Van Eijlander naar Aarts: rectoraatsoverdracht met een dolletje

“Het is mooi geweest”, concludeert Rector Magnificus Philip Eijlander tijdens de rectoraatsoverdracht op donderdagmiddag. Hij geeft zijn titel door aan Emile Aarts en gaat verder als hoogleraar Staats- en Bestuursrecht aan Tilburg Law School. Maar niet voordat hij de Zilveren Legpenning ontvangt van de gemeente Tilburg.

Niets dan lof voor Philip Eijlander. De aula van het Cobbenhagengebouw is goedgevuld. Na zes en een half jaar vindt hij het welletjes geweest. De tweede termijn als Rector Magnificus maakt hij wegens de ziekte van Parkinson niet af. “Ik ben de afgelopen maanden niet van oordeel veranderd, anders zou deze zitting een merkwaardig karakter krijgen”, grapt hij.

Kloof
Dat de boodschap in zijn speech duidelijk mag zijn: bureaucratie en bestuurlijke poespas mag niet ten koste gaan van onderwijs. “Het hoger onderwijs staat onder druk van de politiek. Prestatieafspraken, rendementsdenken, accreditaties, profilering en topsectoren. Deze bestuurlijke taal staat ver af van docenten, onderzoekers en studenten. Die vervreemding is het gevaar wat op de loer ligt. Zo kan een kloof ontstaan tussen bestuurders en managers enerzijds – en professionals anderzijds.”

Die afstand moet niet groot worden, benadrukt hij. “Korte lijnen en goede verstandhoudingen zijn belangrijk. Niet besturen door afstand te nemen, maar door te verbinden. Dat is altijd mijn uitgangspunt geweest. Zorg dat je weet wat er leeft, dat is cruciaal voor het vertrouwen.” Eijlander geeft aan dat een goede bestuurder niet vraagt wat anderen voor jou moeten doen. “Nee, het moet andersom: jij moet je steeds afvragen wat jij voor anderen kunt doen. Dat is de juiste houding.” Meer geld naar onderwijs, vindt hij: “Ik zie een aantal collega’s denken: dat kan hij wel zeggen, hij is toch weg.”

“Korte lijnen en goede verstandhoudingen zijn belangrijk. Niet besturen door afstand te nemen, maar door te verbinden. Dat is altijd mijn uitgangspunt geweest.”

‘Voorbeeldrector’
“Tsja dames en heren, daar sta ik dan”, spreekt aankomend Rector Magnificus Emile Aarts na een daverend applaus voor Eijlander. “Een nieuwe toga en een blinkende keten, nogal onwennig.” Aarts noemt Eijlander een ‘voorbeeldrector’: “Scherp van oordeel, mild in zijn handelen.”

Ook de nieuwe Rector Magnificus houdt wel van een knipoog. Hij kreeg als tip van Eijlander om niet meteen een strategisch masterplan in de strijd te gooien. “U kijkt me aan en vraagt zich af: wat ga je doen? Tijdens de overdrachtsgesprekken kreeg ik het advies om niet met actielijnen, bijbehorende doelstellingen en targets te komen. Gek genoeg moest ik dit wel doen tijdens de vele rondes van mijn sollicitatieprocedure.”

Aarts heeft er naar eigen zeggen vreselijk veel zin in. Maar hij komt hier niet alleen om te genieten van de ‘groene campus’. Hij wil Tilburg University onder andere meer naamsbekendheid geven, inzetten op medezeggenschap en kiezen voor een helder onderwijsprofiel: “Onze medewerkers en studenten zijn betrokken bij de ontwikkeling van dit profiel.” Wat voor soort profiel dit moet zijn, houdt hij nog even geheim.

Hommen keert de Universiteitspenning uit, waar Eijlander nog even op moet wachten. Want, het doosje is helaas kwijtgeraakt tussen de vele andere cadeaus.

Universiteitspenning
Jan Hommen, bestuursvoorzitter van KPMG en “beste vriend” van Philip, ziet hem als iemand die studenten lief heeft. Hommen keert de Universiteitspenning uit, waar Eijlander nog even op moet wachten. Want, het doosje is helaas kwijtgeraakt tussen de vele andere cadeaus.

“Dronk een biertje mee”
Ook studenten doen een woordje. Rowie Florijn (Front) en Rachel Verstraeten (SAM) noemen hem een betrokken rector die zich bekommert om de studenten. “Daarnaast is hij erg betrokken geweest bij activiteiten zoals de Tilburg University Cantus, waar hij ook een biertje met ons mee dronk.” Een tip van de dames aan de nieuwe rector magnificus? “Toegankelijkheid is een voorwaarde voor de rector en dat wordt een uitdaging.”

Zijn laatste woorden bij zijn aftreden: “Ik voel me met hart en ziel Tilburger. En Emiel, liefde op het tweede gezicht is mogelijk. Dat zal ik je nog leren.” Onder een staande ovatie verlaat Eijlander de aula, gevolgd door het hele gezelschap.Door Aranka van Zanten en Niek Willems

_Advertentie.