Op zondagmiddag naar een kindervoorstelling: TiU-studenten zetten zich in voor kansarme kinderen

Lachen om een mekkerende geit op het podium van de schouwburg, terwijl je ook let op zo’n vijfentwintig kinderen in de zaal. Een handjevol TiU-studenten van Samen Lachen Tilburg organiseert geregeld zo’n bijzonder uitje. ‘Ouders geven hun kinderen aan ons mee, het moet allemaal goed geregeld zijn.’

‘Wat schrijven jullie mooi. Mijn docenten vinden het altijd heel moeilijk om mijn handschrift te lezen.’ Vijfdejaarsstudent International Business Administration Maarten Slobbe (23) probeert een gesprek aan te knopen met een groepje kinderen bij hem aan tafel. Ze kleuren een Frozen-kleurplaat in.

‘Zo, die wordt zo wel mooi zeg,’ zegt vierdejaars personeelwetenschappen Chiel Jonker (20) tegen een van de andere kinderen, die vijf potloden tegelijk gebruikt om zijn kleurplaat te kleuren: je kan tenslotte niet snel genoeg klaar zijn.

Langzaamaan stromen er op zondagmiddag zo’n 25 kinderen binnen bij de Tilburgse schouwburg. Het zijn kinderen van wie de ouders het niet bijzonder breed hebben, maar die toch een keer per maand iets kunnen doen wat hun ouders normaal niet kunnen betalen.

Goed geregeld

‘Dit is ons vierde evenement,’ vertelt masterstudent ondernemingsrecht Britt de Vries (22). Zij is de voorzitter van Samen Lachen, een stichting die de uitjes organiseert samen met de Lionsclub Tilburg, een club die zich inzet voor mensen in nood. ‘We zijn eerder naar The Game Factory geweest, naar het klimbos in Goirle en naar Happy Italy.’

Er komt veel kijken bij de organisatie van die uitjes, zegt De Vries. ‘Soms ben ik er tien uur per week mee zoet. Het is ook best wel een verantwoordelijkheid: ouders geven hun kinderen aan ons mee, dus het moet allemaal goed geregeld zijn.

‘Er zijn ook wel ouders die zeggen: als ik niet mee mag, dan doen we het niet, en daar hebben we ook begrip voor.’ De Vries en haar vijf medestudenten dragen deze zondag kleurrijke rode vesten, zodat ze voor de kinderen altijd te herkennen zijn.

Samen delen

Geert-Jan van Schijndel, oud-student bedrijfseconomie aan de universiteit, gaat namens de Lionsclub regelmatig mee op excursie. ‘De reacties van ouders en kinderen zijn heel positief. Tijdens het vorige uitje in Happy Italy mochten de kinderen pizza’s bakken en die opeten. Eén jongen wilde de pizza echter helemaal mee naar huis nemen, omdat thuis alles samen werd gedeeld. Dat raakte me wel.’

Kinderen werven die meegaan, dat regelen de studenten zelf. De afgelopen maanden stonden ze vooral bij de voedselbank voor de deur, zegt De Vries. ‘Bij de voedselbank staan onze bestuursleden in een polo of vest met ons logo erop zo’n tien uur per maand te flyeren.

‘Mensen kunnen zich dan ter plekke aanmelden om mee te gaan: daarna sturen we vaak nog een mailtje en bellen we de mensen op die zich aangemeld hebben om no-shows te voorkomen.’

Veel joligheid

In de schouwburg – een jongen neemt zijn ingekleurde Olaf-kleurplaat mee de zaal in – worden de kinderen getrakteerd op de familiemusical De klokkenluider van Notre Dame van theatergroep Terra.

Het organiserend comité houdt tijdens de voorstelling een oogje in het zeil, de ogen van de kinderen glunderen vooral. Een paar jochies liggen met hun hoofd op de leuning voor hen, zodat ze alles goed meekrijgen. Vooral de mekkerende geit op het podium leidt tot veel joligheid.

Het was voor de kinderen soms pittig om zo lang stil te moeten zijn én stil te moeten zitten, dus na afloop van de voorstelling moet de energie er écht even uit en wordt er flink gekletst, gesprongen en zelfs even gerend.

‘Niet doen jongens, dat is gevaarlijk,’ maant een van de studenten twee jongetjes tot rust. Een meisje krijgt op weg naar haar ouders een appje van een vriendinnetje: hoe was het geweest? ‘Best wel leuk, I guess,’ stuurt ze terug.

Appels en rozijntjes

Voordat ze weer met hun ouders mee naar huis mogen, krijgen de kinderen allemaal nog een papieren tasje met appels, mandarijnen en een doosje rozijntjes mee. Ze bedanken de organisatie met een oprecht gemeend ‘dankjewel voor de voorstelling’, een enkel bestuurslid krijgt zelfs een knuffel.

Chiel Jonker, lid van Dispuut Brut (Olof), is er vandaag bij als vrijwilliger, maar overweegt om binnenkort bestuurslid te worden. In december treedt er een nieuw bestuur aan. ‘Ik zit er wel over te denken, ja. Het is tof om met vrienden iets te kunnen organiseren waarmee je kinderen kunt helpen,’ zegt hij. ‘Ik heb eerder al een keer met Oma’s Soep meegelopen, daarbij maak je soep met ouderen en speel je spelletjes met ze.’

Naar de Efteling

Wat het nieuwe bestuur als taak meekrijgt? Vooral het uitbouwen van de fondsenwerving, zegt huidig voorzitter De Vries. ‘Het is de bedoeling dat Samen Lachen zelfvoorzienend gaat worden. We krijgen nu een startkapitaal van de Lionsclub, maar op termijn willen we graag dat dat niet meer nodig is.

‘We hebben de fondsenwerving opgestart en bijvoorbeeld een sponsorloop georganiseerd tijdens de Tilburg Ten Miles. Een volgend bestuur kan verder met wat we al geregeld hebben.’

Uiteraard zorgen De Vries en haar mede-bestuursleden voor een warme overdracht. En als het dit jaar niet meer lukt, krijgt het nieuwe bestuur óók de taak in elk geval een tripje naar de Efteling mogelijk te maken. ‘We zijn al in gesprek met het park.’

_Advertentie.