiven aan in een ruime woonkamer van Anja en Ton Hendrickx, de gastvrouw en gastheer. Een warme gloed stijgt op van een brandende haard, en Anja serveert koffie met een gulle plak cake. Huiselijker kan het niet. Het tafereel vormt een groot contrast met een doorsnee studentenwoning, waar het doorgaans niet heel erg schoon en opgeruimd is. Dit voelt een beetje als thuiskomen.

Ze willen het hun gasten graag naar de zin maken. Want Anja en Ton zijn pas gestart met het verhuren van twee kamers en zien graag dat nieuwe studenten blijven komen. Federico Gallese, student Trend Research and Concept Creation in Lifestyle aan Fontys Hogescholen, schuift aan, toch een beetje onwenning. Hij is een vriendelijk ogende Italiaanse student uit de buurt van Milaan, en we schakelen over op het Engels.

Twee kamers hadden Anja en Ton over in hun ruime woning in het dorp Rijen tussen Tilburg en Breda. Het ligt op een kwartiertje lopen van het station Gilze-Rijen. De afstand deert hem niet; Federico is al lang blij dat hij een dak boven zijn hoofd heeft. Arwen, de andere kostganger, volgt dezelfde studie. Ook voor haar is Rijen een stuk dichter bij Tilburg dan de plaats waar haar ouders wonen, Zutphen.

Wij hebben de ruimte

Anja: ‘We begonnen vorig jaar serieus na te denken over de mogelijkheden om kamers te verhuren. Er is een grote vraag naar studentenkamers, en wij hebben de ruimte.’ Anja en Ton vroegen zich af of het ook praktisch uitvoerbaar was, en of ze het wel leuk zouden vinden.

Omdat ze allebei maar halve dagen werken, was er tijd genoeg om te verbouwen. En dus besloten ze de stap te nemen en op zoek te gaan naar kostgangers: ‘Op het internet vonden we de website van Hospi Housing, en dat zag er goed uit.’ Ton en Anja richtten de kamers opnieuw in, van het plafond tot de vloer, en in september plaatsten ze hun advertentie.

‘Binnen twee weken belde de eerste student al aan. Dat ging heel erg snel.’ Anja herinnert zich die overhaaste aankomst nog goed: ‘Federico stond gewoon voor de deur met zijn koffers,’ zegt ze lachend en dan tegen Federico: ‘Wij waren in de veronderstelling dat je een paar dagen later zou komen, maar toen ik je zo zag staan, dacht ik: het is oké. Je kunt blijven.’

Noodgedwongen

Federico woonde al twee jaar eerder in Tilburg, tot hij voor zijn stage naar Indonesië ging en de huur van zijn oude kamer opzegde. Na de stage kwam Federico terug naar Tilburg en ging vol goede moed op zoek naar een nieuwe kamer. ‘Maar dat viel niet mee,’ verzucht Federico, ‘ik denk dat ik te laat begon met zoeken.’

Omdat de colleges alweer waren begonnen, moest Federico in september noodgedwongen bij andere studenten blijven slapen: ‘Ik was aan het couchsurfen op de bank bij vrienden en zocht naar een oplossing. En op een dag stelde een klasgenoot Hospi Housing voor. Toen ben ik heel snel verhuisd. Ik had een plek nodig.’

Inrichten is een ding

Arwen, de andere inwonende student bij Anja en Ton, is ook blij met haar onderdak. Want er komt nogal wat kijken bij het studeren in een andere stad. Een kamer huren is één ding, het inrichten is een ander. De studente uit Zutphen zocht in de zomer vergeefs naar een kamer in Tilburg. Tot ze ook bij Hospi Housing uitkwam.

‘Ik had op vrijdag een bezichtiging en op zondag kon ik er in. Want alle meubels stonden al klaar,’ zegt Arwen. Dat is een ander voordeel van het wonen bij een hospita. De meeste faciliteiten zijn al aanwezig. Je hoeft niet op zondag met matrassen te slepen in een gehuurde aanhangwagen.

Zachte landing

Dat is ook het grote voordeel voor Humayd Burney, een 22-jarige student uit Pakistan. Begin januari vond hij een kamer bij een gastheer, om de hoek bij de universiteit. Hij studeert Quantitative Finance aan de economische faculteit: ‘Het was moeilijk om een kamer te vinden in Tilburg, dus ik ben blij dat er nu een heb.’

Ook Humayd woonde al eerder een tijdje in Tilburg, als exchange student. Toen vond hij onderdak in een huis dat hij deelde met andere studenten. Dat hij nu bij een hospita woont deert hem niet. Zijn kamer is helemaal ingericht, dus ook hij hoefde geen meubels aan te schaffen. ‘Het heeft veel voordelen’, zegt Humayd, ‘het voelt aan als een zachte landing.’

Tijdelijk

Hoe je het wendt of keert, het blijft natuurlijk vreemd als gast in een ander huis. De studenten die wij spraken vinden het prima omdat het om een tijdelijke oplossing gaat. Ze komen van ver en hebben vaak geen uitgebreid netwerk in Tilburg. Dus nemen ze bepaalde zaken voor lief. Federico moest bijvoorbeeld wennen aan de keukeninrichting. Hij mist de spullen in de keuken die hij in Italië altijd gebruikt.

En hij is niet gewend aan de Hollandse kou: ‘Ik heb wel verwarming in mijn kamer, maar niet in de rest van de ruimtes. Dat is best fris in de ochtend. Dan heb ik moeite om uit bed te komen,’ zegt hij lachend. ‘Maar verder is het een leuke plek, en ze zijn erg gastvrij,’ haast hij te zeggen. ‘Moeten we even weggaan,’ grapt Anja. ‘Dan kun je vrijuit spreken.’

Proefkonijnen

Ton en Anja geven toe dat het zo nu en dan nog een beetje behelpen is. Maar ze hebben veel ruimte en de kinderen zijn inmiddels het huis uit. Het huis is groot genoeg en dus kunnen ze ervoor zorgen dat de studenten en zijzelf voldoende privacy overhouden.

Voor een eigen keukentje en badkamer hadden ze al gezorgd, al wisten ze nog niet precies welke behoeften de nieuwe kostgangers hadden: ‘In zekere zin zijn Arwen en Federico proefkonijnen. Voor ons is het de eerste keer en we horen graag wat er nog beter kan,’ zegt Ton.

Met die aanwijzingen willen ze nu snel aan de slag om verbeteringen aan te brengen, vóór de volgende lichting woningzoekers komt in maart: ‘Jammer dat jullie daarvan niet meer kunnen profiteren,’ zegt Anja. Maar Federico haalt zijn schouders op, hij is met zijn hoofd alweer bij zijn volgende avontuur; een nieuwe stage in Milaan, met zijn eigen vertrouwde Italiaanse keuken en klimaat.

Rust, reinheid en regelmaat

‘Het is een mooie kamer, moet ik zeggen,’ zegt Federico bij de kleine rondleiding in hun woongedeelte. ‘En ook de badkamer is beter dan mijn vorige. Het is allemaal beter onderhouden, een beetje nieuwer dan de appartementen die ik in de afgelopen jaren heb gevonden.’ ‘En schoon,’ vult Arwen aan, ‘dat is in een studentenhuis ook wel eens anders.’

Dat is ook de ervaring van Humayd. Zijn nieuwe onderkomen is een stuk opgeruimder: ‘Het huis waar ik de vorige keer woonde was een echt studentenhuis. Waar ik nu woon is het veel meer georganiseerd, veel schoner en vooral een stuk minder luidruchtig. Hier kan ik rustig studeren wanneer ik wil.’

_Advertentie.