Een bijbaantje is geen reden om colleges te missen

Studenten hebben een druk leven. College volgen zien ze steeds vaker als iets dat je erbij doet, ziet columnist Tom Grosfeld. Dat vindt hij de omgekeerde wereld. ‘Een bijbaantje, vrijwilligerswerk of een eigen bedrijf zijn geen goede reden om colleges te missen.’

Soms lees je iets en denk je: ja, dit vangt het wel zo ongeveer, de tijdgeest.

Ik heb het over de opinie van rechtenstudent Antje Beers, te lezen op de site van Univers, waarin ze stelt dat de universiteit studenten niet zou moeten afstraffen wanneer ze een keer hun college missen. Want: veel studenten zijn nu eenmaal druk. De gedachten gaan dan automatisch naar zuipen, feesten, enzovoorts, maar dat is flauw, want Beers doelt op meer serieuze zaken: mantelzorg, vrijwilligerswerk, financieel noodzakelijke bijbaantjes, het oprichten van een eigen bedrijf.

Voor zulke studenten is maatwerk nodig, vindt ze. Zij doen immers toch wat de universiteit zo graag ziet, namelijk midden in de maatschappij staan?

Het past bij de houding van deze generatie studenten. Vanuit de mentaliteit van de consument schromen ze niet om de wereld om te draaien. Zij passen zich niet aan de universiteit aan, maar vinden dat de universiteit zich moet voegen naar hun steeds flexibeler wordende levens. Colleges volgen devalueert dan tot iets wat je erbij kunt doen, op een moment dat uitkomt, net zoals de sportklasjes die je met je OneFit-abonnement op het meest gunstige tijdstip in je agenda kunt proppen – of gewoon kunt laten schieten.

Lees ook

Studenten kunnen niet altijd naar college komen. Straf ze daar niet voor af

Het doet me denken aan wat een docent – ook binnen het vakgebied rechten hier aan de universiteit – me eerder tijdens een interview eens vertelde, namelijk dat veel studenten bijvoorbeeld laten weten alleen op dinsdag en woensdag beschikbaar te zijn voor een afspraak. Hij moest zich dan maar schikken naar hun agenda. ‘Het is een vreemde situatie wanneer je als docent blij mag zijn wanneer je student tijd voor je heeft,’ zei hij.

Het is echt een misvatting dat de universiteit mee zou moeten gaan in de hype van maatwerk leveren. Studenten zijn geen klanten die een product of dienst afnemen, laat staan dat ze koning zijn. Ze hebben het voorrecht te mogen studeren. Een meer gepaste houding zou zijn: je aanpassen aan de normen en waarden van de universiteit.

Dat betekent niet dat universiteiten niet meebewegen met het maatschappelijke discours. De kille, hiërarchische relatie tussen docent en student van vroeger ligt al lang achter ons en is vervangen door een informele, warme verstandhouding. Docenten houden steeds vaker rekening met studenten die onverwachts – bijvoorbeeld door acute mantelzorg – colleges missen.

Het lijkt me voor docenten nu niet zozeer zaak die vrijblijvendheid nog wat verder op te rekken, maar de grenzen ervan te bewaken. Uitzonderingen zijn altijd mogelijk, maar een bijbaantje – ook als het uit financiële noodzaak is – is geen goede reden om colleges te missen. Net als vrijwilligerswerk, actief zijn in de politiek of het opstarten van een eigen bedrijf dat niet zijn.

Uiteindelijk moet de opleiding op één staan. Alleen dat levert betrokken en gemotiveerde studenten op.

_Advertentie.