In memoriam Cees Boor

Op dinsdag 2 augustus 2016 is Cees Boor plotseling en geheel onverwacht overleden, op de leeftijd van 68 jaar. Cees werkte ruim 42 jaar voor de Universiteit van Tilburg en was een bekende persoonlijkheid op de campus.

Hij start in 1973 als medewerker van de afdeling Post & Bewaking. Vanaf 1981 is Cees hoofd van deze afdeling. Univers hield in 1994 een interview met Cees omdat hij toen het rookverbod in de gebouwen moest gaan handhaven. Hij vertelde dat het niet altijd even gemakkelijk was, omdat er een echte rookcultuur op de universiteit was. “Tot die tijd stond er representatierookwaar bij de hoge omes op de kamers. Betaald door de dienst Restauratieve Voorzieningen”.

Het mooie van Cees was dat hij met iedereen om kon gaan, hij sprak het College van Bestuur net zo hard aan als een student. Bijvoorbeeld dat het rookverbod ook moest gaan gelden op de recepties van het bestuur: “Want op een bevolking van 12.000 man is het godsonmogelijk een rookverbod te handhaven middels bewakers. Het maatschappelijk besef moet ook van het bestuur komen”. Cees vond het belangrijk dat mensen op een sociale manier met elkaar omgingen en wilde daar het goede voorbeeld in geven. Hij was een bekende UvT-er, bij een onderzoek dat Univers deed naar naamsbekendheid, bleek dat meer mensen Cees kenden dan de bestuursvoorzitter op dat moment. Veel mensen kenden hem ook als voetballiefhebber. Altijd aanwezig bij de thuiswedstrijden van Willem II en bij Sarto. “”Zo was hij actief als teamleider, leeftijdscoördinator en scheidsrechtercoördinator. De laatste jaren was hij een gewaardeerd medewerker van het wedstrijdsecretariaat op zaterdag. Als dit werk er op zat was hij graag in het paviljoen aanwezig om de zaterdagmiddag door te nemen, waarbij serieuze praat, sterke verhalen uit het verleden en grappen en grollen elkaar in hoog tempo afwisselden,” meldt de website van Sarto.Na een reorganisatie is Cees in 2000 aan de slag gegaan als contractbeheerder voor de dienst Facility Services. Met uiterste precisie en georganiseerde documentatie heeft Cees zich bekwaamd in het doorspitten van contractdocumenten en het digitale beheer hiervan. Zelfs na zijn pensionering is Cees nog twee jaar doorgegaan met dit werk omdat hij het nog niet kon en wilde loslaten. Cees was verknocht aan onze universiteit.

Cees was een echt mensen-mens. Als leidinggevende en als collega was hij steeds betrokken en deed hij alles om zijn mensen te motiveren en adviseren. Sociaal, spontaan, emotioneel, bourgondisch en integer, zijn kenmerken die hem maakten tot wie hij was. Met Cees kon je samen lachen; zijn humor zullen velen gaan missen. Maar ook kon je samen janken. Jouw leed was ook zijn leed. Cees was een collega, een vriend, een maatje waarbij je altijd terecht kon. Velen zullen dat beamen. We zullen Cees gaan missen en wensen zijn vrouw Franca, zijn kinderen Camiel, Lonneke, Tim, Valerie en kleinkinderen alsmede alle nabestaanden bijzonder veel sterkte bij de verwerking van dit plotselinge verlies.

Met dank aan John Essens

_Advertentie.