Relativeren kun je leren

‘Relativeren kun je leren.’ Misschien heb ik een jeugdtrauma overgehouden aan mijn gymdocent die opgewekt riep ‘jongleren kun je leren’ (Júíst jong-leren), maar dit soort rijmende slogans doen bij mij de rillingen over de rug lopen. Een column over mijn afkeer voor rijmende slogans is echter niet zo interessant als het klinkt. Nee, relativeren, daar wil ik het over hebben.

Ik weet namelijk zelf ook dat grofweg negentig procent van mijn dagelijkse problemen opgelost kunnen worden met een gezonde dosis relativering. Vluchtelingen in bootjes, neergestorte vliegtuigen en enge ziektes in afgelegen landen, wat is mijn eigen leed daar nou bij?

Niks, eigenlijk. Want mijn leed is wanneer mijn laptop niet werkt en gerepareerd moet worden. Mijn leed is wanneer ik sta te stressen op het busstation omdat mijn bus misschien niet komt en ik mijn college dreig te missen. Mijn leed is wanneer de radio stoort of voor de honderdste keer datzelfde rotliedje draait. Mijn leed is wanneer de Wi-Fi die ik beloofd ben in de trein het niet meer doet of wanneer het in de oude sprinters in de zomer zo warm is dat je spontaan in een dompelbad wilt springen bij het verlaten ervan. Welk recht, vraag je me, heb ik om hierover te klagen terwijl elders in de wereld mensen sterven van de honger of allerhande ellende?

Alle recht, antwoord ik. Want ja, relativeren kun je leren, maar soms is het gewoon zo fijn om eventjes niet te wíllen relativeren. Is het niet allemaal makkelijker om gewoon te doen alsof het het grootste probleem van de wereld is dat de reparateurs van de Media Markt het nodig vinden om alles van je laptop te verwijderen als ze alleen de adapter hebben vervangen? Is het niet fijner om te bedenken dat het grootste obstakel voor geluk in de wereld het missen van je bus of het gedwongen aanhoren van een pestliedje is?

Is het niet makkelijker om hoop te blijven houden als alle problemen opgelost blijken te zijn wanneer de bestanden op je laptop toch bewaard blijken te zijn, de bus toch blijkt te komen en de radio ineens kraakhelder je favoriete liedje begint te spelen? Als de enige problemen waar we het over mogen hebben, de problemen zijn die niet gemakkelijk opgelost kunnen worden, hoe moeten we dan de hoop houden dat problemen überhaupt opgelost kunnen worden?

Relativeren kun je leren, maar dat betekent niet dat je het altijd moet willen. Klagen over de kleine, onbelangrijke ongemakken in het leven, dat geeft mij hoop. Hoop dat we de problemen in onze wereld op kunnen lossen, hoe groot (of klein) ze ook zijn.

_Advertentie.