Reportage – Koffie en kaarten op de Kaapkoloniestraat

Univers gaat met regelmaat op bezoek in een Tilburgs studentenhuis. Dit keer zijn we op de Kaapkoloniestraat nummer 15.

Een normale straat met normale huizen. Dan moet ik vast en zeker bij dat ene huis zijn waar de slingers aan de gevel hangen. Mooi niet dus. Het studentenhuis op de Kaapkoloniestraat lijkt een gewoon huis te zijn, totdat je binnenkomt. Een smal gangetje en een wc-deur die bomvol geplakt is met een veelheid aan kleurige, grappige en sexy kaarten. Je weet wel, van die kaarten die je in elke kroeg uit zo’n standaard kunt mee nemen.

“Ik spaarde die dingen vroeger, en toen kwam ik laatst de doos tegen. Perfect voor onze wc, dacht ik toen”, legt bewoonster Linda haar kunstzinnige actie uit. Het leidt in ieder geval tot een vrolijke en erg studentikoze wc. Even verderop stommelen we de keuken binnen waar de andere huisgenoten net een arm Mona-toetje verorberen. Nouja, eigenlijk is alleen Nick degene die de stroopwafelpudding naar binnen zit te lepelen. Alle bewoners zijn aanwezig, vijf stuks in totaal. Het duurt dan ook niet lang voordat ik kennis heb gemaakt met Bouwkunde studenten Mark, Nick en Hein, Sport en Economie studente Anne en Communicatie- en Informatiewetenschappen studente Linda.

Het is geen uitzondering dat ze samen in de keuken zitten. Er wordt op de Kaapkoloniestraat vrijwel elke dag samen gegeten. “Degene die het eerste thuis is kookt dan meestal”, zegt Mark “Er is geen chef in huis die altijd kookt.” Mijn oog valt vervolgens op een stok kaarten die uitgespreid op het kleurige tafelkleed ligt. “Ja, na het eten doen we altijd een bakje koffie en een potje kaarten”, verklaart Anne de kaarten. “Best wel burgerlijk eigenlijk, nou ik erover nadenk”, mompelt huisgenoot Hein.

Wilde feestjes zijn geen vaste prik in het huis. “We wonen hier pas sinds november en eigenlijk is de housewarming het enige grote feest dat we hebben gehad. Wat mij betreft moeten we dat wel echt vaker doen”, vertelt Linda. Een deur in de keuken maakt duidelijk dat de housewarming destijds goed geslaagd was. Onder een krijtbord met daarop in maar liefst 18 talen het woord ‘hallo’ prijken de foto’s van het feest. De ‘Wall of Shame’ staat er in grote letters boven.

Een rondje door het huis leidt ook tot de grote tuin van het huis. “Daar barbecuen we vaak samen, in de zomer, met een lekker drankje erbij. Alleen jammer dat we ook het gras moeten maaien”, aldus Mark. “Ja, we hebben nog zo’n echte ouderwetse grasmaaier, zo’n handmaaier. Maar nu ook een elektrische hoor, dus nu is het niet zo erg meer”, zegt Hein. Mijn vraag naar wie er dan moet maaien wordt door Linda grinnikend beantwoord: “De mannen natuurlijk!”

Er is wel een poetsrooster dat netjes op een van de keukenkastjes prijkt. “En daar houden we ons ook goed aan, want anders staat er een boete op. Dat is pas een keer voorgekomen, Nick, jij hebt hem nog steeds niet betaald!” wordt er gegrapt.

Het huis is nog niet lang in gebruik als studentenhuis, vier van de bewoners zijn er als originele bewoners in gekomen. Alleen Nick is er pas daarna bijgekomen, maar die kende Mark en Hein al van school. Ze gaan misschien niet zo vaak samen stappen (al zou Linda dat graag anders zien!) maar gezond zijn ze wel. De huisgenoten gaan namelijk wel veel samen sporten. De meisjes maken dan de groepslessen in het Sportcentrum onveilig, terwijl de mannen in het krachthonk te vinden zijn. “Het is wel lastig hoor, met de verbouwing, zo kwamen ze laatst tijdens de Zumba met de machines door de muur van de zaal heen – konden we direct ophouden want het was niet meer ‘veilig’”, vertelt Linda.

De Kaapkoloniestraat, moet gezegd worden, is een erg leuk en gezellig studentenhuis. Het ziet er heel netjes uit, en de huisgenoten lijken goed met elkaar op te kunnen schieten. En ach, een burgerlijk bakje koffie in plaats van bier bij het ontbijt is ook leuk!

[slideshow id=124]