Niets is meer gemaakt om lang mee te gaan

Een televisie die zeker tien jaar meegaat? Dat behoort tot het verleden. De levensduur van apparaten wordt steeds korter, ziet Judith Zijdenbos. ‘We moeten alles verzekeren en beschermen, omdat niets meer gemaakt lijkt om lang mee te gaan.’

Mijn door een vuist ondersteunde hoofd bungelde voor de verkoper bij een tv-winkel, terwijl hij een informatief betoog afstak over pixeldood en verzekeringsopties. ‘Pixeldood is heel vervelend! Bijvoorbeeld als je voetbal kijkt, zie je op het groene veld de hele tijd één rood stipje,’ legde de verkoper uit.

‘Tweehonderd euro voor vijf jaar. Inclusief montage, dat onderscheidt ons zo van andere verzekeringen,’ vervolgde de jongen, enigszins onwennig. Hij leek nieuw in de salesbranche.

‘Bedankt voor de toelichting, maar ik voel er niet zoveel voor om overal verzekeringen voor af te sluiten,’ antwoordde mijn vriend duidelijk. ‘Ik kan je de eerste twee jaar gratis geven waardoor je op 160 euro uitkomt, maar meer kan ik niet doen’ vervolgde de verkoper.

Mijn vriend, die ondertussen verliefd naar de nieuwe tv aan het kijken was, keek verbaasd op. Ik keek net zo verbaasd, want mijns inziens was het gesprek over verzekeringen al lang afgelopen. Nu wist ik in elk geval zeker dat de verkoper nieuw was.

Mijn vriend is een stuk geduldiger dan ik, dus ik wachtte braaf totdat hij een politiek correct antwoord gaf. ‘Bedankt, maar ik ben dus niet zo van een hoop verzekeringen afsluiten. Met mijn vorige tv heb ik bovendien dertien jaar gedaan, dus een verzekering van vijf jaar voelt onnodig.’

De verkoper stak een vieze grijns op. ‘Ik kan je verzekeren (bijzondere woordkeuze) dat de tv dat deze keer niet gaat redden.’ Ik keek de verkoper onderzoekend aan. Het gesprek vond inmiddels meer plaats tussen mijn vriend en meneer nieuw-in-het-vak waardoor ik hem goed kon bekijken, zonder dat het opviel. Hij zei het trots, aan zelfvertrouwen had hij geen gebrek, alsof deze verzekering een goede ontwikkeling was.

Toch vreemd dat we in alles ontwikkelen, behalve in de levensduur van onze apparaten. Die levensduur lijkt er enkel op achteruit te gaan. We moeten alles verzekeren en beschermen, omdat niets meer gemaakt lijkt om lang mee te gaan.

Zo had ik ooit een iPhone die tijdelijk niet aanging omdat het, lachwekkend maar waar, ‘te hard waaide’. Een aantal jaar ervoor kon je je Nokia nog zonder problemen uit een flatgebouw gooien.

Misschien is het de prijs die we betalen voor vooruitgang. Misschien moeten we gewoon accepteren dat de enige constante in het leven de drang is om elke vorm van zekerheid te kopen. Maar ergens hoop ik toch stiekem dat mijn nieuwe tv het dertien jaar gaat volhouden, zonder pixeldood of andere ellende.

_Advertentie.