Studentenpaleisjes aan de Verbernelaan en het huis van professor Kaag
De Verbs, als student kan je er niet omheen. De vijf iconische studentenflats staan tussen sportcentrum en universiteit. Ze zijn gebouwd in de jaren zestig om onderdak te bieden aan de massale studentenaanwas. Voor zestig gulden per maand zat je er toen schoon en warmpjes bij.

Hordes kamerloze studenten, dat kun je natuurlijk niet hebben in een studentenstad. Toch is dat precies wat er gebeurt in tijden van heftige groei van een universiteit. De afgelopen jaren bleek het kamertekort in Tilburg groot, en dat probleem speelde in de jaren zestig van de vorige eeuw ook al. Veel nieuwe studenten, te weinig kamers.
60 jaar Univers
Univers bestaat zestig jaar. Sinds 1964 is er heel wat gebeurd op de universiteit en Univers schreef erover. De rest van dit jaar duiken we in onze archieven. Hoe herhaalt de geschiedenis zich op de campus? En hoe zijn we, als universiteitsblad maar ook als universiteit, gekomen waar we nu zijn?
Het kamertekort zorgt nu vooral voor een flinke bouw van kamers in het duurdere segment. In de jaren zestig was er ook zo’n boom, maar dan wat beursvriendelijker. De Stichting Studentenhuisvesting, geleid door de Katholieke Hogeschool Tilburg (nu: Tilburg University), bouwde aan de Verbernelaan vijf flats in stervorm, met in totaal 432 kamers in de categorie betaalbaar.
Huis van professor Kaag
Vijf nieuwe studentenflats krijg je niet zomaar, daar ging tien jaar van heel wat overleg aan vooraf. In THB, zoals Univers toen nog heette, is er veel over te lezen. In mei 1967, bij de start van de bouw van de flats, worden de lezers getrakteerd op een uitgebreid overzicht van wat er aan voorafging.
De groei van de hogeschool was al enigszins voorzien. Voordat de universiteit onderdak vindt in het in 1962 nieuw opgeleverde Cobbenhagen gebouw, wordt in 1959 de Stichting Studentenhuisvesting opgericht. Dat is wat eerder dan gepland, meldt THB, maar dat komt omdat professor Kaag zijn huis aan het Wilheminapark beschikbaar wilde stellen aan studenten.
Pioniers
Dat huis moet worden verhuurd aan een vriendenclub, besluit de stichting. In november mochten de belangstellende Olof-disputen Kater, Floret en Black and White erom loten. ‘De toenmalige praeses van het Corps verrichtte de loting, waardoor het dispuut Black and White als pionier van de georganiseerde studentenhuisvesting in Tilburg kon gaan optreden,’ aldus THB.
Black and White blijkt een blijvertje, ze zitten nu nog in dat huis van professor Kaag. De andere disputen hebben overigens ook weinig te klagen. Een half jaar later is Floret onder de pannen van een aangeworven pand aan de Prof. Dondersstraat 2. En in 1961 wordt Wilhelminapark 27 gekocht en krijgt ook Kater een eigen huis.
De disputen blijken fijne huurders, meldt THB. ‘Toen derhalve enige ervaring was opgedaan met studentenhuizen, heeft het bestuur zich nog eens uitdrukkelijk op het standpunt gesteld, dat bij deze vorm van studentenhuisvesting moet worden uitgegaan van een zeer grote mate van zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid van de bewoners.’

Knus
Zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid worden ook de grondslag voor de studentenflats waar de stichting al sinds 1960 plannen voor maakt. Een beschikbaar stuk grond aan de Verbernelaan is daar ideaal voor. Het ligt tussen het sportcentrum, de sociëteit en de mensa in het pand daarnaast, de studentenkerk en de hogeschool in. Studeren, sporten, bidden, feesten en wonen, alles gezellig knus bij elkaar.
Zes miljoen gulden wordt geleend, de grond wordt gekocht en architect Postel krijgt de opdracht voor het ontwerpen van het complex voor 250, later 286 en daarna zelfs 325 kamers om de investeringskosten per kamer omlaag te halen. Het duurt vijf jaar van de eerste schetsen, die zeer aantrekkelijk worden gevonden maar mogelijk financieel minder haalbaar, tot de definitieve goedkeuring. Daarna gaat het wat sneller. De werkzaamheden beginnen in mei 1967 en in maart 1969, volgens schema, wordt het laatste gebouw opgeleverd.
Lijfgoed niet meer wassen in de wasbak
De spiksplinternieuwe flats lijken de Tilburgse burgemeester Cees Becht (ook wel Cees de Sloper genoemd) toch enigszins jaloers te maken. ‘De voorzieningen van de flats gaan ver, zelfs zo ver, dat er een wasserette is, waardoor het wassen van het ‘lijfgoed’ in het fonteintje wel tot het verleden zal gaan behoren. Het lijkt haast een ideale toestand voor de ‘eeuwige student’,’ mijmert hij in een voorwoord van het nummer van THB dat speciaal aan de oplevering gewijd is.
De uiteindelijk 432 kamers van de Verberneflats zijn wel nodig, blijkt uit een huisvestingsenquête die verderop in het nummer staat. In vijf jaar tijd is de studentenpopulatie met bijna 75 procent toegenomen tot 2.100. De huurprijzen liggen in die tijd tussen de 35 en 100 gulden per maand. Al betaalt tweederde van de studenten tussen de 60 en 85 gulden.
Prima prijs voor een paleis
Voor een kamer in de fonkelnieuwe Verbs betaalt een student dan 59,50 gulden per maand. Daar komen wel nog servicekosten voor verwarming, warm en koud stromend water, telefoon, schoonmaak en andere zaken bij. Prima prijs voor een paleis. Want uit diezelfde enquête uit 1969 blijkt dat 20 procent van de kamers in Tilburg kleiner is dan 10 vierkante meter, 30 procent van de kamers zonder bad of douche wordt verhuurd en 60 procent van de kamers het moet stellen zonder centrale verwarming.