Het raadsel dat gebouw P heet
Gebouw P is niet één van de gemakkelijkste gebouwen op ons universiteitscomplex. Met zijn eindeloze gangen en paadjes, waar de posters en flyers op elke vierkante centimeter je proberen over te halen naar feestje zus of congres zo te gaan, raak je er gemakkelijk verdwaald. Of in ieder geval: ik wel. Ik probeer de logica van gebouw P al vanaf mijn eerste jaar hier op de universiteit te begrijpen. Als ik ooit in een college te laat kwam, dan was het in gebouw P. Wat doet dan ook een collegezaal direct naast de kantine? Ik hoor er regelmatig meerdere studenten over: gebouw P is een raadsel qua indeling. En dan heb ik het alleen nog maar over de begane grond.
Ik dacht dat ik gebouw P nooit zou snappen. Het doolhof van de universiteit, daar was gewoonweg geen grip op te krijgen. Ik kwam eerder in de kelder uit dan op mijn daadwerkelijke plaats van bestemming. Gebouw P vond ik dan ook totaal ongebruiksvriendelijk, want zoals ik bij User Interface Design ooit leerde: het ligt niet aan de gebruiker, het ligt aan het design (dat is sowieso een goede reden om te onthouden: voor allerlei contexten toepasbaar).
Maar oefening baart kunst en zo geldt het dus ook voor de weg vinden in gebouw P. Inmiddels kan je mij naar de meest afgelegen kamertjes in het gebouw sturen: ik kom er (en met enige mazzel ook nog op tijd). Het heeft even geduurd, maar ik heb het idee dat ik gebouw P begin te begrijpen. Ook in een doolhof vind je uiteindelijk de weg.
Desiree van der Heiden (21) is derdejaars student Communicatie- en Informatiewetenschappen, richting Bedrijfscommunicatie en Digitale Media en blogt voor Univers.
Advertentie.
