Hallo, ik heb deze computer gereserveerd
Tentamenweken, ik probeer er het beste van te maken. Ik zorg dat ik goed slaap en eet, zodat ik fris om 08.00 in de bieb zit. Langzaam kom ik dan op gang met een croissantje en koffie. Na deze ietwat trage start rol ik er best lekker in. De slides blijven eindelijk hangen en flarden van hoorcolleges komen ineens weer terug. Ik negeer mensen die vragen of ik hun survey van maximaal vijf minuutjes in wil vullen en focus me alleen op de stof… Totdat er ineens iemand naast me komt staan die zegt: “Sorry, ik geloof dat ik deze computer heb gereserveerd.”
En dan stort je wereld wel even in. Je hield er ergens wel rekening mee, maar het arrogante gevoel dat het ‘jou toch niet zou overkomen’ overheerste de afgelopen dagen. Je hoefde die computer niet te reserveren. Je was laconiek en achtte zoiets onnodig. Maar nu word je van je computer gegooid door iemand die slimmer was dan jij. Iemand die wel vooruitkeek en dus een reservering plaatste. Het overkomt je en je doet er helemaal niets aan. Het computerreserveringssysteem heeft gesproken. Alleen het woord al: computerreserveringssysteem. Ik weet voortaan waar ik aan denk als ik mijn klaarkomen tijdens de seks wat wil uitstellen.
“400 van de 498 computers kunnen gereserveerd worden”
Ondanks dat er niet te discussiëren valt over de regels, voelt het niet helemaal eerlijk. Natuurlijk, iemand heeft het recht een computer te reserveren. Als jij dat dan niet doet, ben je dommer geweest dan je medestudent en moet je op de blaren zitten. Het dubieuze is alleen dat 400 van de 498 computers gereserveerd kunnen worden. Studenten reserveren niet uit noodzaak, maar uit gemakzucht. Je kunt dus uit voorzorg altijd een computer reserveren, en de volgende dag wel zien of je daar gebruik van gaat maken. Er kleven geen consequenties aan niet-opdagen. Zelfs geen rode kaart!
Studenten die wat minder gewiekst zijn en zich helemaal niet bezig houden met reserveren zijn hiervan de dupe. Zij starten hun computer op en zien dat-ie gereserveerd is. Ze weten dat de kans groot is dat ze gewoon de hele dag kunnen blijven zitten. Maar wat als de betreffende student toch op komt dagen en jou eraf gooit? Je weet het nooit.
Het zou eigenlijk andersom moeten. Een computertje of 100 die studenten mogen reserveren, bij de overige computers kan dat niet. Zo wordt reserveren weer een kwestie van noodzaak en reserveren studenten niet wild om zich heen. Wil jij zeker zijn van een computer? Dan kom je om 08.00, of iets later, naar de bieb. Er wachten 400 computers op je. Wil je nog zekerder zijn, omdat je bijvoorbeeld een extreem belangrijk paper moet schrijven en thuis geen laptop hebt? Of ’s ochtends verhinderd bent en ’s middags echt een computer nodig hebt? Dan reserveer je. Kom je niet opdagen? Dan krijg je een berisping. En een rode kaart van de beveiliging.
Zo kan iedereen voortaan weer werken zonder de angst om mogelijk van de computer afgegooid te worden. Een gereserveerde computer is weer een gereserveerde computer, en geen mogelijk-gereserveerde computer. Dat bespaart een hoop frustratie!