Leo Higgins over zijn bubbel: ‘Ik wil communiceren via postduiven’
Algoritmes sturen wat we online zien, horen en voelen. Ze kunnen inspireren, maar ook frustreren. In ‘Mijn bubbel’ duiken we in de digitale bubbel van studenten. Deze maand: Leo Higgins (22), student liberal arts and sciences aan Tilburg University, met een specialisatie in cognitieve neurowetenschappen.
Wat valt je het meest op aan algoritmes?
‘De roofzuchtige manier waarop ze werken. Ze proberen je betrokkenheid te maximaliseren door je content te tonen die je zenuwstelsel prikkelt, maar eigenlijk nergens over gaat. Het is lucht, nutteloze inhoud die je alleen maar vasthoudt op sociale media.
‘Het huidige model draait alleen om betrokkenheid en advertentie-inkomsten, maar algoritmes hebben de potentie om iets goeds te doen. Ze kunnen bijvoorbeeld nuttige informatie aan neurodivergente mensen aanbieden. Ik heb zelf ADHD en kon sneller hulp zoeken door tips op het internet.’
Zit je in een filterbubbel die vooral je eigen standpunten bevestigt? Probeer je daar uit te komen?
‘Nee, eerder het tegenovergestelde. Ik zie juist dingen die ik absoluut niet wil zien. Hoe vaak ik ook meld dat ik bepaalde personen of video’s niet wil zien, ze blijven terugkomen. Andrew Tate bijvoorbeeld, ik blijf hem tegenkomen. Elke keer denk ik dat ik het ergste wel heb gehoord, maar dan doet hij daar toch nog een schep bovenop. Bijvoorbeeld dat vrouwen geen carrière mogen maken.’
Zou je je socials verwijderen?
‘Ja, absoluut. Als ik kon communiceren met vrienden via postduiven, zou ik daarvoor kiezen. Ik hoef niet constant bereikbaar te zijn. Maar sommige vrienden zitten alleen op Instagram of Facebook Messenger, dus blijf ik daar toch hangen.’
Ben je weerbaarder geworden voor algoritmes?
‘Ik denk het wel, maar niet omdat ik mijn gedrag bewust heb aangepast. Toen ik jonger was, nam ik wat ik zag op sociale media al niet zo serieus. Nu weet ik meer over hoe het werkt, maar mijn houding is eigenlijk hetzelfde gebleven. Sociale media hebben me nooit heel erg getrokken.’
Verandert jouw kijk- en luistergedrag door algoritmes?
‘Niet zozeer. Ik ben wel nieuwsgierig en zie verschillende meningen, maar vaak zit er weinig inhoud in. Op Facebook krijg je korte, oppervlakkige content. Daarom neem ik dat niet zo serieus.’
Beïnvloeden algoritmes je online ervaring positief of negatief?
‘Het verschilt per platform. YouTube heeft voor mij echt toegevoegde waarde. Daar kijk ik bijvoorbeeld twee uur lang naar een astrofysicus die praat over politiek in de wetenschap. Dat vind ik boeiend, ook als ik het er niet mee eens ben. Veel beter dan de simpele ‘Oh vrouwen hè’-grappen die je ook ziet.
‘De negativiteit online kan ik grotendeels negeren. Ik houd teveel van mijn mentale gezondheid om de commentsectie te lezen bijvoorbeeld.’
Heb je een goede tip om je minder door algoritmes te laten leiden?
‘Zet de kleuren van je telefoon uit. Serieus, het werkt. Toen ik dat deed, halveerde mijn schermtijd. Je realiseert je ineens hoeveel visuele prikkels je normaal krijgt. Als ik de kleuren weer aanzet, voelt het bijna misselijkmakend. Ik zag die tip in een reel, ironisch genoeg, maar het werkt echt.’
