De universiteitsraad moet bezuinigingen in de openbaarheid bespreken

Het kabinet bezuinigt ruim een miljard op het hoger onderwijs, maar in de Tilburgse universiteitsraad gaat het over chocolademelk. Antje Beers weet niet wat ze hoort. ‘Prioriteiten, zullen we maar zeggen.’

Het was weer tijd voor de universiteitsraad. Vol goede moed begaf ik me in alle vroegte naar het Cobbenhagengebouw. Op het programma stonden belangrijke zaken, zoals de bezuinigingen op onderwijs en het thema mantelzorgende studenten, begreep ik van tevoren. Bij binnenkomst stelde de vertrouwde setting me gerust: studenten strak in het pak, medewerkers in hun alledaagse kloffie. Het blijft een grappig contrast. Een soort stille dresscode.

Mijn hoop was gevestigd op een inhoudelijke discussie, bijvoorbeeld over studenten die mantelzorg verlenen. Een onderwerp dat ik vorig jaar heb aangekaart. Want waarom vallen zij niet onder dezelfde uitzonderingsregels als topsporters, kunstenaars of ondernemers? Alsof je ervoor kiest om mantelzorger te zijn. En waarom zou een student die zich inzet voor de politiek, voor het algemeen belang, geen extra flexibiliteit verdienen? In het kader van ‘understanding society’ lijkt me dat toch niet zo’n gekke gedachte?

Maar goed, de vergadering begon. En eindigde. Althans, zo voelde het. Er werden wat technische punten aangehaald en afgetikt. Dit zijn veelal zaken die al informeel waren voorbesproken. ‘Hierna komt het,’ dacht ik steeds. Maar dat moment kwam niet. De mantelzorgende studenten werden niet besproken.

Tot er ineens wél iets concreets besproken leek te worden: de bezuinigingen op het onderwijs. Eindelijk! Dit raakt iedereen. Studenten, docenten, onderzoekers. Maar helaas: het werd doorgeschoven naar het vertrouwelijke gedeelte van de vergadering. En daar mag het publiek niet bij zijn. Natuurlijk snap ik dat sommige zaken gevoelig liggen. Maar als de echt belangrijke onderwerpen alleen achter gesloten deuren besproken worden, dan rijst wel de vraag: wat is dan nog de functie van het openbare deel van de vergadering?

Transparantie en democratische controle zijn juist in tijden van bezuinigingen, die grote onzekerheden meebrengen voor personeel en studenten, extra belangrijk. Hoe kijken de verschillende fracties aan tegen de impact van dit kabinetsbeleid? Hoe gaat de universiteit hiermee om? Wat betekent dit voor studenten en personeel? Vragen die je in het publieke deel niet beantwoord krijgt, maar waarvan de antwoorden van groot belang zijn om een gedegen keuze te maken bij campusverkiezingen.

Maar gelukkig was er ook goed nieuws. Of in elk geval: warm nieuws. Het College van Bestuur omarmt het initiatief van fractie SAM omtrent de terugkeer van chocomel in de automaten. Sterker nog: uitbreiding van het aanbod is in zicht. Prioriteiten, zullen we maar zeggen. Overigens wel erg lekker. Bekenden weten dat ik hou van de bizarre combinatie van chocomel en chips. Voortaan ook op de campus dus! 

Dus ja, we weten nu dat het kabinet fors bezuinigt op het hoger onderwijs en dat Tilburg University niet wordt aangemerkt als grens- of krimpregio. En we weten dat mantelzorgende studenten een jaar na mijn opinie nog altijd achter het net vissen op het gebied van flexibiliteit. Maar we weten door deze vergadering ook dat de universiteit haar best gaat doen om chocolademelk beschikbaar te houden op aandringen van een studentenfractie. Kleine winst in grote tijden. Toch nog iets wijzer geworden dus!

_Advertentie.