Barman Jeff (Weemoed): bediening is geen rollenspel
Menig student slentert op een doordeweekse dag door de binnenstad, naarstig op zoek naar een biertje. Univers stelt je voor aan een aantal markante barmannen/barvrouwen, zodat je weet bij wie je dronken aan de bar hangt. Deze editie: barman Jeff Gemen (1963) van café Weemoed op de Korte Heuvel.
Wat heb je gestudeerd?
De lerarenopleiding, voor docent aardrijkskunde. Toen ik was afgestudeerd, lagen de banen niet voor het oprapen. Ik zag mezelf niet tot mijn pensioen voor de klas staan. Ik kreeg een aanbod om een half jaar in een eetcafé te werken. Vanaf dat moment ben ik verder gegaan in de horeca. Ook heb ik vijftien jaar bij Traverse gewerkt, als begeleider bij de crisisopvang. Dat kostte veel energie: de cliënt stond niet centraal. Het ging voornamelijk om het geld.Welk type barman ben je?
Ik ben geen allemansvriend. Ik probeer vooral mezelf te zijn. Dus verwacht geen poppenkast. Bediening is namelijk geen rollenspel. Wel heb ik een open houding en kennis. En bovendien is deze barman altijd aanwezig, op het terras en in het café. Ik kan wel eens een kwaaie dag hebben. Dan zit het spreekwoordelijke toefje slagroom niet op de chocomel. Maar ja, ik ben ook maar een mens. Je kunt niet altijd een knop omzetten.
Wat is het leukste soort gast?
Ik heb geen voorkeur voor een specifiek type. Ik vind het prettig als mensen een toffe verpozing in het café neerzetten. Als er maar interactie is. Iedereen is welkom, wie je ook bent. Je moet gewoon binnen kunnen stappen. Dat is de sfeer van Weemoed.
Wat vind je van studenten?
Studenten zijn gewoon klanten, wat moet ik daar nou van vinden? Ze zijn jong en druistig. Ze weten Weemoed altijd wel te vinden. Alleen snappen ze nog een hele hoop dingen niet. Bijvoorbeeld het afrekenen. Ze willen altijd apart betalen. Daar heb ik een schurfthekel aan. ‘Kunnen we hier pinnen’, vragen ze dan. Nee, dat kan al dertig jaar niet in Weemoed. Maargoed, ze nemen wel altijd wel sfeer mee naar het café.
“Studenten nemen wel altijd sfeer mee naar het café”
Wat is het gekste wat je hebt meegemaakt in de horeca?
Op een zondagavond – nog niet eens zo lang geleden – liepen er vier klanten naar binnen. Ik schatte ze rond de 23 jaar. Het was niet bijster druk in het café. De gordijnen waren dicht. Ze kleedden zich uit en begonnen vijf minuten lang te dansen, kutnaakt. De gasten – mijn steun en toeverlaat – keken om, haalden hun schouders op en dronken gewoon hun biertje op. Het leven in het café ging gewoon verder. Dat vond ik zeer bizar.Door Niek Willems & Frank van den Nieuwenhuijzen
Foto: Bas Witte
