Groentje

Inmiddels is mijn zesde studiejaar aangebroken. Hoewel er door de tijd heen best wat is veranderd, begon de vertrouwde campus afgelopen collegejaar toch enigszins eentonig aan te voelen. Sinds een week of drie peddel ik daarom niet alleen naar de Tilburgse universiteit, maar reis ik ook meerdere keren per week naar het mooie Maastricht voor de fantastische master die Forensica, Criminologie & Rechtspleging heet.

Drie weken terug arriveerde ik in Maastricht voor de master introdag. Als een volgzaam lammetje liep ik achter een gids inclusief oranje vlag aan die ons van alles vertelde over het Maastrichtse studentenleven, de universiteitsbibliotheek en de faculteit. We haalden onze readers op, luisterden naar het enthousiaste praatje van onze decaan en nuttigden aan het eind van de dag pasta en cocktails in een grote tent in de tuin van de faculteit. Op de terugreis naar Tilburg voelde ik me weer even dat groentje dat als kersverse eerstejaars aan haar studie begint.

Ik herinner me de introdagen in Tilburg namelijk nog als de dag van gisteren. Zenuwachtig of ik m’n weg zou kunnen vinden op de campus, of de studie wel echt wat voor mij was, of ik het niveau zou aankunnen, of ik wel nieuwe vrienden zou maken… De lijst aan onzekerheden was eindeloos. Diezelfde lijst was er dit keer niet. Natuurlijk was het even de vraag of ik de andere lesmethodes fijn zou vinden en moest ik even mijn weg zoeken in een andere vorm van Blackboard en in het faculteitsgebouw, maar daar bleef het dan ook bij. De stevige basis van een sociaal leven en mijn eigen plek was er immers al in Tilburg. In Maastricht kwam ik enkel voor de studie, zo was het idee.

Misschien dat ik vanwege die relaxte houding gelijk bij de introdag al een aantal toffe studiegenootjes ontmoette, overal makkelijk binnenstap met vragen en spontaan in mijn eentje eropuit trek om de stad te verkennen. Het voelt echt als een frisse, nieuwe start. Nog steeds kom ik regelmatig op de vertrouwde Tilburgse universiteitsgrond, maar deze wordt fijn afgewisseld met de uitdaging van een nieuwe omgeving. In Maastricht drink ik de goddelijke Heavenly Hazel in de kantine, in Tilburg de frappuccino karamel van de Starbucks. Het kwartiertje fietsen naar de Tilburgse campus wissel ik af met anderhalf uur reizen naar Maastricht. De massale hoorcolleges in Tilburg staan haaks op de intieme werkcolleges in Maastricht en waar ik in Tilburg tussen het groen loop, bevindt de Maastrichtse faculteit zich midden in de stad.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik me een ontzettende geluksvogel voel. Ik heb ineens het beste van twee werelden.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.