De nieuwe melkkoe in de universitaire megastal

De universiteit als barmhartige Samaritaan. Daar moest ik aan denken toen ik de eerste alinea’s las van het artikel over de stroeve start van het voorbereidende jaar voor TiU-studenten in spe.

Als we woordvoerder Tineke Bennema mogen geloven doet de enige katholieke universiteit die dit land nog rijk is namelijk iets bijzonder goedertierens door een voorbereidend jaar aan te bieden. Dankzij de samenwerking die de universiteit sinds een paar jaar met het Holland International Study Center (HISC) aanbiedt, kunnen ‘zeer getalenteerde internationale studenten die niet of nauwelijks tot een universitaire studie worden toegelaten’ toch gaan studeren aan Tilburg University. Het voorbereidende jaar ‘biedt een kans aan deze studenten die anders buiten de boot zouden vallen’.

Wie even verder leest krijgt echter een ander beeld van de prebachelor. Waar de barmhartige Samaritaan kosteloos zijn mantel afstond en een gewonde man hielp, moeten studenten die via het HISC naar Tilburg willen hinkstapspringen maar liefst 14.000 euro aftikken. Naast zeer getalenteerd moeten de studenten dus ook zeer gefortuneerd zijn. Hoeveel van dat bedrag naar Tilburg gaat wordt uit het artikel niet duidelijk.

Bovendien is Tilburg University niet zo gastvrij om haar toekomstige studenten op haar eigen campus te ontvangen. Samen met studenten van de Hanzehogeschool, de Erasmus Universiteit en de Vrije Universiteit worden ze een jaar lang verwacht in een pand achter het Amsterdamse Centraal Station dat normaliter wordt gebruikt als terminal voor cruisepassagiers. De enige overeenkomst tussen die toeristen en de internationale studenten is dat ze ongeveer hetzelfde bedrag hebben moeten neertellen om daar te zijn.

Wanneer ze het voorbereidend jaar hebben doorstaan zijn de studenten in ieder geval niet bevorderlijk voor het niveau in de collegezalen, zo blijkt uit hetzelfde artikel. Slechts de helft van deze ‘zeer getalenteerde’ studenten haalt in het eerste jaar de norm voor het bindend studieadvies. Bijzonder, omdat ze anders dan andere studenten een prebachelor hebben gevolgd en dus min of meer precies weten wat hun studie zal inhouden.

Het betekent ook dat de helft die een negatief bindend studieadvies ontvangt eerst bijna 14.000 euro heeft neergeteld voor het voorbereidende jaar, daarna bijna 9.000 euro voor het eerste bachelorjaar om vervolgens streng maar vriendelijk de deur gewezen te worden. Drieëntwintig duizend euro, zo over de balk. Dat is op zijn minst triest, en wie er kwade wil in wil zien zal krachtigere termen gebruiken.

Maar waarom wil de universiteit ze dan zo graag binnenhalen? De studenten lijken immers niet ‘zeer getalenteerd’ te zijn, als je naar hun studieresultaten kijkt.

Wel zijn ze een handig middel in de groei van het aantal studenten die de universiteit al tijden nastreeft. Als vrijwel enige Nederlandse universiteit heeft Tilburg University namelijk nog steeds groei als doel. Daarbij is het extra voordelig dat die extra studenten van buiten de Europese Unie komen, die mag je namelijk de volle mep vragen. Anders dan bij Nederlandse studenten ben je niet afhankelijk van de overheid die het verschil tussen het collegegeld en de werkelijke kosten bijlegt.

Het lijkt erop dat de studenten die via het HISC naar Tilburg komen niets meer zijn dan een nieuwe melkkoe in de universitaire megastal.

_Advertentie.