Recensie ABBA Mania – Tribute show
‘Do you wanna make some noise??’ De tribute show ABBA Mania belooft alle spectaculaire nummers van deze nog steeds immens populaire Zweedse popgroep. Als publiek meezingen en swingen tijdens de voorstelling is hierbij wel een vereiste.
Met ABBA nummers kun je weinig fout doen, zou je denken. Altijd volle zalen en een uitbundig publiek, bij voorbaat een garantie voor succes. Toch ben ik niet meteen wild enthousiast als de vier look-a-likes van de ABBA bandleden de eerste twee nummers zingen, waaronder ‘Waterloo’. Overdreven acteerwerk, kraak witte Prodent smiles en tot in den treure geoefende danspasjes maken het geheel wat gekunsteld.
‘Agnetha’ en ‘Anni-Frid’ staan de gehele show in de middelpunt. De muzikanten die de rol van Benny en Björn op zich nemen staan en zitten wat klungelig met gitaar in de hand en achter de piano. Dit alles neemt niet weg dat de muziek goed klinkt, al wordt de eerste helft van de show helaas geteisterd door geluidsproblemen.
De tweede helft bevalt me dan ook een stuk beter. ‘I have a dream’, ‘Chiquitita’, ‘The winner takes it all’ en ‘S.O.S.’ volgen elkaar in rap tempo op. Uiteraard – of noem het voorspelbaar – wordt de show afgesloten met ‘Dancing Queen’.
Het lastige bij zo’n show is je rol als publiek. Ga je zitten of staan, wuif je mee of is simpel met het hoofd mee knikken voldoende? En wat doe je als drie enthousiastelingen vóór je de gehele show staan waardoor je zelf amper iets van het glitterspektakel meekrijgt? Daarnaast wordt er bij elk nummer minstens twee keer luidkeels gevraagd of we ‘are having a good time?!’ of dat we ‘would want some more?!’, waarna dan nogmaals het refrein wordt gespeeld inclusief dezelfde danspasjes. Ook de singing competition waarbij de zaal in twee helften wordt verdeeld en we de andere kant moeten zien te overstemmen, slaat niet echt aan. Wél een succes is de prachtige akoestische versie van het nummer ‘Fernando’.
Nee, hoewel de show menig West End schouwburg vol heeft gekregen, weet het bij mij geen indruk te maken. Hierbij spelen ook de dure kaartjes van 32,50 euro mee, dat is het wat mij betreft niet waard.
Wél zorgt de show ervoor dat ik de dag erna de filmversie maar weer eens uit de kast trek. ‘Take a chance on me’ blijft tenslotte toch aardig in het hoofd hangen. Verder is de show uitermate geschikt voor teamuitjes. Na een avondje mee hupsen en deinen met het ABBA repertoire ben je spontaan over al je gêne en schaamte heen. Goed voor de teambuilding.
