Seks? In de trein graag

In het openbaar vervoer moet je flexibel zijn. Zeker als je wekelijks meerdere keren het traject Tilburg – Maastricht aflegt, krijg je te maken met vertragingen, starende engerds in je coupé en de boink-boink muziek van je buurman. Om over de krappe overstap van twee minuten in Eindhoven maar niet te spreken.

Nu maak ik me om bovenstaande zaken zelden druk. Lijdzaam sta ik met een beker troostcappuccino op het perron te wachten bij de zoveelste vertraging, kijk net zolang terug tot de staarder in kwestie gegeneerd zijn blik afwendt en ga niet op stap zonder koptelefoon om de kaboem-muziek van medereizigers te weren.

Toch blijven sommige gevallen je wel bij, zoals het nota bene korte reisje van Etten-Leur naar Tilburg afgelopen week. Terwijl ik nietsvermoedend de coupé instap en blij op de eenzame lege stoel achterin neerplof, hoor ik een vrouw praten op een toon die doet denken aan een kleuterjuf die haar klas voorleest. Het duurt even voordat ik doorheb waar ze het over heeft, maar tot mijn lichte verbijstering brengt ze haar twee kinderen met een heus handboek het nodige bij over de bloemetjes en de bijtjes. Hoe kinderlijk haar toon ook mag zijn, luid is haar stem wel. Verder worden de term ‘seks’ en benamingen voor onze weledele geslachtsdelen niet bepaald gemeden.

Nu ben ik daar een voorstander van – noem het beestje gewoon bij de naam – maar het feit dat de overvolle coupé zich echt niet aan haar woorden kan onttrekken, is gewoonweg zo vreemd dat ik even verwacht dat Frans Bauer inclusief Bananasplit team elk moment uit de bagagerekken klautert. Verschillende malen wordt ze aangesproken, maar ze gaat gewoon door. “Ik lees mijn kinderen gewoon voor, dan blijven ze rustig.” Daarmee is voor haar de kous af. Hoe de kinderen op haar uitleg reageren, kan ik niet zien, maar ik kan de gegeneerde blikken haast voelen.

In Tilburg verlaat ze uiteindelijk enigszins gepikeerd over de schijnbare bekrompenheid van haar medereizigers de trein, op de voet gevolgd door haar twee wat rood aangelopen kinderen. Hoofdschuddend kijken mijn medereizigers haar na. In gedachten doe ik hetzelfde, al ben ik stiekem wel benieuwd wie er nog iets van die handboeklessen heeft opgestoken.

Advertentie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.