Humor is dood

Kennen jullie Monthy Python? Vast wel. Kregen wij zelfs op de middelbare school te zien onder Engels EN geschiedenis. The Holy Grail – helemaal geweldig. Kokosnoten als paard, de Black Knight en Killer Rabbits? Mij kon je opvegen. En dan had je Life of Brian – aaneengeregen van foute (en zwaar religieuze) grappen die vaak zo dicht op het randje zaten dat ze er net zo goed overheen hadden kunnen gaan. Hele volken liggen ook nu nog dubbel om die absurde films.

Maar er is niemand, en dan ook echt niemand, die zich in het hoofd haalt om John Cleese op het matje te roepen omdat hij ongepaste grappen maakte. Toen kon dat gewoon. Toen was dat grappig. Tegenwoordig heeft iedereen een dusdanig grote stok in zijn kont dat elke zin na analyse gewoonweg niet meer kan. Comedians moeten zich vaker verdedigen tegenover hun publiek dan dat ze nog tijd hebben om grappig te zijn. En mensen vallen massaal over dingen die zo triviaal zijn…dat het belachelijk is.

Zelfs kinderen worden niet meer ontzien. Je weet wel. Mensen van een dusdanige leeftijd dat ze vaak geen idee hebben wat ze zeggen. Kinderen – die geen weet hebben van de kracht van woorden en de foutheid achter grappen. Vroeger bestond mijn hele moppenarsenaal uit foute grappen. Maakte ik Duitsers, Belgen en priesters dagelijks belachelijk. Michael Jackson moest het ontzien, Joden en donkere mensen. Alles was toen grappig. Tegenwoordig haal je er de nieuwspagina’s mee als je zo’n ongepaste grap durft te maken. Tenminste, als je Justin Bieber heet.

Dan moet je je opeens publiekelijk gaan verontschuldigen voor een grap die je 5 jaar terug maakte. Dan vallen hele groepen over je heen en word je betiteld als racist, monster en slecht voorbeeld. Want tsja, een beetje foute grap is gewoon niet toegestaan. Ik vind het maar lastig hoor. Kan ik weer op zoek naar een nieuw gevoel voor humor. Of een tijdmachine.

_Advertentie.