Recensie: Efteling

Nadat het Kaatsheuvelse attractiepark het tarief met drie euro verhoogde (naar 32 euro) brak een storm van kritiek uit. Is het park –ondanks de prijsverhoging- nog steeds de moeite waard. Univers nam de proef op de som en testte diverse attracties.

Droomvlucht: De darkride waarbij bezoekers in gondels door een droomwereld van trollen en elfjes zweven is alweer bijna 20 jaar oud, maar nog steeds een van de mooiste attracties in de Efteling. Onze favoriete scene is het Kastelenrijk, waar in het schemerdonker kastelen met licht achter de ramen op hoge rotspunten staan, met watervallen eromheen.

Piraña: Met ronde raftbootjes begeef je je op een wildwaterbaan. Deze attractie gaat nooit vervelen, de bootjes liggen los op het water (worden dus niet voortgetrokken door een kabel), de natuur doet haar werk dus iedere rit is anders. Wel zijn tas en kleding na afloop enorm nat. Bij mooi weer is dit niet erg, maar bij een koude wind kun je de Piraña beter links laten liggen. Het vriendelijke personeel helpen mensen (indien nodig) in en uit te stappen.

Pandadroom: Begin deze eeuw was de attractie waarin een driedimensionale film werd vertoond, erg hip. Anno 2011 is 3D doodnormaal, er zijn zelfs al 3D televisies op de markt. Daarmee heeft Pandadroom veel van haar waarde voor de bezoeker verloren.

Fata Morgana: Het mystieke oosterse paleis werd in 1986 geopend. De bezoeker stapt in een bootje en maakt een rit door de Oosterse wereld. De scènes zijn schitterend, onze favoriet is de bar waar oosterse mannen waterpijp roken. Een must do. Van het vriendelijke personeel mogen we nog een rondje, als we achterin het bootje gaan zitten. Dat aanbod nemen we direct aan.

Monsieur Cannibal: In gele, blauwe en rode kookpotten draai je snel rond. Erg spectaculair is de attractie niet, maar de wachtrijen zijn meestal niet al te lang. Het is een leuk tussendoortje. Wel is het liedje Monsieur Cannibale (geschreven door Gerard Gustin en gezongen door Sacha Distel) een van de meest irritante nummers ooit. Uren later hangt het nog in je hoofd. Tip: Oordopjes in en draaien maar!

Carnaval Festival: Multicultureler kan het niet. In een karretje wordt je langs verschillende scènes geleid waarin vele culturen en volken uitgebeeld worden met poppen. De poppen zijn vrij standaard, niet echt de moeite waard. Sinds een aantal jaren is Loeki de Leeuw opgenomen in Carnaval Festival. En Loeki is cool dus vinden wij van Univers het Carnaval Festival ook cool. Alleen die muziek met dat irritante Taaa-ta-ta, Taaa-ta-ta, ta-tadaaah (bedacht door Toon Hermans en uitgewerkt door Ruud Bos), dat kan echt niet. Veranderen die hap.

Python: De enige achtbaan in de Efteling die over de kop gaat. Met twee loopings en twee kurkentrekkers is de kans op een aanval van misselijkheid aanwezig. Wie een topsnelheid wil bereiken, kan de attractie het beste ’s middags bezoeken. De treintjes lopen later op de dag sneller dan ’s ochtends doordat de olie in de wiellagers opgewarmd is. Overigens gaan de geruchten dat de Python gesloopt gaat worden. De achtbaan moet –naar verluidt- plaats gaan maken voor een nieuwe achtbaan die in 2015 geopend zal worden.

Pagode: De Pagode is een uitkijktoren in de vorm van een Thaise tempel. De bezoekers stappen in en worden naar een hoogte van 45 meter gebracht. Op een bewolkte dag, kun je deze attractie net zo goed links laten liggen, je ziet dan niet veel. Met mooi weer kun je tot Tilburg en Geertruidenberg kijken, fotocamera mee en kieken naar!

Gondoletta: Je stapt in een wit bootje en vaart twintig minuten lang over een water in de Efteling, omringd door meeuwen en eenden. Het tempo van de bootjes ligt erg laag, slaapverwekkend laag zelfs. Bij deze attractie staan tussen 12.00 en twee uur vaak rijen, dat is ook het enige moment van de dag dat de boottocht de moeite waard is. Een geschikt moment om de lunch op te peuzelen.

Raveleijn: Raveleijn is de nieuwste attractie van de Efteling. Het gaat om een kleine stad met kantorencomplex voor de medewerkers, een restaurant en arrangementenlocatie. Publiekstrekker moet de show Raveleijn wezen. In een openluchtarena is een middeleeuwse parkshow te zien. Gezien de enorme hoeveelheid reclame trekken veel bezoekers naar de show. Die gaan –over het algemeen- weer teleurgesteld weg. Ondanks een uitleg vooraf is aan het verhaal geen touw vast te knopen. Vijf ruiters nemen het op tegen een enorme mechanische raaf. Twee echte raven vliegen slechts tweemaal over. Een uil zit vastgeketend op het podium. Spanning ontbreekt, evenals goed toneelspel. Jammer, want de Efteling heeft als het om goede shows gaat, een naam hoog te houden.

Joris en de Draak: Joris en de Draak is eind 2010 geopend. De houten achtbaan moet de oude houten achtbaan Pegasus vervangen. In de nieuwe achtbaan nemen twee treinen het tegen elkaar op om de draak te verslaan. Degene die als eerste de finish bereikt, heeft gewonnen. De snelheid van de treinen is at random ingesteld en kan niet beïnvloed worden door de bezoekers. Toch is de ‘nepwedstrijd’ een aardige aanvulling op een gewone achtbaan.

Villa Volta: Gingen we nu over de kop of niet. Het is de meestgestelde vraag na een bezoek aan Villa Volta. Bij de attractie wordt de illusie wordt gewekt dat men over de kop gaat. In werkelijkheid staan de banken op een gondel die maximaal dertig graden uitslag heeft. De kamer zelf (de muren, vloer en plafond) is een trommel die zich daaromheen bevindt en 360 graden draait. De draaiende kamer is geweldig, alleen jammer dat je voordat je daar komt, eerst langs twee andere kamers komt, waarbij het verhaal van Hugo van den Loonsche Duynen wordt verteld. Dat is een paar keer leuk, maar bij het zoveelste bezoek aan de Efteling gaat het vervelen. Zeker als het niet druk is, loop je liever meteen naar de echte attractie toe.

Swiss Bob: Jarenlang zaten bezoekers achter elkaar in de bobslee, net als bij het echte bobsleeën. In 2005 werden nieuwe karretjes in gebruik genomen, waarbij twee bezoekers naast elkaar zaten. Hoewel het echte bobgevoel daarmee een beetje verdwenen is, is de attractie nog steeds enorm de moeite waard. Je gaat lekker schuin door de bob, karren maar! Alleen jammer dat het ritje zo kort duurt.

De Vliegende Hollander: Deze combinatie van een waterachtbaan een walk-through en een darkride lijkt het problemenkindje van de Efteling te zijn. Stonden we eerder al eens (door storingen) twee uur in de rij om te worden geconfronteerd met een attractie waarbij een groot deel het niet deed, vandaag is de attractie helemaal gesloten. Jammer, want op de website staat het onderhoud niet aangegeven en het was een van de redenen om de Efteling te bezoeken. Het personeel dat we vragen of de attractie later op de dag nog open gaat, reageert agressief. Jammer, een cursus klantvriendelijkheid zou niet verkeerd zijn.

Sprookjesbos: Oud, maar niet versleten. Het sprookjesbos blijft leuk. Met de rode schoentjes die eeuwig ronddansen, de put van Vrouw Holle, Sneeuwwitje en Roodkapje als gouden ouden. De Efteling bouwt nog steeds bij, zo werd begin 2000 het sprookje van Raponzel geopend en in 2004 het meisje met de Zwavelstokjes. Onze favoriet is het sprookje van de Indische Waterlelies waarbij dansende elfjes veranderen in waterlelies (door toedoen van de lelijke heks). Iedere nacht komen ze tot leven en wordt er gedanst. Verder is de Sprookjesboom schitterend vormgegeven, met bewegende takken en wortels.

Eindoordeel: Op een drukke dag zijn de wachttijden lang (tot twee uur oplopend), dan kun je hooguit vier grote attracties op een dag doen. Dan is de Efteling relatief duur (omgerekend meer dan acht euro per attractie). Een bezoekje aan de Tilburgse kermis pakt dan goedkoper uit. Op een rustige dag is een bezoek aan de Efteling financieel veel gunstiger. Voor een gemiddelde kermisattractie betaal je immers ook vier tot vijf euro. Op de site van de Efteling staat een indicatie van de dagen waarop het druk en rustig is (en daar tussenin, gezellige bedrijvigheid genoemd). Onze ervaring is dat dit echter zelden klopt.

Als het park ergens een compliment voor moet krijgen, is het het gevoel voor detail. Het park ligt er prima bij met mooie bloemenperkjes. Bij de diverse attracties valt het oog voor detail op. De koekjes bij het huis van Hans en Grietje, de bewegende wortels van de Sprookjesboom zijn enkele voorbeelden.

De Efteling blijft de moeite waard. Wel zou een deel van het personeel zich vriendelijker op mogen stellen, mag de irritante muziek uit en is het jammer dat een attractie als De Vliegende Hollander het zelden doet. Als je speciaal voor een bepaalde attractie komt, kun je het risico beter niet nemen en de 32 euro in je zak houden. Eens in de vijf jaar is de Efteling wel leuk om te doen, dan kun je alle nieuwe attracties in een keer doen en is het leuk om in de gouden ouden zoals de Fata Morgana te duiken.

_Advertentie.