Recensie: Tilburg TiLT

Schrijvers moeten rocksterren zijn. Zeker als een literair festival poppodium 013 kiest als ambiance voor het geheel. Tilburg TiLT 2014 afgelopen zaterdag was een succes, ondanks een aantal onmiskenbare missers.

Door de onmogelijkheid om op meerdere plaatsen tegelijk te zijn is een recensie van een festival als TiLT nooit geheel compleet. Het is echter overduidelijk dat het de mensen achter het festival is gelukt om een succesvolle avond neer te zetten, die een pleister op de wond van de tegenvallende kaartverkoop (er waren nog 200 plaatsen over) kan zijn.

De avond begint in de grote zaal. Tom Lanoye is een auteur die meegeëvolueerd is met het schrijversvak. Hij schrijft niet alleen zinnen die je dagen lang hoort rondzingen in je hoofd, hij weet het ook allemaal erg mooi te brengen. Zodra hij het spits heeft afgebeten in de grote zaal is de toon dan ook gezet. De mooie aankleding van de zaal, inclusief verschillende camerahoeken op de schermen en het mooie licht, geven de sfeer iets verhevens en dit heeft effect op het publiek. Iedereen luistert stil.

Publiekstrekker Adriaan van Dis stelt niet teleur, maar dat is iets dat we inmiddels van hem weten. Writer-in-residence Ilja Leonard Pfeijffer las voorafgaande aan de optredens in de grote zaal een paar gedichten voor en deed dit met verve, ondanks het feit dat hij af en toe wat haperde. Of dit lag aan de vooraf genuttigde biertjes is onduidelijk. Bij Joris van Casteren, die ook in de grote zaal mocht aantreden, was om dit feit echter niet heen te werken. Overduidelijk dronken trad hij aan voor zijn interview met Wim Dijkshoorn, de Nederlander die in de race is om naar Mars te verhuizen.

Literatuurtijdschrift de Titaan heeft al veel geschaafd aan haar podiumpresentatie, zodat het optreden lekker doorloopt. De sympathie voor de jonge schrijvers is groot. Pfeijffer versterkt hen nog, aangezien in het laatste nummer een gedicht van hem is opgenomen. Leuk detail is dat illustrator Jeroen de Leijer een tekening van hem maakt die direct verkocht wordt. Schrijfster en cabaretière Karin Bruers zorgde voor een humoristische noot en schrijver Henk van Straten droeg een vermakelijk verhaal voor over twee generaties die op vakantie gaan.

Natuurlijk zijn er minpunten te noemen. Zo voert presentatrice Esther Porcelijn haar gekke-meisje-imago net iets te ver door en verliest ze het publiek daar soms mee. Het programma bevatte wat veel usual suspects, Lanoye was overduidelijk teleurgesteld dat hij nergens een jonge borrel kon krijgen en het bier was onverminderd duur. Het zijn details. TiLT viert de literatuur en de mensen aanwezig voelden dit de hele avond door.

_Advertentie.