Saaie uitreiking Human Rights Awards
Zo’n 40 mensen van middelbare leeftijd zitten in stilte te wachten als Koen Becking achter een katheder gaat staan. “Welkom bij de Max van der Stoel Human Rights Awards. Laat ik beginnen met wat te vertellen over Max van der Stoel”, zo begint zijn speech. Na een soort eerbetoon aan onze oude minister van Buitenlandse Zaken komt Becking eindelijk tot het centrale onderwerp: de mensenrechten en het universitair beleid daaromtrent.
Van de elf inzendingen die de jury kreeg van verschillende universiteiten in Nederland, zijn de drie beste gekozen. Twee prijzen voor promovendi en een voor een masterstudent. Juryvoorzitter en emeritus hoogleraar Immigratierecht Pieter Boeles deelde de prijzen uit. De eerste prijs ging naar Etienne Ruvebana van de Universiteit van Groningen. Hij schreef zijn proefschrift over de verplichtingen van staten om genocide te voorkomen. Ilse Griek van Tilburg University won de tweede prijs met haar dissertatie Human Rights in Translation. De beste masterthesis werd gewonnen door Tilburgse masterstudent Omar Sheira. Hij bestudeerde de noodzakelijke voorwaarden voor implementatie en handhaving van mensenrechten in Egypte.
Voorafgaand aan de uitreikingen hield Koen Becking een ietwat langdradige speech over Max van der Stoel, het mensenrechtenbeleid van universiteiten en wat er verbeterd kan worden. “Universiteiten moeten meer samenwerken om op te staan voor mensenrechten. Het is naïef om te denken dat we het alleen af kunnen”, zo zei Becking. “De mensen van Tilburg University doen het erg goed. Met bijvoorbeeld onderzoeken creëren zij bewustzijn bij mensen en multinationals. Als je kijkt naar de organisatie, dan is er ruimte voor verbetering. We moeten verder kijken dan alleen het CSR-programma.” In het debat kwam dit ook nog ter sprake. Want wat is bijvoorbeeld onze verantwoordelijkheid bij het kopen van goedkope IT-spullen? Dit is niet echt mensenrechtenvriendelijk, zou je zeggen. Hier had Becking geen heel duidelijk antwoord op, behalve dat we dit inderdaad beter moeten aanpakken. Qua gehandicaptenvoorzieningen doet onze universiteit het dan wel weer goed. Gelukkig wel. En ook dat is onderdeel van het mensenrechtenbeleid.
