Tien keer per week sporten: Pleun van Leijsen traint voor een IRONMAN 70.3

Zonder racefiets of hardloopervaring schreef masterstudent Pleun van Leijsen zich in voor een halve triathlon. Haar intensieve training deelt ze inmiddels op sociale media, waar ze ruim 5.000 volgers heeft. ‘Eerst dacht ik aan een halve marathon, maar dat doet iedereen al.’ 

Als je tien keer per week sport, blijft er weinig tijd over voor sociale activiteiten. Toch verschijnt fitfluencer Pleun van Leijsen (22) op vrijdagochtend met een kleine kater in de universiteitsbibliotheek. ‘Gisteren heb ik een paar wijntjes gedronken op het terras, maar zeg dat maar niet tegen mijn voedingscoach,’ grapt ze.

Naast haar master Communicatie en Informatiewetenschappen, een bijbaan als tutor bij Avans Hogeschool en twee eigen bedrijven traint Van Leijsen voor een IRONMAN 70.3, ook wel bekend als een halve triathlon. Eind juni is het zover. Dan gaat ze in één wedstrijd bijna twee kilometer zwemmen, negentig kilometer fietsen en een halve marathon rennen.

Om zich hierop voor te bereiden, volgt ze een strak schema: twee keer fietsen, twee keer hardlopen, twee keer naar de sportschool, twee keer handbaltraining en één à twee keer zwemmen per week. ‘Of ik een tweede keer ga zwemmen hangt af van hoe druk het is met mijn scriptie, en of ik op donderdagmiddag op het terras heb gezeten,’ zegt ze lachend.

Waarom doe je mee aan een IRONMAN?

‘Het idee kwam in december 2023. Ik sportte al jaren, deed aan krachttraining en speelde handbal, maar miste toch een uitdaging. Ik heb van nature geen duursport-lichaam en zal ook nooit de snelste worden, maar juist daarom wilde ik echt iets doen waarvan ik dacht dat ik het niet kon.

‘Eerst dacht ik aan een halve marathon, maar dat doet iedereen al. Toen kwam ik de IRONMAN tegen en dacht: dit is het. Op dat moment kon ik nog geen twee kilometer hardlopen, had ik geen racefiets en had ik al jaren niet meer in het zwembad gelegen. Het voelde als een enorme stap.’

Was het dat ook?

‘Ja, alleen al om de kosten die je maakt. Het ticket kost 500 euro en daarnaast moest ik een racefiets, wetsuit, borstcrawlcursus, hardloopschoenen en allerlei trainingsmaterialen aanschaffen. Een duur grapje als student. Maar ik probeer slim met de kosten om te gaan. Mijn fiets is bijvoorbeeld tweedehands. Ik hoef niet per se het allerbeste materiaal, zolang het maar goed functioneert. Dat is voor mij prima.’

Hoe combineer je het drukke trainingsschema met je studie en werk?

‘Plannen is echt het magische woord. Ik twijfelde vier maanden om me in te schrijven, maar zodra ik besloot ervoor te gaan en het hardop uitsprak, wist ik: dit wordt een topprioriteit. Dat betekende dingen opgeven en mijn tijd slim indelen. Mijn vrienden zie ik nog wel, maar werk, studie en trainen staan voorop.’

Hoe zien jouw weken eruit?

‘Mijn agenda is behoorlijk vol: maandag, dinsdag en donderdag werk ik als studentbegeleider, en woensdag en vrijdag zit ik in de bieb. Sporten doe ik vaak voor of na het studeren, en in het weekend sport ik volop. Tussendoor probeer ik dan ook nog wat tijd te stoppen in de run club die ik organiseer in Breda. Oh ja, en ik heb een aardbeienautomaat. Ik haal drie keer in de week aardbeien bij de boer, die ik vervolgens in die machine verkoop.

‘Ik heb wel moeten leren dat er een balans is tussen sporten en weten wanneer je een stapje terug moet zetten. Ik ben van nature een ‘pusher’, en soms denk ik dat ik nog wel even door kan gaan, maar dan loop ik mezelf echt voorbij. Daarom heb ik nu de afspraak met mezelf dat ik in ieder geval vier avonden per week vrij moet houden om even te chillen.’

Ben je jezelf tegengekomen tijdens je training?

‘Zeker. Ik was in de universiteitsbibliotheek en merkte dat zelfs een kleine prikkel al te veel werd. Ik moest huilen en dacht: ‘Ik kan dit nu even niet.’ Ik wilde zo graag aan mezelf bewijzen dat ik het allemaal kon, maar soms moet je toch even pas op de plaats maken.

‘Nu is er dus gelukkig wel weer ruimte voor een wijntje op het terras. Mijn voedingscoach laat me één keer per week iets lekkers nemen, en ik plan dat bewust in. Die balans is belangrijk, want ik haal veel energie uit gezelligheid. Als ik dat zou opgeven, zou het een eenzaam bestaan worden.’

Wat betekent je drukke trainingsschema voor je sociale leven?

‘Ik lig vaak om half tien op bed, dus stappen zit er voor mij niet meer in. Ook is mijn sociale batterij snel leeg. Ik ga niet meer zomaar van donderdag tot zondag leuke dingen doen met vrienden. En mijn dateleven? Daar heb ik gewoon geen tijd voor. Ik zou niet eens weten waar ik moet beginnen. Maar ook eten is een uitdaging. Als mijn vrienden een stuk taart nemen, kies ik voor een appel.’

Je zegt net dat je niet het ‘perfecte duursport-lichaam’ hebt, dit deel je ook wel eens op Instagram. Krijg je hier reacties op?

‘Ik krijg gelukkig alleen maar positieve reacties. Mijn volgers zeggen vaak dat mijn content realistisch is en dat het niet voelt alsof ik iemand ben die ‘beter is dan de rest.’ Je ziet vaak atleten op sociale media die doen alsof alles zo makkelijk is en het altijd goed gaat. Maar zo gaat het in de realiteit niet. Het is vallen en opstaan, en ik denk dat het juist mooi is om dat te laten zien.’

Toch lijkt jouw drukke leven je goed af te gaan.

‘Lijkt. Ik ben een doorzetter, maar soms twijfel ik of ik het wel goed genoeg doe. Ga ik het halen? Lever ik goed werk? Die onzekerheid zie je niet altijd, maar hij is er wel.’

Ben je al klaar voor de IRONMAN?

‘Ik moet nog heel veel bereiken in mijn training. Ik ben na mijn halve marathon in oktober geblesseerd geraakt aan mijn meniscus, waardoor ik lang niet heb kunnen hardlopen. Daar heb ik echt nog veel te winnen. Ik ben nu vooral het fietsen aan het opbouwen, maar ook daar heb ik nog veel meters te maken. Dus ik train gewoon door, en dan moet het wel goedkomen.’

Heb je een streeftijd?

‘Nee. Als ik over die finishlijn kom ben ik blij. En als ik niet als laatste eindig, maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren.’

_Advertentie.